Być może są one po prostu niejasne ze względu na położenie geograficzne: nie ma lotniska, więc trzeba się dodatkowo postarać, przepłynąć promem, rozszyfrować niezrozumiałe rozkłady jazdy. Być może brakuje im piaszczystych plaż, eleganckiego hotelu lub życia nocnego – co dla niektórych jest odstręczające. Czasem przyczyna jest natury socjologicznej, co tylko dodaje jej osobliwego uroku – na przykład włoska wyspa niedawno opuszczona przez wojska lub grecka wyspa od dawna zamieszkana przez marynarzy, którzy zazdrośnie strzegli swoich żon przed pokusami obcych ludzi podczas ich nieobecności w morze, zdecydowanie odcinając się od obcych.

To są klejnoty do wykopania. Tak, dotarcie tam może wymagać trochę dodatkowego wysiłku, ale podróż jest częścią przygody, a nagrody są satysfakcjonujące – własne dzikie i piękne wybrzeża, dziewicze wioski rybackie, w których życie toczy się wolno i beztrosko, na wyspie, która przypomina twoją własne osobiste odkrycie, oderwane od realnego świata.

Oto 10 tajemniczych wysp, które warto poznać i zachować dla siebie.

La Maddalena na Sardynii

Dzika przyczółek Costa Smeralda

Kiedy Aga Khan odkrył rewelacyjne plaże Sardynii w latach 60., uczynił z Costa Smeralda plac zabaw dla miliarderów. Jednak leżący tuż przy brzegu archipelag Maddalena uniknął krzykliwych hoteli i wysokich cen północno-wschodniego wybrzeża Sardynii, latając pod radarem – głównie dzięki temu, że do 2008 roku wyspa była bazą nuklearną dla Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, która umieściła zapłacił za turystykę i rozwój i nadał temu miejscu zimny, nieprzyjazny klimat, kłócący się z jego dzikim pięknem.

I jakie dzikie piękności. Archipelag jest parkiem narodowym. Jego plaże są idealną destylacją śródziemnomorskiego snu: tajemnicze zatoczki z drobnym białym piaskiem, wsparte aromatycznym tymiankiem i wsuwające się w zatoki z afirmatywnie jasną wodą. Wynajmij łódź i wypłyń do ciepłych turkusowych lagun wokół niezamieszkałych, piaszczystych wybrzeży Budelli.

La Maddalena jest dość duża (20 mil kwadratowych), więc samochód jest pomocny (choć nie niezbędny) w dotarciu na najlepsze plaże. Z głównej wyspy można przejechać groblą na sąsiednią wyspę Caprera, jeszcze bardziej dziką. Garibaldi przeszedł tu na emeryturę, jest tu muzeum i zatoczka nazwana jego imieniem. Wędruj dalej, obok opuszczonych fortów i domów, przez porośnięte makią przylądki i wspinaj się po zakrzywionych seszelskich skałach do tajemniczych plaż, gdzie woda jest tak czysta i turkusowa, że ​​nazywa się ją „włoskim Tahiti”. Poza dziewiczym Spiaggia del Relitto, twierdza Batterie di Punta Rossa jest opuszczona i nastrojowa; w szczelinach betonu wyrastają kamienne róże, puste okna obramowują błękitne widoki na morze.

W mieście La Maddalena skromne restauracje i bary skupione są wokół portu i rynku. Nadal nie ma luksusowych hoteli, ale to może być błogosławieństwem, utrzymując wyspę na dnie. Idź szybko, zanim to się zmieni.

Jak się tam dostać: Przelot do Olbii. Jedź samochodem lub autobusem do Palau, a następnie wsiądź na prom do La Maddalena.

Gdzie się zatrzymać: Wynajmij dom z Airbnb, na przykład jeden z odrestaurowanych domów w Cala Francese lub tę nadmorską willę z czterema sypialniami. Magdaway ma kilka domów i mieszkań do wynajęcia. Hotel Cala Lunga to czterogwiazdkowy ośrodek nadmorski z własną przystanią i dwiema restauracjami (podwójne od 191 funtów ze śniadaniem).

Meganisi

Ponadczasowe piękno Ionian

Senne Meganisi to jońska wyspa z minionej epoki – można wyobrazić sobie Korfu, w którym zakochał się Gerald Durrell, tylko w miniaturze. Cyprysy cyprysów, drzew oliwnych i sosny jerozolimskiej rozpieszczają zielone fiordy jońskiego błękitu, szkliste jak staw młyński, gdzie świecą podwodne groty, a żaglówki cumują przy piaszczystych plażach.

Wdzięki Meganisi nie były obce Arystotelesowi Onassisowi – ożenił się z Jackie Kennedy na sąsiednim Skorpios, którego był właścicielem (a który obecnie jest przekształcany w luksusowy kurort na prywatnej wyspie). Jednak Meganisi oparła się wszelkim infiltracjom przepychu, brnąc własnym powolnym tempem. Krowy spacerują po plażach; długowłose kozy mieszają się z czcicielami słońca na platformach skalnych nad brzegiem morza.