Michael Keaton i Winona Ryder powracają do klasyki lat 80., a Brad Pitt i George Clooney znów łączą siły w komediowym thrillerze. Oto filmy, których nie można przegapić w tym miesiącu.

W kwietniu 1970 roku doszło do eksplozji zbiornika tlenu w rakiecie księżycowej Apollo 13 NASA. Niesamowita historia powrotu na Ziemię trójki astronautów została już opowiedziana w filmie Rona Howarda z Tomem Hanksem w roli komandora Jima Lovella. (Nawiasem mówiąc, scenariusz filmu zmienił powściągliwy komentarz Lovella z „Houston, mieliśmy problem” na „Houston, mamy problem”). Teraz dokument Netflixa opowiada tę historię bardziej szczegółowo, z perspektywy astronautów, ich rodzin i kontrolerów misji. Według Wendy Ide w Screen Dailyten dokument to „doświadczenie trzymające w napięciu” [that] korzysta z dostępu do bogactwa wcześniej mało oglądanych materiałów, w tym domowych nagrań wideo rodziny Lovell”. Reżyser, Peter Middleton, „używa kombinacji archiwalnych nagrań audio, materiałów filmowych i fotografii, połączonych z późniejszymi wywiadami z kluczowymi postaciami i kilkoma nowymi materiałami, aby stworzyć wciągającą, sfilmowaną z kokpitu rekonstrukcję tej pełnej wydarzeń misji”.

Wydany 5 września na całym świecie na platformie Netflix

Gdy wakacje dobiegają końca, ten sadystyczny dreszczowiec Blumhouse sugeruje, że to może być najlepsze rozwiązanie. Mackenzie Davis i Scoot McNairy grają amerykańską parę, która podróżuje po Europie, gdy zaprzyjaźnia się z brytyjską parą graną przez Jamesa McAvoya i Aisling Franciosi. Amerykanie przyjmują zaproszenie Brytyjczyków, aby zamieszkać z nimi w ich odległym wiejskim domku, ale wizyta bardzo szybko staje się bardzo niezręczna. Problem w tym, że Amerykanie mogą być zbyt uprzejmi, aby narzekać na zastraszające zachowanie gospodarzy, dopóki nie jest za późno. Speak No Evil to remake duńskiego filmu z 2022 roku, który Tomris Laffly opisany w Harper’s Bazaar jako „wyczerpujący (ale w dobrym tego słowa znaczeniu), oszczędny i surowy gatunek [that] doprowadzi cię do szaleństwa”. Czy nowa wersja może być jeszcze bardziej paskudna?

Wydany 13 września na całym świecie

To złoty wiek francuskich dramatów sądowych, w których Anatomia upadku i Saint Omer, zdobywając nagrody na całym świecie. Najnowszy przykład jest oparty na prawdziwej historii Pierre’a Goldmana, skrajnie lewicowego bojownika, który został skazany za podwójne morderstwo w 1974 roku. W 1975 roku Goldman (Arieh Worthalter) ponownie staje przed sądem, aby odwołać się od wyroku, ale tym razem zamienia swój proces w kampanię przeciwko rasizmowi, antysemityzmowi i korupcji w państwie. Wyreżyserowany przez Cédrica Kahna film The Goldman Case był nominowany do ośmiu Cezarów (francuskiego odpowiednika Oscarów), a Worthalter zdobył nagrodę dla najlepszego aktora. Film charakteryzuje się jego „elektryzującą, niemal dziką rolą główną”, mówi Guy Lodge w Variety„Gdy krew Goldmana zaczyna płynąć w sądzie, dramat nabiera tempa, ponieważ proces wykracza poza kwestię jego niewinności i zmierza w kierunku miażdżącego śledztwa w sprawie instytucjonalnej korupcji i niesprawiedliwości”.

Premiera 20 września w Wielkiej Brytanii i Irlandii

W przyszłym roku ma się ukazać aktorska wersja Lilo i Stitch, ale reżyser oryginalnego filmu, Chris Sanders, był zajęty kolejną kreskówką science fiction o kosmicznym gościu odwiedzającym zielone miejsce piękna. Adaptacja książek dla dzieci autorstwa Petera Browna, The Wild Robot opowiada historię Roz (głosu użyczyła Lupita Nyong’o), robota, który rozbił się na niezamieszkanej wyspie – lub przynajmniej niezamieszkanej przez ludzi. Mieszkańcy tej dziewiczej dziczy to zwierzęta, którym głosu użyczyli Pedro Pascal, Catherine O’Hara, Mark Hamill i Bill Nighy, którzy uczą Roz, jak funkcjonować bez technologii wokół niej. „To o wiele bardziej złożone niż po prostu maszyna, która nabiera emocji” Sanders powiedział w The Wrap:„To jest o wiele bardziej interesujące, złożone i wywołujące emocje. Roz rozumie wiele, ale tak naprawdę nie rozumie tego wymiarowo. Wie, jaka jest definicja rzeczy. Ale nie ma żadnego doświadczenia w tych rzeczach. A zdobycie tego doświadczenia czyni ją bardziej wymiarową”.

Premiera 27 września w USA, Kanadzie i Finlandii oraz 18 października w Wielkiej Brytanii i Irlandii

Ostry i wrażliwy komediodramat Azazela Jacobsa ma obecnie ocenę 100% na Rotten Tomatoes – tzn. każda recenzja jest pozytywna – częściowo dlatego, że Jacobs obdarzył tak wielowarstwowe role aktorkami, które w pełni na nie zasługują: Carrie Coon z serialu Pozostawieni i Zaginiona dziewczyna; Elizabeth Olsen, która jest najbardziej znana jako Szkarłatna Czarownica w Filmy Avengers; i Natasha Lyonne, która obecnie gra w Kamienne oblicze. Grają trio skłóconych sióstr, które są zmuszone spędzić czas w tym samym nowojorskim mieszkaniu, aby opiekować się swoim śmiertelnie chorym ojcem. Jego Trzy córki to „bezwzględna, ludzka i mrocznie zabawna historia… która zmaga się z brzydotą żalu i kończy się tak szczęśliwym zakończeniem, jakie może przynieść druzgocąca śmierć” mówi Katy Puchko w Mashable„To jest chaotyczne, charyzmatyczne i ostatecznie oczyszczające. Nie przegap tego”.

Premiera 6 września w USA i 20 września na Netflixie na całym świecie

Efektowna satyra Hollywood połączona z radosnym, obrzydliwym filmem o horrorze ciała, Substancja daje Demi Moore najlepszą rolę od dziesięcioleci. Odważnie parodiując swój własny wizerunek publiczny, gra Elizabeth Sparkle, niegdyś gwiazdę Hollywood, która obecnie prowadzi dzienny program telewizyjny o aerobiku. Kiedy jej seksistowski szef (Dennis Quaid) zwalnia ją, aby mógł zatrudnić młodszą prezenterkę, Elizabeth płaci tajemniczej firmie za wyprodukowanie klona (Margaret Qualley) jej samej, gdy miała dwadzieścia kilka lat. Ale podobnie jak Doktor Jekyll, szybko dowiaduje się, że rozdzielenie się na dwie osoby może mieć makabryczne konsekwencje. Napisany i wyreżyserowany przez Coralie Fargeat, The Substance jest „naprawdę obrzydliwym, ale szalenie zabawnym, a nawet przemyślanym… horrorem”, mówi Phil de Semlyen w Time Out„Ostatnia rolka jest tutaj, w szczególności, dla tych, którzy uważali, że krwawy i wywołujący dreszcze finał The Fly był nieco powściągliwy”.

Premiera 19 września w Australii i 20 września w Wielkiej Brytanii i USA

Lee Miller była znana jako modelka i fotografka w Nowym Jorku, muza i współpracowniczka Picassa i Man Raya w Paryżu oraz fotografka wojenna podczas II wojny światowej, więc nic dziwnego, że gdy jej syn napisał biografię Miller, użył liczby mnogiej w tytule, The Lives of Lee Miller. Teraz biografia ta została przekształcona w film biograficzny, wyprodukowany przez gwiazdę podobną do Millera, Kate Winslet. „W całym jej życiu dobrze dobranych ról ta może być jej najbogatsza” mówi Caryn James z BBC. „Daje nam niespokojną, zaciętą, niezależną kobietę, która znalazła swój głos jako świadek wojny i zapłaciła psychologiczną cenę… Ellen Kuras [the director]który pracował z nią przy Zakochanym bez pamięci, kształtuje film z najwyższym autorytetem i inteligentnymi wyborami na każdym kroku.” Współpracownicy Winslet to Marion Cotillard, Andrea Riseborough, Josh O’Connor i Andy Samberg.

Premiera 13 września w Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz 27 września w USA, Norwegii i Szwecji

Obowiązkowa pozycja dla fanów męskiej urody w średnim wieku, Wolfs jest pojazdem dla George’a Clooneya i Brada Pitta, którzy wcześniej połączyli siły w Ocean’s Eleven i jego sequelach. W swoim nowym thrillerze komediowym Clooney gra superfajnego najemnika, który specjalizuje się w sprzątaniu makabrycznych miejsc zbrodni, zanim dowiedzą się o nich władze. Lubi myśleć, że jest wyjątkowo wykwalifikowany do wykonywania tej konkretnej pracy – jest samotnym wilkiem, jeśli wolisz – ale postać Pitta jest zarezerwowana do tego samego zadania co on i obaj są zmuszeni do współpracy. Wolfs został napisany i wyreżyserowany przez Jona Wattsa, który stworzył filmy o Spider-Manie Toma Hollanda, i najwyraźniej przygotowuje już sequel. „To była świetna sesja, a Jon jest niezwykle utalentowanym facetem, który jest również bardzo radosny” Clooney powiedział w „Deadline”„Świetnie się bawiliśmy, robiąc to i widzieliśmy to. To po prostu świetny film”.

Premiera 20 września w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Kanadzie i Hiszpanii oraz 27 września na AppleTV+

Minęło 36 lat, odkąd Michael Keaton zagrał w filmie Tima Burtona Beetlejuice jako awanturniczy „bio-egzorcysta” zza grobu. Od tego czasu Betelgeuse (by nadać mu właściwe imię) pojawiał się w grach wideo, musicalu i animowanym serialu telewizyjnym, ale Keaton i Burton wciąż odkładali nakręcenie sequela. „Pomyśleliśmy: 'Musisz to zrobić dobrze’” Keaton powiedział magazynowi People:. „’W przeciwnym razie po prostu tego nie rób. Po prostu żyjmy dalej i róbmy inne rzeczy.’ Więc byłem niepewny i ostrożny, i [Burton] prawdopodobnie był równie nieśmiały i ostrożny przez wszystkie te lata.” Teraz wreszcie Betelgeuse powraca w kolejnej zwariowanej komedii nadprzyrodzonej, wraz ze swoimi ludzkimi wrogimi, Lydią i Delią Deetz, granymi przez Winonę Ryder i Catherine O’Hara. Jenna Ortega dołącza do obsady jako nastoletnia córka Lydii, Astrid, która przypadkowo sprowadza podstępnego demona z powrotem do naszego świata z zaświatów.

Wydany 6 września na całym świecie

Francis Ford Coppola zaczął opowiadać dziennikarzom o Megalopolis ponad 40 lat temu, ale z upływem dekad większość z nas założyła, że ​​jego filozoficzna saga science-fiction nigdy nie zostanie faktycznie stworzony. Chwała zatem 85-letniemu scenarzyście-reżyserowi za udowodnienie nam, że się mylimy. Finansując produkcję z 120 mln dolarów z własnych pieniędzy, w końcu ukończył długo planowaną opowieść o intrygach politycznych i radykalnej architekturze w mieście Nowy Rzym, z obsadą obejmującą Adama Drivera, Shię LaBeoufa, Aubreya Plaza i Dustina Hoffmana. Ale czy Megalopolis było warte długiego oczekiwania i ogromnych kosztów? Osobiście, Myślałem, że to katastrofaale niektórym krytykom się podobało. „To dzieło sztuki, które aktywnie praktykuje to, co głosi” mówi David Jenkins w Małych białych kłamstewkach„celebracja nieograniczonej kreatywności i dalekowzroczności, która oferuje wulkaniczną fuzję ręcznie wykonanego neoklasycyzmu, jednocześnie przechodząc przez scenariusz porywającego słownego jazzu, który radośnie tańczy między kroplami deszczu logiki i spójności”.

Premiera 27 września w USA, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Irlandii, Hiszpanii i Szwecji

Premiera 27 września w USA, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Irlandii, Hiszpanii i Szwecji

Robert Eggers jest jednym z najbardziej szanowanych nazwisk w świecie współczesnego horroru, dzięki takim wyjątkowo niepokojącym dramatom kostiumowym jak Czarownica i Latarnia morska. Czasami pracuje ze swoimi braćmi, Maxem i Samem – Max współtworzył The Lighthouse – a teraz ci bracia napisali i wyreżyserowali własny horror. The Front Room, adaptacja opowiadania Susan Hill (Kobieta w czerni), przedstawia Brandy Norwood jako ciężarną kobietę, która ma nadzieję, że ona i jej mąż (Andrew Burnap) odziedziczą trochę pieniędzy po jego starej i schorowanej macosze (Kathryn Hunter). Zapraszają staruszkę, by zamieszkała z nimi, i starają się zignorować drobny fakt, że ich nowy gość jest rasistowskim fanatykiem religijnym. Ale możliwe, że zła macocha jest jeszcze bardziej niebezpieczna i złowroga, niż to sugeruje…

Premiera 6 września w USA i Kanadzie, 20 września w Hiszpanii i 25 października w Wielkiej Brytanii