Vijat Mohindra/NBC za pośrednictwem Getty Images

Miley Cyrus’ Niekończące się letnie wakacje to idealne pożegnanie z niechlujnymi historiami i powitanie nowych możliwości. Dręczona przez oświeconego rozwodnika „Flowers”, Cyrus koncentruje się na punkcie niezależności, zastanawiając się nad przeszłymi związkami i ostatecznie akceptuje złamane serce, jednocześnie witając nową miłość do siebie i innych.

Ósmy longplay gwiazdy popu jest w równym stopniu zapowiedzią pójścia naprzód, jak i dojrzałym połączeniem jej muzycznej historii. Są momenty doskonałego, modnego radiowego popu zmieszanego z country, psychodelicznym rockiem i syntezatorami z lat osiemdziesiątych. Efektem końcowym jest potężna artystyczna wypowiedź, skupiona i przenikliwa, ponieważ Cyrus wydaje się być po trzydziestce.

Oto najważniejsze wnioski i pierwsze wrażenia Niekończące się letnie wakacje.

To nie jest zwykły album rozwodowy.
Plastikowe serca (i jednorazowy pocałunek „Slide Away”) były bardziej bezpośrednimi wypowiedziami Cyrus na temat końca jej małżeństwa z wieloletnią miłością Liamem Hemsworthem. Oboje byli razem „w piekle”, jak wspomina w „Jaded”, doświadczyli zaręczyn z przerwami, niszczycielskiego pożaru domu i ostatecznie trudnego małżeństwa, które zakończyło się szybciej, niż obie się spodziewały. „Flowers” ​​– i niezliczone fanowskie odczyty wszystkich potencjalnie podejrzanych odniesień do rzekomej niewierności Hemswortha – sprawiły, że ludzie myśleli, że Cyrus pracuje nad recenzją swojego małżeństwa, która okaże się jeszcze bardziej zjadliwa niż jej poprzednie wydawnictwa. Ale podczas gdy są wskazane momenty rozpadu Niekończące się letnie wakacje — w przejmującym utworze „Muddy Feet” śpiewa „Pachniesz jak perfumy, których nie kupiłam” — Cyrus jest mocno pogrążona w teraźniejszości, zadowolona z miejsca, w którym wylądowała.

Znaczna część albumu skupia się na rodzącym się romansie i intymności – i przedstawia nowego adoratora Cyrusa.
Odwracając się od całego dyskursu „Kwiaty”, Cyrus skupia się na miłości i seksie w większości piosenek na Niekończące się letnie wakacje. Utwory aż wibrują nadzieją na nową miłość i koniec seksualnej i romantycznej suszy, jak pokazuje drugi singiel „River”. Inne utwory, takie jak „Rose Colored Lenses”, „You” i „Violet Chemistry”, ociekają upojeniem spotkania nowego kochanka, który sprawia, że ​​czujesz się, jakbyś była jedyną dwójką ludzi na świecie. Aby zrobić krok naprzód, Cyrus pracowała nawet nad parą nowych piosenek ze swoim najnowszym adoratorem, który prawdopodobnie jest inspiracją dla bardziej pełnego nadziei materiału na albumie. Występowała na czerwonych dywanach z muzykiem Maxxem Morando, który jest uznawany za scenarzystę i producenta „Handstand” i „Violet Chemistry”.

Funkcje są zaskakująco stonowane.
Kiedy ujawniono, że Brandi Carlile i Sia pojawią się na albumie, wielu spodziewało się śpiewania z dużymi głosami między gwiazdami. Zamiast tego zarówno Carlile, jak i Sia po prostu oferują wspaniałe harmonie i dodatki na swoich utworach, utrzymując Cyrusa z przodu i na środku. W napisach końcowych jej bardziej zaskakujący współpracownicy, tacy jak reżyser Harmony Korine („Stanie na rękach”), James Blake („Violet Chemistry”) i Greg Kurstin („Jaded”) nigdy nie odwracają uwagi Cyrus od jasnej wizji.

Cyrus jest dziwnie bardziej autentyczna, kiedy pozwala sobie być jednocześnie wszystkimi kreatywnymi wersjami siebie.
Od czasów Disneya Cyrus dramatycznie odbijała się między stylami muzycznymi a wielkimi osobistymi wypowiedziami. Za każdym razem, gdy dzieli nową wersję siebie, wskakuje na całość, całkowicie porzucając przy tym swoją przeszłość. Niekończące się letnie wakacje wydaje się czystą destylacją całej jej muzycznej historii, płynącą i płynącą razem w płynnej harmonii. Kid Harpoon i Tyler Johnson, inspirowana Nashville, ale wybiegająca w przyszłość popowa produkcja, pomaga zachować spójność brzmienia, pozostawiając jednocześnie dużo miejsca starym przyjaciołom, takim jak Mike Will Made-It, na powrót do zespołu i odblokowanie czegoś nowego z Cyrusem. W swojej muzyce Cyrus nigdy nie miała lepszego oka na cel. Tym razem strzela, by zabić.

Przede wszystkim tematem tego albumu jest Miley.
Trzon każdej piosenki stanowi zdecydowanie niezależna Miley Cyrus, która głęboko zastanawia się, co to znaczy być swoim własnym partnerem. Utwory takie jak „Thousand Miles”, „Island” i „Wonder Woman” koncentrują się w szczególności na złożoności bycia własnym systemem wsparcia: smutku, który często napędza cię do tego odkrycia, a także wolności i ulgi, które po nim następują. I w przeciwieństwie do jej poprzednich piosenek o miłości i intymności, Cyrus w dużej mierze unika samooceny i uzależnienia jej poprzednich piosenek od tych samych tematów. Zamiast przedstawiać się jako czerwona flaga, jak robiła to w większości Plastikowe sercadelikatnie daje do zrozumienia, że ​​silni przetrwają.