Wykonawcy pracujący w branży gier komputerowych opowiadali o swoim niezadowoleniu, jakie odczuwali, gdy proszono ich o pracę nad treściami o charakterze pornograficznym bez uprzedzenia, w tym nad sceną przedstawiającą napaść na tle seksualnym.

Sceny seksu są powszechne w nowoczesnych grach i często powstają poprzez filmowanie ludzkich aktorów, którzy następnie są digitalizowani i przekształcani w postacie do gier.

Jednak aktorzy opowiedzieli BBC, że wokół projektów panuje kultura tajemnicy – ​​scenariusze często nie są ujawniane aż do ostatniej chwili – co oznacza, że ​​często nie wiedzą z góry, że sceny mogą zawierać intymne akty.

Opisują, że po odegraniu scen czuli się „wstrząśnięci” i „zdenerwowani”.

Związek zawodowy artystów performatywnych Equity domaga się działań ze strony branży – opublikował przewodniki po płacy minimalnej i warunkach pracy w grachw tym w scenach intymnych i drastycznych.

Jessica Jefferies jest zawodową reżyserką castingu, która pracuje głównie przy grach wideo i uwielbia tę dziedzinę.

Wcześniej była artystką zajmującą się przechwytywaniem ruchu – należała do niewielkiej grupy osób regularnie pracujących dla studiów zajmujących się tworzeniem gier.

Artyści przechwytujący ruch, ubrani w obcisłe kombinezony i pokryci markerami, odgrywają ruchy postaci z gier na dużym, nieumeblowanym planie, gdzie ich ruchy są rejestrowane cyfrowo.

Dodała, że ​​twórcy gry często nie informowali wykonawców o charakterze gry lub sceny.

„Otrzymywaliśmy e-maile lub telefony ze studia z informacją, że potrzebujemy cię w tych dniach do realizacji zdjęć” – powiedziała.

„To były wszystkie informacje, jakie udało nam się uzyskać”.

Pani Jefferies powiedziała BBC, że kiedyś poproszono ją o odegranie sceny z udziałem mężczyzny, która dotyczyła napaści na tle seksualnym, bez wcześniejszego ostrzeżenia.

„Przyszłam i powiedziano mi, że będę kręcić drastyczną scenę gwałtu” – powiedziała.

„Gracz mógł oglądać ten akt tak długo lub tak krótko, jak chciał, przez okno, a następnie mógł strzelić tej postaci w głowę.

„Moim zdaniem to było po prostu zupełnie bezpodstawne”.

Odmówiła odegrania „obrzydliwej” sceny, co było tym gorsze, że była jedyną kobietą na planie.

„Nie ma tu nagości, ale to nadal akt i jest w nim pewna intymność, ale też i przemoc w tej sytuacji” – powiedziała.

„Tak, może jest między nami warstwa Lycry, ale wciąż tam jesteś i wciąż musisz naprawdę zanurzyć się w tej scenie”.

Ostatecznie jej uwagi zostały wysłuchane i scena nie została nagrana.

Jednak utwierdza ją to w przekonaniu, że aktorzy powinni z góry wiedzieć o niestosownych scenach, aby nie musieli „robić zamieszania” na planie ani czuć presji, by zrobić coś, co sprawia, że ​​czują się niekomfortowo.

Equity zwróciło się do Jessiki z prośbą o konsultację przy opracowywaniu wytycznych, które wymagają, aby podczas nagrywania scen o charakterze intymnym lub niejednoznacznym:

• Streszczenie fabuły, podział scen i scenariusze należy z wyprzedzeniem przekazać wszystkim członkom obsady.
• wykonawcy powinni mieć możliwość poproszenia o zamkniętą scenę, gdzie dostęp będzie ograniczony do minimum.
• należy zatrudnić kompetentnego koordynatora ds. intymności.

Jej zdaniem udostępnienie aktorom większej ilości informacji pomoże im w lepszym występie i dodaje, że „istnieje potrzeba zmian”.

Pani Jefferies podkreśla, że ​​wytyczne nie próbują wyznaczać granic opowiadaniu historii. W ciągu dziesięciu lat od tamtego incydentu nastąpiły również duże ulepszenia, mówi – i „te wytyczne mają na celu jedynie jeszcze większe dostosowanie ich do najlepszych praktyk w branży filmowej i telewizyjnej”.

Mówi, że studia, z którymi teraz współpracuje, są na ogół bardzo otwarte na edukację na temat dobrych praktyk i zgadzają się, że dobre traktowanie ludzi prowadzi do lepszych wyników.

Jedna z aktorek głosowych i członkini Equity, która popiera wytyczne, wypowiadając się anonimowo, również opowiedziała BBC o napotkanych problemach.

„Naprawdę uwielbia tę branżę”, ale twierdzi, że ograniczona ilość informacji przekazywanych aktorom przed występem wymaga zmiany.

„Musimy podpisać umowy o poufności” [non-disclosure agreements]„Nie powiedziano nam prawie nic” – stwierdziła.

W nagraniu jednego z ważnych meczów dowiedziała się, że jest to niestosowne, dopiero gdy przyszła do pracy.

„To była prawdziwa scena seksu” – powiedziała.

„Musiałem [vocally] pasowało do sceny, a przez szybę w kabinie cały zespół, sami mężczyźni, obserwowali mnie.

„To było okropne”… „Na tamtym etapie działałem już w branży gier od jakiegoś czasu i nigdy nie czułem się tak wstrząśnięty”.

Porównała to doświadczenie do niespodziewanego wystąpienia w charakterze świadka na linii telefonicznej oferującej seks-zabawę o podwyższonej opłacie.

„To, co mnie tak zdenerwowało w tej sytuacji, to to, że zostałam postawiona w trudnej sytuacji. Nikt nie pomyślał, żeby mnie zapytać, czy wszystko u mnie w porządku, i nikt nie sprawdził, czy wszystko u mnie w porządku” – powiedziała.

Jako freelancerka bała się, że odmowa może oznaczać ją jako osobę sprawiającą kłopoty.

„Nikt nie musi tłumaczyć, dlaczego cię nie zatrudnią” – powiedziała.

Podobnie jak pani Jefferies chce, aby gry bardziej dorównywały standardom stosowanym w filmach i telewizji.

Rhiannon Bevan z serwisu z wiadomościami o grach The Gamer pokrył kroki zeszłoroczny przebój gier wideo Baldur’s Gate 3 traktował radzenie sobie z drastycznymi scenami jako przykład „dobrze zrobionej” współczesnej gry.

Twierdzi, że twórcy gier coraz częściej traktują sceny pornograficzne poważnie, „a nie tylko wykorzystują je w celach podniecenia”.

Ale wiązało się to z ryzykiem, że wykonawcy mogą nie czuć się komfortowo podczas wykonywania takiej pracy.

Twórcy gry Baldur’s Gate 3 poradzili sobie z tym problemem, zatrudniając koordynatorów ds. intymności — oddanych członków personelu, których zadaniem było zapewnienie dobrego samopoczucia aktorom występującym w scenach o charakterze erotycznym.

Twórca gry zatrudnił jednego koordynatora ds. intymności, który nadzorował aktorów podkładających głos w scenach intymnych, podczas gdy drugi nadzorował tych, którzy dodatkowo naśladowali działania, które miały zostać zdigitalizowane w grze.

Oprócz scen intymnych wytyczne Equity obejmują również nadmierne stosowanie umów o poufności, bezpieczeństwo podczas przechwytywania ruchu i występów, unikanie szkodliwego stresu wokalnego u artystów oraz zabezpieczenia związane z wykorzystaniem sztucznej inteligencji.

Wykorzystanie sztucznej inteligencji jest jednym z kluczowych problemów ciągły strajk artystów gier w USA.

UKIE, organizacja branżowa zrzeszająca przedstawicieli branży gier, nie odniosła się bezpośrednio do kwestii traktowania wykonawców pracujących nad materiałami o charakterze pornograficznym, ale odnosząc się do wytycznych Equity, stwierdziła, że ​​jej głównym celem „nadal jest tworzenie przyjaznego środowiska dla wszystkich interesariuszy w brytyjskim sektorze gier wideo, zapewniając, że pozostanie on najlepszym miejscem do tworzenia, grania i sprzedaży gier wideo”.