Liane Hentscher/HBO

UWAGA SPOILERY: Ten wywiad zawiera spoilery z 5. odcinka „The Last of Us”, transmitowanego teraz w HBO Max.

Bracia Henry i Sam naprawdę przeszli przez ring, zanim ich fabuła zderzyła się z historią Joela i Ellie w „Endure and Survive”, piątym odcinku serialu HBO „The Last of Us”.

Gdy przywódczyni frakcji rebeliantów Kathleen (Melanie Lynskey) kontynuuje polowanie na Henry’ego (Lamar Johnson), w końcu wychodzi na jaw, dlaczego zdradził jej brata i zamienił go w FEDRĘ: To był jedyny sposób na uzyskanie dostępu do leków potrzebnych do leczenia Sama (Kevionn Woodard), który miał białaczkę.

„To po prostu staje się rodzajem zmieniającego się sojuszu w całym odcinku, w którym myślisz:„ O Boże, nikt nie jest złym facetem. Wszyscy bardzo cierpią i próbują przeżyć” – mówi Lynskey Różnorodność objawienia. „To jest po prostu zrobione tak pięknie.”

Ale chociaż Lynskey może widzieć to w ten sposób, Kathleen z pewnością nie. „To sprawia, że ​​traci całą perspektywę” — mówi Lynskey, przyznając, że rozumie, w jaki sposób strata może załamać Kathleen. „Jestem tak zakochany w moim rodzeństwie. Jestem najstarsza z pięciorga dzieci, a oni są dla mnie całym światem. Są wszystkim. Ociera łzy. „Gdybym zbyt długo myślała o tym, co przydarzyło się jednemu z moich rodzeństwa, rozpadłabym się”.

W brutalnym świecie „The Last of Us” Sam, lat 8, jest szczególnie zależny od swojego starszego brata, który jest głuchy. Ponieważ głównym tematem odcinka była miłość braterska, relacje między Henrym i Samem musiały od razu znaleźć odzwierciedlenie w widzach. Johnson i Woodard od razu się dogadali, co, jak mówią, pomogło im zbudować dynamikę na ekranie.

„Pierwszego dnia, kiedy się poznaliśmy, biegaliśmy po biurach produkcyjnych, grając w berka. Tak organicznie i łatwo było połączyć się z Kevionnem. Ma tak wielkiego ducha, wielką energię, że bardzo łatwo było nawiązać połączenie” — mówi Johnson o Woodardzie, który podobnie jak Sam jest głuchy. „Jest po prostu bardzo utalentowany. Biorąc pod uwagę, że to jego pierwsza rola — jestem z niego bardzo dumna. Wykonał świetną robotę”.

„Naprawdę lubię próbować nowych rzeczy” — mówi Woodard, z którym rozmawiał Różnorodność przez tłumacza Ajamu Browna. „Pomyślałem, że spróbuję i zobaczę, jak to jest. Chciałem tylko zrobić to dobrze.

Kiedy Kathleen w końcu dogania Henry’ego i Sama, którzy próbują uciec z Kansas City z Joelem (Pedro Pascal) i Ellie (Bella Ramsey), wydaje się, że ma ich w swoich szponach — do czasu, gdy z podziemia wyłoni się ogromna horda zarażonych.

Lynskey mówi, że scena, która została zrealizowana prawie w całości przy użyciu praktycznych efektów, a nie CGI, stworzyła niezapomniany dzień na planie. „Wszyscy wychodzący z tej dziury, szybkość, z jaką wyszli – to było naprawdę przytłaczające. Wokół ciebie wybuchają różne rzeczy. Na ulicach jest ogień. Kaskaderzy robią salta w tył i latają w powietrzu. Po prostu nigdy nie byłem częścią czegoś tak wielkiego. To było niesamowite.”

Wśród tłumu klikaczy jest imponująca nowa bestia: wzdęcia. Kolosalny potwór okazał się trochę przerażający dla 9-letniego Woodarda na planie. „Naprawdę się przestraszyłem” — mówi. „Na początku nie chciałem iść, ponieważ nie przepadam za potworami ani strasznymi rzeczami. Poszedłem do tego dużego miejsca i spotkałem kilku z nich i poczułem się bardziej komfortowo. Czułem się dobrze. Odciął głowę i wybił zęby. A potem założył go z powrotem. Pokazał mi, jak to wygląda, więc po tym poczułem się bardziej komfortowo.

Z drugiej strony Lynskey uznał, że nadęcie jest źródłem humoru na planie. „Ktoś pomaga mu się poruszać i trzyma butelkę wody ze słomką. To sprawia, że ​​jest trochę mniej przerażający, kiedy widzisz go z jego wodą Fidżi” – mówi ze śmiechem.

Zarażony atak daje naszym bohaterom doskonałą okazję do ucieczki: ale nie wcześniej niż po raz ostatni zmierzą się z Kathleen. Kiedy celuje w nich z pistoletu, klikacz, który był dzieckiem, z którym Ellie walczyła wcześniej, wyskakuje w powietrze i brutalnie ją zabija.

„Myślałem, że to było niesamowite” — mówi Lynskey o śmierci Kathleen. „Nigdy nie wiemy, co szykuje dla nas los. Dla ciebie to jest ta okropna, okropna śmierć. Ta mała dziewczynka była taka niesamowita. Jest jak mała artystka cyrkowa!”

Oczywiście świat „The Last of Us” jest ponury, a odcinek stworzył miejsce na jeszcze większą tragedię. Gdy Joel i Henry planują dalszą wspólną podróż, Sam nieśmiało wyjawia Ellie, że został ugryziony. Ellie próbuje wyleczyć go swoją krwią, ale bezskutecznie. Rano zarażony Sam atakuje ją, doprowadzając Henry’ego do zastrzelenia go. Przerażony Henry następnie strzela sobie w głowę.

„Naprawdę chciałem uhonorować występy z gry” — mówi Johnson o rozdzierającej serce scenie. „To było dla mnie ważne, ale też nie chciałem tworzyć kopii. Chciałem to zinterpretować w sposób, do którego czułem się skłonny lub do czego mnie ciągnęło. Chodziło tylko o to, by być jak najbardziej obecnym w moim otoczeniu”.

Opisując dokładniej, przez co przechodzi Henry w tej scenie, Johnson mówi: „Jeśli miałbym podsumować to jednym słowem, powiedziałbym po prostu „szok”. Ogarnęła go fala emocji, które uderzyły go jednocześnie. Właściwie bardzo trudno było mu to przetworzyć w tym momencie” — kontynuuje. „To dla niego tak wiele, zwłaszcza po wszystkim, przez co przeszedł, by chronić Sama i po wszystkim, przez co przeszli tej nocy, że Sam zginął z jego ręki. To trudne do przełknięcia.

„Był jak:„ Jesteś moim celem. Jesteś moją wolą życia tutaj, powodem, dla którego żyję i faktem, że już cię tu nie ma. nie mogę tu być. Dołączę do ciebie.’”