NOWY JORK (AP) – Albert S. Ruddy, barwny, urodzony w Kanadzie producent i scenarzysta, który zdobył Oscary za „Ojca chrzestnego” i „Dziecko za milion dolarów”, stworzył hałaśliwą komedię o sportach więziennych „The Longest Yard” i pomógł stworzyć w wieku 94 lat zmarł popularny serial komediowy „Bohaterowie Hogana”.

Według rzecznika Ruddy zmarł „spokojnie” w sobotę w Centrum Medycznym UCLA, dodając, że jego ostatnie słowa brzmiały: „Gra się skończyła, ale ją wygraliśmy”.

Wysoki i muskularny, o chropawym głosie i dumie miejskiego dzieciaka, Ruddy wyprodukował ponad 30 filmów i był na szczycie i na samym dole, od „Ojca chrzestnego” i „Dziecka za milion dolarów” po „Cannonball Run II” i „Megaforce” nominowany do Złotej Maliny w kategorii najgorszy film roku.

Poza tym miał mieszankę sukcesów, takich jak „Najdłuższy podwórze”, dla którego wyprodukował i stworzył historię, oraz takich klap, jak thriller z Arnoldem Schwarzeneggerem „Sabotaż”. Często współpracował z Burtem Reynoldsem, zaczynając od „The Longest Yard”, a kończąc na dwóch komediach „Cannonball Run” i „Cloud Nine”. Oprócz „Bohaterów Hogana” jego dorobek telewizyjny obejmuje filmy „Ślub z nieznajomym” i „Koledzy w biegu”.

Nic nie wygląda lepiej w twoim CV niż „Ojciec chrzestny”, ale jego produkcja zagroziła pracy, reputacji i życiu Ruddy’ego. Frank Sinatra i inni włoscy Amerykanie byli wściekli projektem, który, jak obawiali się, wzmocni stereotypy Włochów jako przestępców, a prawdziwi gangsterzy dali Ruddy’emu znać, że jest obserwowany. Pewnej nocy usłyszał strzały przed swoim domem i dźwięk wypadających szyb w jego samochodzie.

Na jego desce rozdzielczej widniało ostrzeżenie, że powinien natychmiast zamknąć produkcję.

Ruddy uratował siebie i film dzięki dyplomacji; spotkał się z szefem mafii Josephem Colombo i kilkoma poplecznikami, aby omówić scenariusz.

„Joe siedzi naprzeciwko mnie, jeden facet na kanapie, a drugi w oknie” – Ruddy powiedział Vanity Fair w 2009 roku. „Zakłada swoje małe okulary Bena Franklina i patrzy na scenariusz przez około dwie minuty. Co to znaczy „zanikać”? on zapytał.'”

Ruddy zgodził się usunąć ani jedną nieuzasadnioną wzmiankę słowa „mafia” i przekazać darowiznę na rzecz Włosko-Amerykańskiej Ligi Praw Obywatelskich. Colombo był tak zadowolony, że namówił Ruddy’ego, aby pojawił się z nim na konferencji prasowej, w której ogłoszono jego zgodę na film. Spotkanie to doprowadziło do sfotografowania Ruddy’ego wraz z członkami przestępczości zorganizowanej.

Ponieważ akcje spółki-matki Gulf & Western szybko spadają, Paramount zwolnił Ruddy’ego, ale dyrektor Francis Coppola sprzeciwił się temu i ponownie go zatrudnił. Ostatecznie gangsterów obsadzono w roli statystów i otwarcie konsultowano się z członkami obsady. Sam Ruddy pojawił się jako strażnik w hollywoodzkim studiu.

„To było jak jedna szczęśliwa rodzina” – Ruddy powiedział Vanity Fair. „Wszyscy ci goście uwielbiali postacie ze świata podziemnego, a oni oczywiście kochali Hollywood”.

Dzięki obsadzie, w której znaleźli się Marlon Brando, Al Pacino i Robert Duvall, „Ojciec chrzestny” był sensacją krytyczną i komercyjną i pozostaje jednym z najbardziej lubianych i cytowanych filmów w historii. Kiedy Ruddy został zdobywcą Oscara za najlepszy film podczas ceremonii w 1973 r., prezenterem był Clint Eastwood, z którym wyprodukował „Dziecko za milion dolarów”, zdobywcę nagrody za najlepszy film w 2005 r. W 50. rocznicę premiery „Ojca chrzestnego” w 2022, sam Ruddy stał się postacią. Miles Teller zagrał go w „The Offer”, miniserialu Paramount+ opowiadającym o powstawaniu filmu opartego na doświadczeniach Ruddy’ego.

„Al Ruddy był dla mnie absolutnie piękny przez cały czas w „Ojcu chrzestnym”; nawet jeśli mnie nie chcieli, on mnie chciał” – stwierdził Pacino w oświadczeniu. „Dał mi dar zachęty, kiedy najbardziej jej potrzebowałem i nigdy tego nie zapomnę”.

Ruddy był żonaty z Wandą McDaniel, dyrektor ds. sprzedaży i łącznikiem Giorgio Armaniego, który pomógł uczynić markę wszechobecną w Hollywood, czy to w filmach, czy na wydarzeniach promocyjnych. Mieli dwójkę dzieci.

Urodzony w Montrealu w 1930 roku Albert Stotland Ruddy jako dziecko przeprowadził się do Stanów Zjednoczonych i wychował w Nowym Jorku. Po ukończeniu Uniwersytetu Południowej Kalifornii pracował jako architekt, kiedy na początku lat 60. poznał aktora telewizyjnego Bernarda Feina. Ruddy był zmęczony swoją karierą i on i Fein postanowili stworzyć serial telewizyjny, mimo że żaden z nich nie napisał żadnego scenariusza.

Ich pierwotnym pomysłem była komedia, której akcja rozgrywa się w amerykańskim więzieniu, ale szybko zmienili zdanie.

„Czytaliśmy w gazecie, że… (a) sieć kręciła serial komediowy, którego akcja rozgrywa się we włoskim obozie jenieckim i pomyśleliśmy: «Idealnie»” – wyjaśnił później Ruddy. „Przepisaliśmy nasz scenariusz i osadziliśmy go w niemieckim obozie jenieckim w ciągu około dwóch dni”.

„Bohaterowie Hogana” z Bobem Crane’em w roli przebiegłego pułkownika Hogana emitowany był w latach 1965–1971 w telewizji CBS, ale był krytykowany za trywializowanie II wojny światowej i przekształcenie nazistów w urocze kreskówki. Ruddy pamięta, jak szef sieci William Paley nazwał koncepcję programu „naganną”, ale złagodniał, gdy Ruddy „dosłownie odegrał odcinek” uzupełniony szczekaniem psów i innymi efektami dźwiękowymi.

Podczas gdy Fein kontynuował prace nad „Hogan’s Heroes”, Ruddy zajął się filmem, nadzorując niskobudżetowy „Wild Seed” dla firmy producenckiej Brando. Jego reputacja osoby zarządzającej kosztami okazała się najbardziej przydatna, gdy szef Paramount Pictures, Robert Evans, nabył prawa do bestsellerowej powieści Mario Puzo „Ojciec chrzestny” i szukał producenta do filmu, który miał być niewielkim, przynoszącym zyski filmem gangsterskim.

„Dostałem telefon w niedzielę. „Chcesz zrobić „Ojca chrzestnego”?” Ruddy powiedział Vanity Fair. „Myślałem, że żartują sobie ze mnie, prawda? Odpowiedziałem: „Tak, oczywiście, uwielbiam tę książkę”, której nigdy nie czytałem”.