W ostatnim czasie narastają obawy związane z wysoką zawartością cukru w ​​pakowanej żywności, szczególnie w kontekście Indii, a kwestia ta wysunęła się na pierwszy plan ze względu na wyraźny kontrast zaobserwowany w przypadku podobnych produktów w krajach zachodnich, gdzie to samo produkty sprzedawane są bez dodatku cukru. Istnieją rozbieżności nie tylko pod względem zawartości cukru, ale także jakości składników, przejrzystości etykietowania i ogólnych standardów żywieniowych, a rozbieżność ta może rodzić pytania o systemowe uprzedzenia lub brak równych standardów na rynkach światowych.

W wywiadzie dla HT Lifestyle dr Aparna Govil Bhasker, konsultant chirurga bariatrycznego i laparoskopowego w MetaHeal – Centrum laparoskopii i chirurgii bariatrycznej w Bombaju, szpitalach Saifee oraz Apollo i Namaha w Bombaju, powiedziała: „Międzynarodowe korporacje mogą priorytetowo traktować zdrowsze preparaty wyższej jakości dla produktów sprzedawanych w bogatszych krajach, przy założeniu, że tamtejsi konsumenci są bardziej świadomi i skłonni płacić wyższą cenę za lepszy skład. Z drugiej strony produkty sprzedawane w regionach takich jak Indie mogą być postrzegane jako przeznaczone dla populacji mniej poinformowanej lub mającej inne oczekiwania co do jakości żywności i standardów żywieniowych. Podstawowym założeniem jest to, że konsumenci w tych regionach rzadziej zwracają uwagę na etykiety lub żądają zdrowszych alternatyw, co powoduje cykl, w którym na rynku nadal dominują produkty kiepskiej jakości”.

Szczególne obawy budzą produkty skierowane do niemowląt i dzieci. Dr Aparna Govil Bhasker ujawniła: „Produkty te, często sprzedawane pod przykrywką wysokiej jakości zdrowej żywności, są mocno promowane, co prowadzi rodziców do przekonania, że ​​dokonują wyborów korzystnych dla swoich dzieci. Jednak rzeczywistość często odbiega od reklam. W wielu przypadkach etykiety tych produktów nie podają dokładnych informacji na temat zawartości cukru lub konserwantów, przez co konsumenci nie wiedzą, czym tak naprawdę karmią swoje rodziny. Konsekwencje niekontrolowanego spożycia produktów o wysokiej zawartości cukru są tragiczne.”

Metaanaliza 21 badań z lat 2003–2023 wykazała, że ​​częstość występowania otyłości u dzieci w Indiach wynosi 8,4%, podczas gdy częstość występowania dzieci z nadwagą wynosi 12,4%. Indie zajmują drugie miejsce na świecie pod względem najwyższego na świecie wskaźnika otyłości u dzieci, a ta niepokojąca tendencja ma bezpośredni związek z czynnikami dietetycznymi, w tym ze spożyciem słodkich przekąsek i napojów przeznaczonych dla dzieci.

Dr Aparna Govil Bhasker podkreśliła: „Otyłość u dzieci ma nie tylko bezpośrednie konsekwencje zdrowotne, ale także znacznie zwiększa ryzyko rozwoju chorób przewlekłych w późniejszym życiu, takich jak cukrzyca typu 2, choroby układu krążenia, a nawet niektóre rodzaje nowotworów. Co więcej, psychologiczne skutki otyłości, w tym niska samoocena i stygmatyzacja społeczna, mogą mieć trwały wpływ na dobrostan psychiczny dziecka. Oprócz konsekwencji zdrowotnych nadmierne spożycie cukru może prowadzić do cyklu uzależnień, w wyniku którego ludzie uzależniają się od słodkiej żywności i napojów w celu zaspokojenia pragnienia. Uzależnienie to może być szczególnie szkodliwe w dzieciństwie, ponieważ kształtuje nawyki i preferencje żywieniowe na całe życie”.

Chociaż środki regulacyjne są konieczne, siła świadomości i edukacji może spowodować tak potrzebne zmiany. Dr Aparna Govil Bhasker stwierdziła: „Wzmocniona pozycja konsumentów, posiadająca wiedzę na temat szkodliwych skutków nadmiernego spożycia cukru, może być skutecznym narzędziem w walce z tym problemem. Kiedy ludzie zrozumieją, że określone produkty nie sprzyjają dobru jemu lub ich dzieciom, jest bardziej prawdopodobne, że dokonają świadomego wyboru i odrzucą takie oferty. Tworzenie świadomości nie wymaga zasobów międzynarodowych korporacji. Może zacząć się od inicjatyw oddolnych, programów edukacji społecznej i działań rzeczniczych. Wykorzystując zbiorowy głos zaniepokojonych obywateli, możemy wzmocnić przesłanie i wprowadzić znaczące zmiany”.

Doszła do wniosku: „Kluczem jest promowanie edukacji i pielęgnowanie kultury krytycznego myślenia wśród konsumentów. Aby przeciwdziałać taktykom marketingowym, które przedkładają sprzedaż nad zdrowie, musimy zachęcać jednostki do kwestionowania etykiet, szukania przejrzystych informacji i przedkładania żywienia nad wygodę. Zasadniczo władza wyboru spoczywa w rękach konsumenta. Uzbrajając się w wiedzę i świadomość, możemy rzucić wyzwanie nawet najpotężniejszym markom i żądać produktów, które naprawdę traktują nasze zdrowie i dobre samopoczucie. Podróż w kierunku zdrowszej przyszłości zaczyna się od świadomych decyzji każdego człowieka i zbiorowego wysiłku, aby wymagać lepszych warunków od przemysłu spożywczego.