All England Open: porażka Satwika i Chiraga w 1/8 finału przypomina, jak konkurencyjny jest badminton w grze podwójnej mężczyzn, ale nie ma żadnych gwarancji | Wiadomości o badmintonie
Kiedy w zeszłym tygodniu Marcus Fernaldi Gideon ogłosił, że odchodzi na emeryturę, wyrazy uznania nieuchronnie skupiały się wokół dominacji, jaką on i Kevin Sanjaya Sukamuljo mieli podczas badmintona BWF World Tour. Duet – znany popularnie na całym świecie jako „Minionki” – był absolutnym tour de force mężczyzn w grze podwójnej. To, co zostanie uznane za jedną z największych anomalii statystycznych w badmintonie, polega na tym, że jakimś cudem nigdy nie udało im się zdobyć medalu olimpijskiego ani mistrzostw świata (nie mówiąc już o tytule), ale na torze byli niesamowicie konsekwentni. Spędzili zdumiewające 226 tygodni na szczycie światowych rankingów w latach 2017–2022.
20 września 2022 r. Gideon i Sukamuljo zajęli drugie miejsce na świecie po raz pierwszy od 2017 r., gdy władzę przejęli Japończycy Takuro Hoki/Yugo Kobayashi – mistrzowie świata z 2021 r. Tylko od tego czasu na czołowych miejscach światowych rankingów gry podwójnej mężczyzn doszło do pięciu zmian.
W tygodniu następującym po odejściu Gideona na emeryturę mistrzostwa All England Open 2024 w badmintonie przypomniały w samą porę, jak otwarta i konkurencyjna była gra podwójna mężczyzn w ciągu ostatnich kilku lat. Obecny numer 1 na świecie, indyjski Satwiksairaj Rankireddy i Chirag Shetty, zostali pokonani w 1/8 finału prestiżowego turnieju Super 1000 w czwartkowy wieczór. Oznaczało to ich pierwszą porażkę przedfinałową w World Tour w 2024 roku.
Porażka SatChi nastąpiła po odpadnięciu z pierwszej rundy aktualnych mistrzów świata Kang Min Hyuka / Seo Seung Jae oraz byłych mistrzów Mohammada Ahsana i Hendry Setiawan (choć nie byli to już tak silni gracze, jak kiedyś). Następnie w drugiej rundzie odpadli niedawni numer 1 świata Liang Wei Keng i Wang Chang oraz ubiegłoroczni srebrni medaliści Mistrzostw Świata Kim Astrup i Anders Rasmussen.
I pomimo tej nadmiaru głośnych wczesnych porażek w Birmingham, nie jest tak, że skład ćwierćfinału jest słaby. Sami Satwik-Chirag przegrali z mistrzami z 2022 roku Bagasem Maulaną i Muhammadem Shohibulem Fikrim. Liang i Wang zostali pokonani przez aktualnych mistrzów olimpijskich Wang Chi-lina i Lee Yang, którzy sami są zagadką. Dwóch niedawnych mistrzów świata, Aaron Chia-Soh Wooi Yik i Hoki-Kobayashi, jest nadal w pobliżu, podobnie jak inni niedawni liderzy świata Fajar Alfian i Muhammad Rian Ardianto. Każda z tych par może zdobyć tytuł, a ty nawet nie mrugniesz okiem.
Dlaczego początek Satwik-Chirag w 2024 r. był całkowitym odejściem?
Pod wieloma względami ten tydzień w All England uwydatnił również, że rewelacyjny start Satwik-Chirag w 2024 r. całkowicie odbiegał od tego, czego spodziewaliśmy się w tej kategorii, ponieważ drużyna Satwik-Chirag dotarła do trzech finałów jeden po drugim.
W 2018 i 2019 roku Minionki zdobyły po osiem tytułów podczas World Tour. Na przykład w 2023 r. dwie pary zdobyły po cztery tytuły każda, a dwie inne pary zdobyły po trzy tytuły, gdy trofea zaczęły się rozprzestrzeniać. W tak burzliwej atmosferze dotarcie Satwik-Chirag do finałów w Malezji, Indiach i Francji było niezwykłym osiągnięciem konsekwencji.
Gra podwójna mężczyzn na boisku jest często chaotyczna: szybkie i wściekłe wymiany zdań, płaskie wymiany, krótkie punkty zdominowane przez to, jak wypadnie kilka pierwszych strzałów – serwis, powrót i trzeci strzał. W ciągu ostatnich dwóch lat losy poza kortem były podobne i zmieniały się szybko z tygodnia na tydzień.
Świat patrzył na turniej French Open Super 750, który odbył się w zeszłym tygodniu na stadionie olimpijskim, jako możliwą wskazówkę na to, co może wydarzyć się w Paryżu za kilka miesięcy. Następnie Lee Jhe Huei-Yang Po Hsuan z Chińskiego Tajpej dotarł do finału gry podwójnej mężczyzn. Ta para nie jest na razie brana pod uwagę w kwalifikacjach, ale udało jej się doprowadzić do jednej sytuacji za drugą.
Cała Anglia to tytuł, którego Satwik-Chirag od dawna pożądał, podobnie jak wiele indyjskich gwiazd w ostatniej dekadzie. Na razie czekanie trwa, ale ich porażka daje także chwilę na zatrzymanie się i zastanowienie się nad tym, że w dzikim świecie męskiej gry podwójnej nie ma żadnych gwarancji. W swoim dniu Indianie mogą teraz pokonać każdego na świecie, nie mają w pobliżu żadnych nemezis (ponieważ Minionki są już oficjalnie na emeryturze). Ale z pewnością wiedzą, że to samo dotyczy także ich.
