Spędziłem trzy miesiące podróżując do różnych miast, zajmując się domem przez TrustedHouse Sitters.

Chociaż byłem już w niektórych miejscach, które odwiedziłem — w Londynie, Madrycie i Lizbonie — większość moich miejsc docelowych była dla mnie zupełnie nowa.

Podczas całej podróży było wiele rzeczy, które zaskoczyły mnie i innych, do których przyzwyczajenie się zajęło trochę czasu.

TJ Maxx to amerykański dyskont, którego początki sięgają lat 70., a swoją pierwszą europejską lokalizację firma otworzyła w latach 90.

Ale Wielka Brytania była już domem dla dyskontu o nazwie TJ Hughes, który został otwarty na początku XX wieku. Firma nadal posiada 13 sklepów w Anglii i Szkocji.

TJ Maxx zmienił nazwę swojego europejskiego oddziału na TK Maxx, aby uniknąć nieporozumień. Obecnie istnieje ponad 500 sklepów w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Polsce, Niemczech, Austrii i Holandii.

Na szczęście jej produkty są tak samo dobre w Europie, jak w Stanach. Mój pierwszy tydzień, zepsuły mi się buty, a zamienniki z TK Maxx starczyły mi na cały wyjazd.

Większość miast miała doskonały transport publiczny, składający się zwykle z kombinacji pociągów, autobusów, tramwajów i okazjonalnych promów.

Wiele miast ma nawet trasy prowadzące bezpośrednio na lotnisko.

Tylko kilka razy skorzystałem z taksówki lub Ubera.

W większości sklepów ogólnospożywczych lub spożywczych w Wielkiej Brytanii można kupić posiłek (często kanapkę), napój i przekąskę (zazwyczaj frytki) za £3 do £4, czyli około 3,64 USD do 4,86 ​​USD.

Według mojego brytyjskiego przyjaciela, było trochę zamieszania, ponieważ cena była nieco niższa. Ale jako Amerykanin mieszkający w mieście, w którym same kanapki mogą kosztować ponad 7 dolarów, powiedziałbym, że to całkiem niezła okazja.

Jako Żyd, którego dziadek uciekł z Niemiec podczas Holokaustu, wiele słyszałem o tym, jak Niemcy rozliczyły się ze swoją przeszłością.

Tata opowiedział mi o Stolpersteine, czyli kamieniach obrazy w Berlinie, które mają upamiętniać ofiary Holokaustu poza ich ostatnim znanym miejscem zamieszkania.

Ale to nie tylko Berlin — wiele takich kamieni widziałem też w Amsterdamie. Według The Guardian od 2019 roku w ponad 1200 miastach i miasteczkach w Europie i Rosji znajduje się ponad 70 000 kamieni.

We wszystkich miejscach, w których przebywałem, tylko w jednym była suszarka do ubrań. Wydaje się, że są one znacznie mniej powszechne w Europie niż w Stanach Zjednoczonych, a zamiast tego domy są wyposażone w sznurki do bielizny lub suszarki.

Byłem również zaskoczony, że większość pralek znajdowała się w kuchni tuż obok piekarnika.

Spacerując po sklepie wolnocłowym na lotnisku, byłem zszokowany, że wszystkie papierosy miały różne hasła i statystyki, które miały sprawić, że palenie wyglądało nieatrakcyjnie, bezpośrednio na pudełku.

Zgodnie z wytycznymi UE „Połączone ostrzeżenia zdrowotne (zdjęcie, tekst i informacja o tym, jak przestać) muszą zajmować 65% przedniej i tylnej strony opakowań papierosów i tytoniu do samodzielnego skręcania papierosów”.

Oficjalnie nie planowałem wyjazdu do Maroka, ale kiedy zobaczyłem, jak łatwo się tam dostać, wydawało mi się to oczywiste.

Istnieją loty z wielu miast w Hiszpanii i Portugalii, z których wszystkie są wyjątkowo tanie. Leciałem z Sewilli iz powrotem do Lizbony. Możesz także popłynąć promem z Tarify w Hiszpanii.

Byłam trochę zdenerwowana podróżowaniem po Maroku samotnie jako kobieta, ale nie miałam żadnych problemów i okazało się, że wszyscy są bardzo przyjaźni.

Ponieważ przez cały wyjazd pracowałam, nie chciałam ciągle przebywać w schroniskach młodzieżowych, jeśli nie zajmowałam się domem.

Zamiast tego znalazłem wiele rozsądnych miejsc na Airbnb. W wielu miastach są pensjonaty, w których dzielisz łazienkę, ale masz własny pokój i dostęp do kuchni.

Podczas moich podróży widziałem wiele sklepów, które oferują wszelkiego rodzaju amerykańskie słodycze i jedzenie.

Ceny są absurdalnie wysokie w stosunku do tego, do czego jestem przyzwyczajony w domu, ale fajnie było zobaczyć różne marki, które udało im się zaopatrzyć.

Nie jestem przyzwyczajony do płacenia za zwiedzanie muzeów i pomników, ponieważ dorastałem w Waszyngtonie, gdzie wiele z nich można zwiedzać za darmo.

Na szczęście wiele europejskich muzeów i zabytków ma obniżone ceny, jeśli okażesz dowód, że jesteś studentem i/lub masz mniej niż 26 lat.

Byłem trochę zdezorientowany, kiedy po raz pierwszy dostałem herbatę miętową w kawiarni i podano mi gorącą wodę i liście herbaty w szklance, a nie w kubku. Ale szybko się do tego przyzwyczaiłem.

Tak było też w Maroku, gdzie szybko przekonałam się, że herbata jest częścią codziennego życia.

Pomimo reputacji Amsterdamu „wszystko dozwolone”, marihuana rekreacyjna nie jest w rzeczywistości legalna w Holandii. Ale jest uważany za „miękki narkotyk”, więc istnieją zasady tolerancji, które umożliwiają zakup ograniczonej ilości w kawiarniach, jeśli masz 18 lat i więcej.

Według rządu Holandii „kawiarnie mogą sprzedawać marihuanę pod pewnymi ścisłymi warunkami. Kawiarnia to lokal, w którym sprzedaje się marihuanę, ale nie sprzedaje się ani nie spożywa napojów alkoholowych”.

Rekreacyjna marihuana jest obecnie legalna tylko w jednym kraju Unii Europejskiej (Malcie). Ale Niemcy zasygnalizowały ruch w tym kierunku.