Real Madryt zapewnił sobie niewielkie zwycięstwo 3:2 z Barceloną, ale mecz został przyćmiony znaczącymi kontrowersjami i wątpliwymi decyzjami sędziów.

Choć na papierze Barcelona wydawała się silniejsza, nie była w stanie zapewnić sobie zwycięstwa i skutecznie straciła szansę na obronę tytułu La Liga.

Pomimo odłożenia na bok kontrowersyjnych werdyktów, mecz został zakłócony kilkoma rażącymi błędami, które są rzadkością na tym poziomie.

Te błędy znacząco wpłynęły na wynik, pozostawiając Barcelonę porażką w meczu, który powinna była wygrać. Przyjrzyjmy się przyczynom porażki Barcelony w tym ważnym meczu El Clasico.

Pomocnik, który nie mógł dorównać Realowi

Xavi rozpoczął grę w środku pola, a Frenkie de Jonga i Ilkay Gundogan zmierzyli się z duetem Realu Madryt Toni Kroos i Luka Modrić.

Jednak Xavi musiał dokonać zmian ze względu na kontuzję de Jonga i zamiast tego sprowadził Pedriego i Fermina, co zmieniło strategię Barcelony.

Z powodu kontuzji De Jonga Xavi musiał dokonać pewnych zmian w zespole. W przerwie sprowadził Pedriego, który zastąpił kontuzjowanego zawodnika, a Fermin zastąpił Andreasa Christensena, co doprowadziło do zmniejszenia przewagi wzrostu.

Później Ferran Torres został przeniesiony na rolę fałszywej dziewiątki, a Joao Felix przesunął się na lewą pozycję obrońcy.

Presja i strategia Barcelony

Barcelona zastosowała strategię wysokiego pressingu, ustawiając zawodników na wszystkich poziomach boiska.

Robert Lewandowski i Raphinha ustawili się przeciwko środkowym obrońcom Realu Madryt, a Joao Cancelo i Lamine Yamal naciskali na bocznych obrońców.

Pomocnicy Barcelony zaangażowali się w pomoc Realu Madryt, a Christensen skupił się na skreśleniu Jude Bellinghama.

To natarczywe podejście pomogło Barcelonie kontrolować pierwszą połowę meczu, a w ciągu pierwszych 18 minut zespół Realu Madryt pięć razy skutecznie odzyskiwał siły. Jedno z tych odzyskań doprowadziło do zdobycia gola dla Barcelony.

Tymczasem Lewandowski odegrał znaczącą rolę w utrzymaniu ofensywnego zagrożenia Barcelony, schodząc głębiej w środek pola, tworząc przestrzeń dla swoich kolegów z drużyny. W rezultacie wygrał cztery z siedmiu pojedynków.

Poniższa mapa podań wyjaśnia, jak głęboko Lewandowski był w meczu z Realem Madryt.

Jego ruchy pomogły drużynie przejść z obrony do ataku. Jednak to głębsze ustawienie ograniczyło jego wpływ w ofensywie, ponieważ miał tylko dwa strzały i kilka dośrodkowań.

Błąd w obronie Cancelo

Defensywna pozycja Cancelo była przedmiotem troski Barcelony przez cały mecz, ponieważ pozwolił Realowi Madryt na wyrównanie, ale nie udało mu się skutecznie odrobić strat.

Ten błąd jest odzwierciedleniem podobnego błędu, który popełnił w meczu Ligi Mistrzów z Ousmane Dembele Dembele. Cancelo wydawał się bardziej skupiony na ataku, pozostawiając luki w defensywie, które wykorzystał Real Madryt.

Lamine Yamal – rycerz Barcelony

Yamal miał znaczący wpływ na mecz z Camavingą, stwarzając sobie okazje na różne sposoby.

Warto zauważyć, że jego występy nie skupiały się na jego zwykłych umiejętnościach dryblingu; zamiast tego celował w tworzeniu szans po stałych fragmentach gry i atakowaniu przestrzeni za obrońcami.

Częste podania Koundé nad głową Camavingi były nie tylko skuteczne, ale także konsekwentną strategią, która pozwoliła Barcelonie uzyskać dostęp do pola obronnego Realu Madryt.

Te przełamania połączyły się z precyzyjnymi interwencjami, w tym celnym dośrodkowaniem, które doprowadziło do gola Fermína.

Lamine przyczynił się do powstania meczu 10 niebezpiecznymi akcjami w strefie przeciwnika, czyniąc go najbardziej wpływowym zawodnikiem na boisku. Jego statystyki obejmowały 57 dotknięć, udane 26 z 32 podań, asystę i silną obecność w grze w ataku.

Barcelona w dużym stopniu polegała na jego stronie boiska, a 47% ataków było kierowanych przez niego. Przekazywanie map z gry pokazuje, jak od 51. minuty zespół w coraz większym stopniu skupiał się na wykorzystaniu talentów Lamine’a.

Plan, który PRAWIE zadziałał

Zmiany Xaviego wydawały się ściśle pokrywać się z jego strategią i na ponad pół godziny przed końcem meczu Fermin, Ferran i Felix zjechali na boisko.

Z tej trójki tylko Fermín wywarł znaczący wpływ. Po wejściu na boisko wprowadził pionowość do środka pola.

45 minut gry Fermína było pełne energii i wysokiej jakości gry. Wykonał 24 dotknięcia, większość z nich w niebezpiecznych obszarach w ostatniej tercji boiska. Pokazał także silną chęć dokończenia gry, oddając trzy celne strzały i jeden gol.

Ostatecznie porażkę Barcelony można przypisać indywidualnym błędom i słabemu zarządzaniu w kluczowych momentach po zdobyciu gola. Ten mecz stanowi mikrokosmos sezonu Barcelony i ukazuje obszary, w których zespół może się poprawić, aby uniknąć podobnych strat w przyszłości.

Ten mecz jest wyraźnym podsumowaniem sezonu drużyny.