Zacznijmy od tego, co poszło dobrze dla Indii Zachodnich. Kraigg Brathwaite prawidłowo odgwizdał losowanie (więcej o tym, co wybrał, za chwilę). Alzarri Joseph wślizgnął się z niedawno ochrzczonego Stuart Broad End i wyrównał z Zakiem Crawleyem trzecią piłką meczu. O, i Kevin Sinclair prawidłowo wykonał roundoff backflip (podziękowanie za ten techniczny termin dla Mela Jonesa w komentarzu Sky Sports), świętując wicket Harry’ego Brooka w środku popołudnia.

Pod koniec dnia przydatnym epizodem z piłką był również Kavem Hodge, który zdobył swoje dwa pierwsze wicket w krykiecie testowym dzięki obrotowi lewą ręką. Ponadto jedenastka z Indii Zachodnich zaprezentowała solidny pokaz charakteru, omijając szereg wpadek i nie pozwalając Anglii całkowicie zniknąć z pola widzenia.

W tych momentach jednak zbyt wiele poszło nie tak. Zwłaszcza w przypadku drużyny, która Twoim zdaniem musi iść swoją drogą, jeśli chce wrócić do serii. Gołe kości karty wyników dają wskazówkę: Anglia zbiera 416 punktów po tym, jak poproszono ją o odbijanie pod czystym, błękitnym niebem w Nottingham. Alzarri Joseph i Jayden Seales mają odpowiednio 6,32 i 6,00. Shamar Joseph po raz kolejny prezentuje jednostronną analizę 11,3-2-44-1 po utykaniu na boisku – wyglądając, gdy był w stanie rzucać, o wiele bardziej przenikliwie niż podczas pierwszego testu na Lord’s.

Dzień Indii Zachodnich zaczął się psuć, zanim jeszcze się zaczął, ponieważ Gudakesh Motie musiał zostać zastąpiony przez Sinclaira, który obudził się, czując się źle. W rezultacie Sinclair rzucał schludnie – ale to potęgowało poczucie, że w tej trasie karty są ustawione przeciwko Brathwaite’owi. „Nie rozdaliśmy nic i blefowaliśmy ostro, graliśmy w pokera z jokerem i kilkoma kartami Uno”, jak śpiewał kiedyś Bloodhound Gang.

Czy to był blef, żeby wprowadzić Anglię, czy znak, że Brathwaite obawiał się, co może się stać z jego drużyną, która znów będzie odbijać jako pierwsza? Tak czy inaczej, pouczające było, że podkreślił potrzebę, aby jego kręgarze byli „dużo bardziej zdyscyplinowani” niż na Lord’s po tym, jak zdecydował się wprowadzić Anglię. Trent Bridge może być trochę kapryśny – Broad słynnie uważał, że to „rzut odbijający jako pierwszy” w 2015 r., zanim zdobył 8 na 15, gdy Australia została rozgromiona za 60 – ale ma tendencję do bycia dość gościnnym dla odbijających, gdy tylko wzejdzie słońce. Dyscyplina z piłką byłaby ważna, bez wątpienia.

Pierwsze oznaki były zachęcające. Alzarri Joseph znalazł dobrą linię na zewnątrz na początek, zaskoczył Crawleya dodatkowym odbiciem, aby złapać go na ciele następnej piłki, a następnie zlokalizował zewnętrzną krawędź. Ale pod koniec następnego overu, w którym Ben Duckett uderzył swoje pierwsze cztery prawidłowe piłki od Sealesa na granicę, nakrętki kół zaczęły już wyglądać na trochę luźne. W literaturze klasycznej Grecy nazywali takie odwrócenie losów perypetie. Dzieciaki dzisiaj mogą preferować memy: Jak to się zaczęło kontra Jak to się dzieje.

Anglia miała 86 na 1 po 12 overach, ale wprowadzenie Shamara Josepha i Sinclaira po drinkach pomogło nieco opanować punktację. Indie Zachodnie, rzucając mniej niż jedną trzecią swoich dostaw na dobrej długości (21 z 72) w pierwszej godzinie, zwiększyły liczbę do 50% (41 z 84) w przejściu do lunchu. Shamar Joseph, w tym procesie, zdobył swoją pierwszą furtkę w serii, gdy Duckett został wzięty na slip.

Nie był to jednak zwiastun nieustannej walki. I chociaż odbijali się dzielnie od lin, by zadawać ciosy Anglikom przez cały dzień, ich wysiłek na boisku był pełen niewymuszonych błędów. Od przedostatniej piłki przed lunchem Indie Zachodnie zobaczyły pierwszą z trzech wielkich szans: Alick Athanaze wykonał świetny niski chwyt, by odprawić Crawleya, ale nie zdołał zareagować wystarczająco szybko, gdy Pope rzucił Sealesa do gully.

Druga sesja zaczęła się z tym, co wydawało się być większą intensywnością na boisku, regularne zachęty rozbrzmiewały po całym boisku. „W tym, żeby wygrać, chłopaki, w tym, żeby wygrać”. Zmiana piłki przyniosła natychmiastową zmianę losu, Seales po perłowym rzucie pokonał zewnętrzną krawędź Joe Roota krótkim, który został źle odbity do środka. A potem znów odwrócenie, Holder stawiając prostszą szansę na drugi poślizg, aby dać Pope’owi drugie życie (Hodge mógł również lepiej pójść po zbiórkę).

Athanaze znów poczuł pieczenie w dłoniach, gdy Brook odbił kolejną piłkę od Alzarri Josepha prosto do niego w żlebie – chociaż Athanaze, żeby być sprawiedliwym, mógł mieć na myśli samozachowanie. Dodaj do tego ogólne niechlujstwo i widok Shamara Josepha utykającego z powodu ostatniego ataku skurczu, a dla Indii Zachodnich zaczął się trudny dzień. Mikyle Louis dodał czwarty drop do listy, rozlewając Mark Wood w punkcie wstecznym w ostatniej półgodzinie, a Wood przetrwał również niecelne pchnięcie przez Joshuę Da Silvę. Czy dostrzegasz jakiś schemat?

To, że w końcu wyrzucili Anglię, było kolejnym dowodem na determinację ludzi Brathwaite’a. Ale jeśli Indie Zachodnie są choć trochę tak kiepskie z kijem, to przegrają bitwę.