Partnerstwo Kujur-Owens zaczęło przynosić rezultaty.

„Nie miałem pojęcia, kim on jest. Właśnie zobaczyłem, że cudzoziemiec przebywa w moim stanie w otoczeniu innych sportowców, więc podszedłem do niego i zapytałem, czy mógłby mnie trenować. Nie miałem innego powodu” – powiedział Animesh.

Tydzień później Animesh spakował walizki i udał się do Odishy na ocenę pod okiem Owensa. Przed opuszczeniem domu musiał przekonać matkę, która martwiła się, że zaniedbuje naukę. Wtedy wkroczył jego ojciec Amrit, DSP w policji stanowej Chhattisgarh.

„Musiałem przekonać żonę. Widziałem, że mój syn całkowicie poświęcił się lekkoatletyce i chciałem go wspierać, jak tylko mogłem. Bache ka dil lag gaya tha (było w tym całe serce). Dziś wszyscy są szczęśliwi, że nie powstrzymaliśmy naszego syna przed wyjazdem do Odishy” – powiedział Amrit.

Animesh spędził większość swojego dzieciństwa w kwaterze policji w dotkniętym maoizmem regionie Bastar, gdzie jego ojciec służył przez ponad dwie dekady. Jego przygoda ze sportem rozpoczęła się wcześnie, ponieważ jego matka grała w hokeja, a ojciec był sportowcem, który przerzucił się na piłkę nożną.

„Nigdy nie musiałem go namawiać, żeby zaczął uprawiać sport. Budził się o piątej rano, aby towarzyszyć mi na ziemi, w kwaterach personelu” – powiedział Amrit. Aby pomóc mu w uprawianiu sportu, Kujurowie zapisali Animesha do szkoły Sainik w Ambikapur, oddalonej o prawie 650 kilometrów.

„Wiesz, jak surowi są w szkołach Sainik” – żartuje Animesh. Podobnie jak większość dzieci w regionie, zainspirowany rodzicami, Animesh dołączył do szkolnej drużyny piłkarskiej. „Byłem napastnikiem w drużynie, ale później zająłem się lekkoatletyką. W szkole nauczyłem się też, jak ważna jest dyscyplina” – powiedział Animesh, który ma wojskową fryzurę.

Wysoki sprinter

Przy 6 2′ Animesh góruje nad większością sportowców. Owens był pod wrażeniem wzrostu, ale podczas zawodów w grupach wiekowych wysoki Animesh został zatrzymany.

„Niemal z każdego mityngu juniorów wracał przygnębiony, ponieważ nie pozwalano mu na udział w zawodach, fałszywie oskarżając go o przerost. Jako rodzic czułem się zraniony, ale prosiłem go, aby zachował wiarę. Powiedziałem mu, że Bóg pomoże we właściwym czasie” – powiedział Amrit.

Minął nieco ponad rok, odkąd Animesh przeprowadził się do Odishy, ​​aby trenować w HPC Reliance, zmieniając jego karierę, ale zrobił wrażenie na trenerze Owensie.

„Mam w nim wiarę. Może zajść tak daleko, jak mu się podoba. Nauczył się ciężko trenować. Nigdy nie spóźnia się na trening. Pracowaliśmy nad jego siłą, wzmocniliśmy go. Niesamowicie dobrze pracował nad swoją mobilnością i to widać” – powiedział Owens.

Pomogły także dodatkowe godziny na siłowni i dobre odżywianie. Jego procent tkanki tłuszczowej wynosi zaledwie około 7 procent.

„Kiedy przybył, Animesh uwielbiał swoje rotis. Mógł zjeść 10–12 rotis w jednym posiłku i stopniowo zmniejszyliśmy tę liczbę do dwóch. Usiedliśmy z trenerami i zaplanowaliśmy dla niego dietę. Plany są modyfikowane w zależności od wymagań treningowych” – powiedziała dietetyczka Isha Khedekar.

Chociaż Animesh pokazał wiele obietnic i jest nawet pewien, że osiągnie standard kwalifikacyjny do Igrzysk Olimpijskich w Paryżu wynoszący 20,16 sekundy, trener Owens wie, że przed nim jeszcze długa droga.

„Musi wierzyć, że może zakwalifikować się do Paryża. To odrobina arogancji, której potrzebujemy u sprinterów. To jakość, której szukamy, ale musimy też być praktyczni. To dla niego rok wolny, bez spotkań międzynarodowych. Może po prostu wyjść na boisko i wyrazić siebie.