Arcutis Biotherapeutics, Inc. poinformowała niedawno, że badanie zaprezentowane na dorocznym spotkaniu Amerykańskiej Akademii Dermatologii było pierwszym badaniem, które ujawniło ekspresję genów łojotokowego zapalenia skóry.

Badanie przeprowadzone przez Kimberly i Erica J. Waldmanów na Wydziale Dermatologii w Icahn School of Medicine w Mount Sinai ma na celu udzielenie odpowiedzi na kluczowe ustalenia związane z zaburzeniem bariery skórnej i odpowiedzią immunologiczną w tej chorobie.

Patrick Burnett, lekarz medycyny, FAAD, dyrektor medyczny w Arcutis, podkreślił znaczenie tych badań w dostarczaniu wglądu w podstawową przyczynę choroby i jej obraz kliniczny.

„Pomimo dużej częstości występowania łojotokowego zapalenia skóry, przez dziesięciolecia przeprowadzono niewiele specjalistycznych badań klinicznych lub podstawowych dotyczących przyczyny tej przewlekłej, zapalnej choroby skóry. Dzięki tym wspólnym wysiłkom badawczym zaczęliśmy rzucać nieco światła na szlaki biorące udział w odpowiedzi immunologicznej i wykazywać, że łojotokowe zapalenie skóry wyraźnie różni się od łuszczycy lub atopowego zapalenia skóry, co może pomóc wyjaśnić kliniczną ekspresję choroby i ostatecznie dostarczyć ważnych informacji wgląd w swoje zarządzanie” – stwierdził Burnett w komunikacie prasowym. „Zaangażowaliśmy się w pogłębianie naukowego zrozumienia tej choroby poprzez dodatkowe badania i współpracę z szerszą społecznością badaczy dermatologicznych i kliniczną”.

Zespół badawczy kierowany przez dr Emmę Guttman-Yassky i dr Benjamina Ungara zastosował nieinwazyjne techniki usuwania taśmy w celu zbadania łojotokowego zapalenia skóry i zbadania jego sygnatury molekularnej.

W badaniu wzięło udział 27 nieleczonych pacjentów z łojotokowym zapaleniem skóry i 18 zdrowych osób w grupie kontrolnej. Wyniki analizy sekwencjonowania RNA (RNA-seq) wykazały odmienne wzorce ekspresji genów w łojotokowym zapaleniu skóry w porównaniu z innymi chorobami skóry o podłożu immunologicznym, takimi jak atopowe zapalenie skóry i łuszczyca.

Naukowcom udało się zidentyfikować 1374 geny o różnej ekspresji w przypadku łojotokowego zapalenia skóry i osób zdrowych, przy zauważalnej regulacji w górę szlaków związanych z Th17 i Th22. Szlaki te, w tym IL23A, PI3, LL37, IL22, S100A8 i S100A12, wskazują na silną odpowiedź immunologiczną w łojotokowym zapaleniu skóry, różniącą się od innych zapalnych chorób skóry.

Ponadto w badaniu zaobserwowano obniżenie poziomu markerów bariery skórnej w łojotokowym zapaleniu skóry, co sugeruje unikalne molekularne podłoże zaburzenia bariery skórnej w tym schorzeniu. Specyficzne geny o obniżonej ekspresji obejmowały CLDN1/8, FA2H i ELOVL3, które biorą udział w połączeniach ścisłych i szlakach metabolizmu lipidów.

Co więcej, naukowcy odkryli istotną korelację pomiędzy ciężkością łojotokowego zapalenia skóry, ocenianą za pomocą globalnej oceny Investigator, a markerami immunologicznymi. Naukowcy zauważyli, że korelacja ta podkreśliła znaczenie odpowiedzi immunologicznej w wywoływaniu klinicznej ekspresji łojotokowego zapalenia skóry.

„Jesteśmy podekscytowani pomyślnym zastosowaniem nieinwazyjnych technik usuwania taśmy opracowanych na podstawie badań tych chorób w celu zbadania niedostatecznie zbadanej i niedostatecznie leczonej zapalnej choroby skóry, łojotokowego zapalenia skóry. Odkrycia te pomogą stworzyć podstawy do lepszego zrozumienia tej bardzo powszechnej choroby” – powiedział Guttman-Yassky, profesor dermatologii i immunologii w Waldman oraz kierownik systemu opieki zdrowotnej na Wydziale Dermatologii i dyrektor Laboratorium Zapalnych Chorób Skóry w Icahn School of Medicine na górze Synaj.

Ungar potwierdził znaczenie odkryć, zauważając, że łojotokowe zapalenie skóry i jego patofizjologia były wcześniej słabo poznane.

„Nasze dane pokazują, że łojotokowe zapalenie skóry ma wyraźny profil immunologiczny i molekularny. Ponadto zaburzenie bariery skórnej obserwowane w łojotokowym zapaleniu skóry ma unikalne podłoże molekularne, przede wszystkim w ścisłym połączeniu komórek nabłonkowych skóry i szlaków metabolizmu lipidów” – powiedział Ungar, adiunkt dermatologii w Icahn School of Medicine w Mount Sinai. stwierdził w notatce prasowej. „Te odkrycia po raz pierwszy charakteryzują profil molekularny łojotokowego zapalenia skóry i odegrają ważną rolę w pogłębianiu naszej wiedzy na temat tej powszechnej i niedostatecznie leczonej choroby”.

Odniesienie

Nowe badania ujawniają profil genomowy łojotokowego zapalenia skóry i odpowiadają na kluczowe pytania dotyczące odpowiedzi immunologicznej i dysfunkcji bariery skórnej. Informacja prasowa. Firma Arcutis Bioterapeutyczna. 9 marca 2024 r. Dostęp: 15 marca 2024 r.