A24

„Jest chory na głowę. Nie czuje się dobrze.

To Emma Stone opowiada o postaci granej przez Joaquina Phoenixa w filmie Ariego Astera „Beau Is Afraid”, który był niespodziewanie pokazywany publiczności i prasie w Alamo Drafthouse Brooklyn w sobotę, 1 kwietnia. Pasujące, ponieważ jako prima aprilisowy żart, dystrybutor A24 we współpracy z Sieć kin reklamowała to wydarzenie jako wersję reżyserską „Midsommar”, zanim zamieniła przynętę i zamieniła się z pierwszym w historii pokazem koszmarnej komedii Ariego Astera, w której Phoenix gra rolę winnego i stłumionego człowieka w obłąkanej odysei, by połączyć się z matką.

Ale Stone opisuje także reżysera filmu, twórcę „Hereditary” i „Midsommar”. Chociaż nigdy z nim nie pracowała, Stone był tam jako niespodziewany moderator wydarzenia – co Joaquin Phoenix, aż do skóry i kości, wciąż w trybie postaci „Joker 2”, krótko przedstawił – wraz z Ari Asterem, który powiedział, że to „naprawdę okropne ”, ponieważ „Założyłem prasę… i nie wiem, co powiedzieć o tym filmie”.

Rzeczywiście, przez trzy godziny próba opowiadania „Piękno się boi” jest jak próba nakreślenia czyjegoś snu. W egzystencjalnej epopei, która łączy w sobie Freuda, Kafkę i Charliego Kaufmana, wraz z charakterystycznym dla Astera podejściem do zgniłej do szpiku kości rodzinnej dynamiki, Beau (Phoenix) żyje w chaotycznym świecie daleko poza krawędź apokaliptycznej zagłady. Ulice są opanowane przez psychopatów. Wszędzie pełno jest dystopijnych nagłówków („Życzenie śmierci: 15 celebrytów, którzy prosili o pochowanie twarzą do dołu”) i reklam („Śmierć przez anal, morderstwo przez ruchanie”).

Film kręcono w Montrealu, ale z jego potężną, miejską zupą Hieronima Boscha, wygląda trochę jak śródmieście Los Angeles. Po ucieczce ze swojego nędznego mieszkania Beau podróżuje daleko i długo, przemierzając wiele dziwnych scen, by odnaleźć swoją matkę, graną w retrospekcjach przez Zoe Lister-Jones i we współczesnym (jeśli można to tak nazwać) przez zaciekle przeżuwającą sceny Patti LuPone.

Bezlitosna pierwsza połowa filmu jest rozdzierająca i przezabawna, a Phoenix wykonuje wiele szalonych akrobacji w jednym ze swoich najbardziej wymagających fizycznie zwrotów. A po drodze Beau robi wszystko, co może pójść nie tak, od kradzieży kluczy od domu i walizki w drodze na lotnisko, splądrowania jego mieszkania przez zdziczałych włóczęgów, po odurzenie narkotykami i przetrzymywanie ich jako zakładników przez zwariowaną parę (Amy Ryan i Nathan Lane) chcą zastąpić zmarłego syna.

„Skontaktowałem się z Joaquinem latem 2020 roku” — powiedział Aster o ich pierwszych interakcjach. „To były bardzo długie zaloty, kiedy rozmawialiśmy przez Zoom, a on mówił:„ Dlaczego, kurwa, miałbym to kiedykolwiek zrobić? A ja na to: „Nie wiem, nie pytaj mnie”. A potem w końcu uległ. Myślę, że jakiś dzieciak powiedział mu: „Och, powinieneś to zrobić”.

Phoenix zostaje dźgnięty, postrzelony, rozbija szkło, zostaje przejechany przez samochód i znosi wszelkiego rodzaju momenty, które łączą miażdżący kości brutalny horror z szaloną fizyczną komedią. A jego postać, uh, bardzo potrzebuje wytrysku, który odkładał całe życie z powodu rodzinnej klątwy, przez którą jego ojciec, dziadek i pradziadek przed nim umarli po pierwszym orgazmie. (A w przypadku ojca Beau, w momencie poczęcia.)

Joaquin Phoenix i Ari Aster na planie „Beau Is Afraid”

A24

„Każdą niebezpieczną rzecz, którą robi Beau, robił Joaquin” – powiedział Aster. „To, co jest w nim zaskakujące. Myślałem, że będzie w stanie zrobić wszystko raz, a potem już tego nie powtórzyć, ale jest taki techniczny, a częścią tego, co było niesamowite, jest fakt, że musi przez wszystko przejść i wszystko musi być szczere.

„Piękno się boi” w pewnym momencie doprowadziło Phoenixa do wyniszczającego wyczerpania fizycznego, a aktor stracił przytomność podczas produkcji.

„Pod koniec filmu był ostatni tydzień, a on pracował z Patti i była scena, która była bardzo intensywna dla Patti, i to było ujęcie, które było na Patti, a nie na nim. Nagle wypadł z kadru i byłem naprawdę wkurzony, bo to było naprawdę dobre ujęcie” – wspomina Aster. „Czułem się zdezorientowany, więc podszedłem do monitora za róg, a on upadł. Zemdlał. I wiedziałem, że to było złe, bo pozwalał ludziom się dotykać. Ludzie opiekowali się nim, a on na to pozwalał i był bardzo zdezorientowany. Zemdlał. Zemdlał w czyimś ujęciu. Strzał był dla nich, nie dla niego, on im pomagał. Był w tym dla nich, aż się załamał. To bardzo poetyckie, że upadł po czyimś strzale”.

W skład obsady wchodzą Amy Ryan, Nathan Lane i Parker Posey, a Aster powiedział, że „były to głównie pierwsze wybory”. Jeśli chodzi o LuPone, legendę Broadwayu, która rzadko pojawiała się na dużym ekranie, „Widziałem Patti w sztuce Davida Mameta jakieś 10 lat temu i byłem pod jej wielkim wrażeniem. Kiedy zastanawialiśmy się, kto mógłby być Moną, zobaczyłem jej zdjęcie z czerwonego dywanu, na którym była po prostu przerażająca. Było jasne, że powinna być mamą Beau”.

„Piękno się boi”

A24

„Beau” miał być właściwie pierwszym filmem Astera po ukończeniu AFI Conservatory, gdzie jego niepokojący film krótkometrażowy „The Strange Thing About the Johnsons”, opowiadający o kazirodczym i pełnym nadużyć związku między synem a ojcem, stał się wirusowy i zapowiedział bardzo konkretna marka chorych prezentów. Ale zamiast tego nakręcił „Hereditary” za 10 milionów dolarów w A24 i „Midsommar” za 9 milionów dolarów później. „Beau”, za 35 milionów dolarów, jest jego największym płótnem, na poziomie „Procesu” Orsona Wellesa czy „Synecdoche, New York” Kaufmana pod względem ambicji, zakresu i budowania świata.

„Nie mogę sobie wyobrazić, że to był pierwszy film, ponieważ nie miałbym środków na zrobienie tego” — powiedział Aster, ośmielony niesamowitym sukcesem kasowym jego poprzednich filmów fabularnych. (Z pewnością jedna z droższych funkcji filmu? Oczyszczenie praw do pewnej piosenki Mariah Carey, której wykorzystanie w filmie doprowadzi ludzi do szaleństwa.)

„Każdego ranka pójście na plan jest jak marsz żałobny” — powiedział Aster, który wciąż się deprecjonuje, a nawet czuje się niekomfortowo, rozmawiając o swojej pracy. „Po prostu, dlaczego miałbym to zrobić? Ludzie patrzą na ciebie, nie chcą rozmawiać. Nie ma to jak skończyć coś, to już za tobą, to bardzo miłe, a dla mnie to wyjątkowy film, ponieważ przez długi czas był to pojemnik na tak wiele pomysłów… uczucia ambiwalencji lub niepokoju związanego z podróżowaniem. Idę w poniedziałek czy wtorek? Nawet jeśli lunch jest po prostu, jest okropny. W Los Angeles podczas każdego lunchu musisz wybrać miejsce, do którego będziesz jechać”.

„Beau Is Afraid” otwiera się w Nowym Jorku i Los Angeles 14 kwietnia, a następnie w kinach na całym A24.