Mixed Blood Theatre w Minneapolis szykuje nową serię przedstawień. Nazywa się 12 x 12. Teatr współpracuje z 12 artystami, aby wystawiać przedstawienia w 12 różnych miejscach w Twin Cities. A przez artystów rozumiem kucharzy, poetów, pływaków synchronicznych i łyżwiarzy.

Alison Bergblom Johnson jest jedną z artystek występujących w 12 x 12 i teraz do mnie dołącza. Cześć, Alison. Witamy teraz w Minnesocie.

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Cześć. Dziękuję.

ANKIETER: Cieszę się, że tu jesteś. Jesteś więc multidyscyplinarnym artystą. Opowiedz o swojej pracy twórczej.

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Tak. Jestem więc artystą niepełnosprawnym. Wszystko, co robię, ma jakiś związek z często niepełnosprawnością, radością, tożsamością. Moja praca może być kolażem. Może to być środowisko do wysłuchania nagranej historii. Może to być esej.

Ale jedną z naprawdę ważnych dla mnie części mojej kariery jest to, że często współpracowałem z innymi artystami niepełnosprawnymi, zarówno po stronie kariery, jak i wspólnego tworzenia sztuki lub jej prezentacji.

ANKIETER: Ciekawe.

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Jedną z rzeczy, o których mówił Mark Valdez, a Mark jest dyrektorem Mixed Blood, jest to, że ma nadzieję, że ten projekt przyniesie odzwierciedlenie tego, czym jest teraz Minneapolis lub Minneapolis-Saint Paul i przedmieścia , już teraz. Tak więc ta mieszanka jest projektem społecznościowym. Chodzi o to, aby być napędzanym przez społeczność, aby być obecnym w społecznościach.

ANKIETER: Właśnie. A więc co razem robiliście, co pojawi się w serii 12 x 12?

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Tak. Więc to będzie low tech. Będzie na sali gimnastycznej w Powderhorn. Będzie kilka par osób. Każda para będzie zwrócona w stronę luster, pełnych luster na całej długości podłogi, tak jak w sypialni do ubierania się, tyłem do siebie. Więc każdy uczestnik patrzy w lustro. Mówią do siebie, ale rozmawiają też z osobą po drugiej stronie.

ANKIETER: Więc to są niektóre z rzeczy, które usłyszałeś na tych spotkaniach, które odbyłeś w ramach przygotowań do występu?

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Do pewnego stopnia zauważam to u siebie, ale czasem także u innych ludzi. Ludzie stają się bardzo niekomfortowi/nerwowi, gdy stają się bardzo szczegółowe i bardzo szczegółowe. Myślę, że po części wynika to z tego, że istnieje wiele sposobów, w jakie ktoś może się denerwować konsekwencjami opowiedzenia konkretnej historii. A osoby niepełnosprawne mają wokół tego mnóstwo min lądowych.

Może to być sam strach przed stygmatyzacją. Może to być również obawa, że ​​ktoś ubiega się o świadczenia. Mogą być zdenerwowani opowiadaniem historii, która może kogoś przekonać, och, ta osoba nie jest niepełnosprawna. Wiele warunków, nawet bardzo fizycznych, które można zobaczyć, jaki jest tego efekt dla tej osoby i jej zdolności do pracy, jest czymś, co może być nieco subiektywne. I jest dużo strachu.

Są więc konkretne historie. Jest też jedna z rzeczy, o których mówię, że jeśli chcesz opowiedzieć historię, na którą masz osobisty wgląd, proszę, zrób to. Ale to nie musi być twoje.

ANKIETER: Wow, to ciekawe. Czy jest jakaś historia, która naprawdę różni się od tego, co słyszałeś, jedna konkretna historia?

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Tak. Jest ktoś, kto wcześniej był niepełnosprawny w inny sposób i bardzo nagle doznał urazu mózgu. Więc naprawdę zagłębia się w to tam iz powrotem. W miarę rozwoju staramy się być wieloogniskowymi, ponieważ chcemy być czymś więcej niż tylko jedną osobą opowiadającą jedną historię przez 15 minut. Byliśmy również bardzo świadomi zbierania ważnych informacji w procesie rekrutacji ludzi.

Nie próbujemy prosić ludzi o wypełnienie pełnych demograficznych list kontrolnych ani o to, jaka jest Twoja niepełnosprawność. Zamiast tego, myślę, że pytamy o to, jak możemy coś zmienić, aby dostosować się do twoich potrzeb. Zamiast zbierać wszystko, co możesz zebrać w postaci informacji, staramy się traktować to dość lekko, tylko to, co jest istotne.

ANKIETER: Ciekawe. Wygląda na to, że przykładasz dużą wagę do tego, jak pracujesz z ludźmi i jak zarządzasz historiami ludzi. I to wydaje się być częścią kunsztu utworu.

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Czuję, że sztuka jest ogromnym motorem inkluzywnym. To, że ludzie pojawiają się i wspólnie tworzą sztukę, jest ogromną korzyścią, zarówno dla jednostek, jak i dla społeczności. Często osoby niepełnosprawne mogą spotykać się indywidualnie z usługodawcami. Mogą być często zadawane pytania o to, co nie działa. A kiedy oni są w — i to niekoniecznie są nieważne rzeczy.

Ale nierzadko zdarza się, że ludzie nie mają szansy na bycie w społeczności, aby wszystko poszło dobrze, a oni czuli się widziani, czuli, że mogą wyrazić, gdzie się znajdują, a nawet po prostu mieć przestrzeń do zły dzień, ale robienie tego we wspólnocie jest ogromne.

ANKIETER: Więc rozumiem, że oprócz tego, że jesteś performerem, jesteś także nauczycielem-artystą. Powiedz mi o tym.

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Na moich zajęciach z plastyki czasami zaskakuje uczestników, że jako nauczyciel-artysta bardzo się martwię, jak oceniasz swoją pracę? Czy wiesz, że to cieniowanie, które właśnie zrobiłeś, jest bardzo podobne do Chiaroscuro. Możemy spojrzeć na to na kilka przykładów z epoki renesansu.

A potem czasami na końcu grupy ludzie powiedzą, co zamierzasz napisać o mnie w notatkach? I mogę powiedzieć, że nie piszę notatek. Czy jest coś, co chcesz, abym upewnił się, że pracownicy programu wiedzą?

I myślę, że podobnie jest w mojej pracy z Springboard For the Arts. Obie pracuję indywidualnie z indywidualnymi artystami, często z osobami niepełnosprawnymi. Prowadzę również zajęcia z przedmiotów artystycznych. Naprawdę słyszę od ludzi, że to, jak tworzę przestrzeń, wiele dla nich znaczy i że – to jest dla mnie naprawdę ważne. Każdy, kto przyjdzie powiedzieć, że moje warsztaty marketingowe, otrzyma informacje marketingowe, ale ten element społeczności jest zawsze ważny.

ANKIETER: Cóż, bardzo ciekawie było usłyszeć o twojej pracy. Dziękuję za podzielenie się.

ALISON BERGBLOM JOHNSON: Dziękuję bardzo.

ANKIETER: Tak. Występ Alison Bergblom Johnson rozpocznie serię 12 x 12 w Mixed Blood Theatre. Dzieje się to w sobotę, 1 kwietnia w Centrum Rekreacji Powderhorn Park. Więcej informacji można znaleźć na stronie mixedblood.com. I powinienem powiedzieć, że programowanie sztuki w MPR News jest częściowo możliwe dzięki Funduszowi Sztuki i Dziedzictwa Kulturowego Minnesota Legacy Poprawkas.