Ashwagandha (Withania ospała), żeń-szeń indyjski, zyskuje coraz większą popularność, zarówno w Indiach, jak i za granicą. Wszyscy sprzedawcy detaliczni leków ajurwedyjskich Kwant z którym rozmawiałem, powiedział, że Ashwagandha jest „produktem szybko rotującym”. Indian Medical Practitioners Co-operative Pharmacy and Stores Ltd (IMPCOPS) w Chennai, jeden z wiodących producentów produktów ajurwedyjskich (i siddha) posiadający 29 sklepów w Tamil Nadu, stwierdził, że sprzedaż Ashwagandhy rosła z roku na rok.

W ostatnich latach Ashwagandha stała się przedmiotem intensywnych dyskusji naukowych na całym świecie, a na temat jej właściwości opublikowano dziesiątki prac naukowych w różnych czasopismach technicznych. Nawet Narodowy Geograf magazyn przedstawił Ashwagandhę w swoim najnowszym numerze.

Ze względu na rosnącą popularność ashwagandhy w kilku krajach zachodnich, liczba badań na ludziach oceniających jej skuteczność w różnych schorzeniach również wzrosła, mówią Adrian L Lopresti i Stephen J Smith, badacze z Clinical Research Australia.

Przegląd kilku artykułów naukowych pokazuje, że wszyscy zasadniczo zgadzają się co do tego, że Ashwagandha jest rodzajem cudownego leku o wielu zastosowaniach, od środków przeciwneurodegeneracyjnych po afrodyzjak, narkotyk i środek pobudzający.

Jednak wszystkie publikacje przestrzegają, że spożywanie leków dostępnych bez recepty powinno odbywać się pod ścisłym nadzorem lekarza, ponieważ wiąże się to z wieloma wadami. Dania zakazała sprzedaży Ashwagandhy, a wiele innych krajów nordyckich rozważa wprowadzenie takiego zakazu.

Cudowny lek

Nie ma wątpliwości, że Ashwagandha ma ogromne korzystne działanie. W jednym szczegółowym artykule badawczym z Uniwersytetu Medycznego w Ponzan szczegółowo omówiono korzyści płynące ze stosowania Ashwagandhy. Zauważa się, że „rosnąca liczba badań nad ashwagandhą podkreśla jej potencjał jako cennego naturalnego lekarstwa na wiele problemów zdrowotnych”. W artykule odnotowano, że Ashwagandha jest przydatna w zarządzaniu stresem, funkcjonowaniu funkcji poznawczych i sprawności fizycznej. Kilka badań sugeruje, że suplementacja Ashwagandhy może wykazywać właściwości neuroprotekcyjne, przeciwzapalne, immunomodulujące i antybakteryjne.

Co jest w środku?

Ashwagandha zawiera substancje czynne zwane witanolidami i alkaloidami. Witanolidy to związki organiczne, o których wiadomo, że mają właściwości lecznicze. Alkaloidy to także związki organiczne (związki węgla), które powszechnie znane są ze swojego działania łagodzącego. Do bardziej znanych alkaloidów należą kofeina i nikotyna.

Witanolidy są pomocne w leczeniu chorób neurodegeneracyjnych, takich jak choroba Alzheimera, Parkinsona i demencja. Choroby te są spowodowane odkładaniem się w mózgu (tzw. „płytek starczych”) białka zwanego beta-amyloidem. Withaferyna A w Ashwagandha zwalcza Beta-amyloid.

Lopresti i Smith z Clinical Research Australia odnotowują, że natknęli się na 41 badań (32 w Indiach) oceniających wpływ ashwagandhy na stres i lęk, funkcje seksualne i płodność, wyniki sportowe, zdolności poznawcze, ból, zmęczenie, czynność tarczycy, schizofrenię i cukrzycę , zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD), bezsenność, hipercholesterolemia i gruźlica. Wyniki większości tych badań wykazały pozytywne skutki spożycia ashwagandhy, chociaż dawka leczenia, czas trwania i rodzaje ekstraktu znacznie się różniły.

Czy zatem należy spieszyć się do apteki po butelkę tego leku (który, nawiasem mówiąc, występuje w postaci tabletek, proszku, płynu i pasty)? Nie, proszę nie.

Zalecana ostrożność

Kilka artykułów recenzowanych przez Kwant (I Narodowy Geograf) podkreślają, że pełne działanie Ashwagandhy, łącznie ze wszystkimi przeciwwskazaniami, nie jest jeszcze dobrze poznane. Na przykład mężczyźni chorzy na hormonozależnego raka prostaty nie powinni stosować Ashwagandhy, ponieważ zwiększa ona produkcję testosteronu, co nasila postęp choroby. Ashwagandha jest również przeciwwskazana u pacjentek planujących ciążę lub będących w ciąży, gdyż stosowanie większych dawek ekstraktu z korzenia Ashwagandhy może prowadzić do poronienia.

Ponadto istnieje wiele doniesień o zaburzeniach wątroby związanych ze spożyciem ashwagandhy, zauważa artykuł z Uniwersytetu Ponzan. Ponadto „pacjenci przyjmujący leki hipoglikemizujące, hipotensyjne lub immunosupresyjne, a także osoby cierpiące na choroby autoimmunologiczne powinni skonsultować się z lekarzem w sprawie ewentualnej terapii Ashwagandhą” – czytamy.

Naukowcy z Duńskiego Uniwersytetu Technicznego (DTU) doszli do wniosku, że ekstrakt z ashwagandhy może po prostu mieć negatywny wpływ na tarczycę i hormony płciowe i dlatego nie mogli ustalić minimalnego limitu spożycia ashwagandhy w oparciu o dostępne dane naukowe.

Amar G Chittiboyina z Narodowego Centrum Badań nad Produktami Naturalnymi w USA zauważa, że ​​powodem obaw o bezpieczeństwo Ashwagandhy jest „brak informacji na temat weryfikacji surowców botanicznych wykorzystanych w ich badaniach”.

Wniosek z tego jest oczywisty: Ashwagandha jest całkiem niezła, ale zanim ją zastosujesz, skonsultuj się z lekarzem.