Ashwin ujawnia, jak wściekły MS Dhoni sprowadził Sreesantha na ziemię | Wiadomości o krykiecie
NOWE DELHI: Ravichandran AshwinAutobiografia „I Have The Streets – A Kutty Cricket Story” to wciągająca lektura opisująca historię autora od jego młodości do pamiętnego zwycięstwa Indii w Pucharze Świata w 2011 roku.
184-stronicowa książka pełna jest zabawnych anegdot i od czasu do czasu spostrzeżeń na temat innowacyjnego sposobu myślenia Ashwina, który zawsze chętnie zgłębia niekonwencjonalne podejścia.
Współautorem książki jest Sidharth Monga, a jej wydawcą jest Dom Penguin Random.
Jedna z najbardziej wciągających opowieści w książce dotyczy incydentu, który miał miejsce w Port Elizabeth (obecnie Gqeberha) w 2010 roku podczas meczu ograniczonego do jednej z drużyn z RPA.
Wściekły Mahendra Singh Dhoni polecił Ashwinowi, aby poinformował o tym menedżera zespołu Ranjib Biswal zarezerwować S Sreesant najbliższym dostępnym lotem powrotnym do domu.
Powodem tej decyzji było ciągłe ignorowanie przez Sreesantha próśb kapitana o siedzenie w ławce rezerwowych wraz z innymi rezerwowymi i oddawanie się masażom w szatni.
Książka zagłębia się także w „Mankading’ debiut jako nastolatek i Wirginia Zachodnia RamanWysiłki mające na celu ukształtowanie go na znakomitego zawodnika rzucającego kręgle.
Chociaż autobiografia unika wzruszających opowieści i nadmiernej dramatyzacji, oferuje czytelnikom wciągający i wnikliwy wgląd w życie i karierę jednego z najbardziej utalentowanych krykiecistów w Indiach.
„Ja biorę wodę. MS pije. Dwa overy później, biorę więcej. On pije więcej. Z drugiej strony. Przyniosłem więcej wody dla MS niż ktokolwiek inny. Kiedy wchodzę na przerwę na napoje, MS pyta: „Gdzie jest Sree?” PTI zacytowało narrację Ashwina.
„To prawdopodobnie najbardziej neutralny sposób zadawania pytań. To również sposób MS. Po prostu nie możesz zrozumieć, dlaczego pyta. Nie wiem, co mu powiedzieć, ponieważ nie wiem, do czego to może doprowadzić. MS nalega, żeby się dowiedzieć.
„Mówię mu, że Sree jest na górze w szatni. Mówi mi, żebym powiedział Sree, że musi zejść i usiąść z innymi rezerwowymi”.
„W każdym razie, wracając z przerwy na drinki, zastanawiam się, jak MS, trzymając wicket w meczu międzynarodowym, w ogóle zauważył, że Sree nie siedzi na dole. Wracam i mówię M. Vijayowi, który siedzi w swoich okularach chłodzących z nogami na innym krześle: 'Hej, Monk, MS poprosił Sree, żeby zszedł na dół.’
Monk mówi mi: „Hej, idź i mu powiedz. Nie oczekuj, że to zrobię”.
„……Wchodzę do szatni i mówię mu: 'Sree, MS chce, żebyś zszedł na dół.’ 'Dlaczego? Nie możesz nosić wody?’ odpowiada Sreesanth.
„Mówię mu, że nic nie powiedziałem. Powiedział, że chce, żebyś przyszedł. Powiedział, że rezerwy powinny być razem na meczu. Sree mówi: „Okej, idź. Ja przyjdę”.
„Wracam do moich obowiązków związanych z piciem. Następnym razem muszę iść w kasku. Tym razem czuję, że MS jest zły i nigdy nie widziałem, żeby stracił spokój. 'Gdzie jest Sree? Co on robi?’ pyta MS surowo.”
„Mówię mu, że idzie na masaż. MS nic nie mówi. W następnym overze dzwoni do mnie, żebym oddał mu kask. Teraz jest spokojny. Podczas gdy daje mi kask, mówi: „Zrób jedną rzecz. Idź do pana Ranjib. Powiedz mu, że Sree nie jest zainteresowany byciem tutaj. Poproś go, żeby zarezerwował bilet na jutro, żeby mógł wrócić do Indii”.
„Jestem oszołomiony. Nie wiem, co powiedzieć. Po prostu gapię się na jego twarz. MS mówi: „Co się stało? Ty też teraz nie rozumiesz angielskiego?”
Ashwin z humorem opisał skuteczność rozwiązania, stwierdzając, że „zadziałało jak magia”.
„Sree szybko wstaje i się ubiera. Nie dość, że to teraz on przejmuje obowiązki związane z drinkami. Następnym razem, gdy MS będzie potrzebował drinka, Sree upewnia się, że ten wyskoczy. Zamiast wziąć od niego drinka, MS gestem pokazuje mi, żebym podszedł. „Powiedziałeś Ranjibowi, czy nie?” pyta mnie.
„MS i Sree rozwiązują to później, ale w tym czasie jestem w sytuacji, w której w idealnym przypadku bym się śmiał, ale jestem za bardzo przestraszony, żeby to zrobić” – napisał drugi indyjski rzucający, który zdobył 500 wicketów w testach.
Ashwin, znany ze swojej silnej wiary w przestrzeganie zasad i zachowanie uczciwości w sporcie, podzielił się wspomnieniem z dzieciństwa. Przypomniał sobie incydent podczas szkolnego meczu krykieta, kiedy jego ojciec, Ravichandran, polecił mu wyrzucić nieuderzającego za uzyskanie nieuczciwej przewagi poprzez przedwczesne opuszczenie linii.
„Mam dwanaście lat i gram w trakcie napiętego finału dla Rao’s Cricket Clinic, drużyny trenera naszej szkoły PSBB, Chandrasekhara Rao, przeciwko DAV Gopalapuram na boisku RKM Cricket Ground, gdy widzę, jak Appa gestem zza atakującego daje znać, że przeciwnik przejmuje kontrolę nad polem, zanim jeszcze wypuszczę piłkę.
„On chce, żebym go Mankadował. Robię to. Nikt nie uważa tego za dziwne i nie ma żadnych protestów. Trener po prostu nie rozmawia z Appą przez tydzień”.
Książka podkreśla również głęboki szacunek dla byłego otwierającego reprezentację Indii, W. V. Ramana, który jest wysoko ceniony w indyjskim krykiecie za swoje techniczne umiejętności.
„Raman i ja jesteśmy stworzeni dla siebie. Nie mogę powtarzać tego samego. A Raman, trener, każdego dnia wymyśla coś, co pomaga mi w pełni odkrywać spin bowling” – napisał, opisując, jak Raman udoskonalił swoją technikę, prostując rozbieg z kątowego, co pomogło mu skorygować ustawienie i poprawić ogólną wydajność.
184-stronicowa książka pełna jest zabawnych anegdot i od czasu do czasu spostrzeżeń na temat innowacyjnego sposobu myślenia Ashwina, który zawsze chętnie zgłębia niekonwencjonalne podejścia.
Współautorem książki jest Sidharth Monga, a jej wydawcą jest Dom Penguin Random.
Jedna z najbardziej wciągających opowieści w książce dotyczy incydentu, który miał miejsce w Port Elizabeth (obecnie Gqeberha) w 2010 roku podczas meczu ograniczonego do jednej z drużyn z RPA.
Wściekły Mahendra Singh Dhoni polecił Ashwinowi, aby poinformował o tym menedżera zespołu Ranjib Biswal zarezerwować S Sreesant najbliższym dostępnym lotem powrotnym do domu.
Powodem tej decyzji było ciągłe ignorowanie przez Sreesantha próśb kapitana o siedzenie w ławce rezerwowych wraz z innymi rezerwowymi i oddawanie się masażom w szatni.
Książka zagłębia się także w „Mankading’ debiut jako nastolatek i Wirginia Zachodnia RamanWysiłki mające na celu ukształtowanie go na znakomitego zawodnika rzucającego kręgle.
Chociaż autobiografia unika wzruszających opowieści i nadmiernej dramatyzacji, oferuje czytelnikom wciągający i wnikliwy wgląd w życie i karierę jednego z najbardziej utalentowanych krykiecistów w Indiach.
„Ja biorę wodę. MS pije. Dwa overy później, biorę więcej. On pije więcej. Z drugiej strony. Przyniosłem więcej wody dla MS niż ktokolwiek inny. Kiedy wchodzę na przerwę na napoje, MS pyta: „Gdzie jest Sree?” PTI zacytowało narrację Ashwina.
„To prawdopodobnie najbardziej neutralny sposób zadawania pytań. To również sposób MS. Po prostu nie możesz zrozumieć, dlaczego pyta. Nie wiem, co mu powiedzieć, ponieważ nie wiem, do czego to może doprowadzić. MS nalega, żeby się dowiedzieć.
„Mówię mu, że Sree jest na górze w szatni. Mówi mi, żebym powiedział Sree, że musi zejść i usiąść z innymi rezerwowymi”.
„W każdym razie, wracając z przerwy na drinki, zastanawiam się, jak MS, trzymając wicket w meczu międzynarodowym, w ogóle zauważył, że Sree nie siedzi na dole. Wracam i mówię M. Vijayowi, który siedzi w swoich okularach chłodzących z nogami na innym krześle: 'Hej, Monk, MS poprosił Sree, żeby zszedł na dół.’
Monk mówi mi: „Hej, idź i mu powiedz. Nie oczekuj, że to zrobię”.
„……Wchodzę do szatni i mówię mu: 'Sree, MS chce, żebyś zszedł na dół.’ 'Dlaczego? Nie możesz nosić wody?’ odpowiada Sreesanth.
„Mówię mu, że nic nie powiedziałem. Powiedział, że chce, żebyś przyszedł. Powiedział, że rezerwy powinny być razem na meczu. Sree mówi: „Okej, idź. Ja przyjdę”.
„Wracam do moich obowiązków związanych z piciem. Następnym razem muszę iść w kasku. Tym razem czuję, że MS jest zły i nigdy nie widziałem, żeby stracił spokój. 'Gdzie jest Sree? Co on robi?’ pyta MS surowo.”
„Mówię mu, że idzie na masaż. MS nic nie mówi. W następnym overze dzwoni do mnie, żebym oddał mu kask. Teraz jest spokojny. Podczas gdy daje mi kask, mówi: „Zrób jedną rzecz. Idź do pana Ranjib. Powiedz mu, że Sree nie jest zainteresowany byciem tutaj. Poproś go, żeby zarezerwował bilet na jutro, żeby mógł wrócić do Indii”.
„Jestem oszołomiony. Nie wiem, co powiedzieć. Po prostu gapię się na jego twarz. MS mówi: „Co się stało? Ty też teraz nie rozumiesz angielskiego?”
Ashwin z humorem opisał skuteczność rozwiązania, stwierdzając, że „zadziałało jak magia”.
„Sree szybko wstaje i się ubiera. Nie dość, że to teraz on przejmuje obowiązki związane z drinkami. Następnym razem, gdy MS będzie potrzebował drinka, Sree upewnia się, że ten wyskoczy. Zamiast wziąć od niego drinka, MS gestem pokazuje mi, żebym podszedł. „Powiedziałeś Ranjibowi, czy nie?” pyta mnie.
„MS i Sree rozwiązują to później, ale w tym czasie jestem w sytuacji, w której w idealnym przypadku bym się śmiał, ale jestem za bardzo przestraszony, żeby to zrobić” – napisał drugi indyjski rzucający, który zdobył 500 wicketów w testach.
Ashwin, znany ze swojej silnej wiary w przestrzeganie zasad i zachowanie uczciwości w sporcie, podzielił się wspomnieniem z dzieciństwa. Przypomniał sobie incydent podczas szkolnego meczu krykieta, kiedy jego ojciec, Ravichandran, polecił mu wyrzucić nieuderzającego za uzyskanie nieuczciwej przewagi poprzez przedwczesne opuszczenie linii.
„Mam dwanaście lat i gram w trakcie napiętego finału dla Rao’s Cricket Clinic, drużyny trenera naszej szkoły PSBB, Chandrasekhara Rao, przeciwko DAV Gopalapuram na boisku RKM Cricket Ground, gdy widzę, jak Appa gestem zza atakującego daje znać, że przeciwnik przejmuje kontrolę nad polem, zanim jeszcze wypuszczę piłkę.
„On chce, żebym go Mankadował. Robię to. Nikt nie uważa tego za dziwne i nie ma żadnych protestów. Trener po prostu nie rozmawia z Appą przez tydzień”.
Książka podkreśla również głęboki szacunek dla byłego otwierającego reprezentację Indii, W. V. Ramana, który jest wysoko ceniony w indyjskim krykiecie za swoje techniczne umiejętności.
„Raman i ja jesteśmy stworzeni dla siebie. Nie mogę powtarzać tego samego. A Raman, trener, każdego dnia wymyśla coś, co pomaga mi w pełni odkrywać spin bowling” – napisał, opisując, jak Raman udoskonalił swoją technikę, prostując rozbieg z kątowego, co pomogło mu skorygować ustawienie i poprawić ogólną wydajność.
