Emerytowany generał dywizji William Anders, astronauta Apollo 8, który w 1968 r. wykonał kultowe zdjęcie „Earthrise” przedstawiające planetę z kosmosu, zginął po tym, jak samolot, którym sam pilotował, rozbił się w piątek rano u wybrzeży wyspy Jones, według jego syn, podpułkownik Sił Powietrznych Greg Anders. William Anders miał 90 lat.

24 grudnia 1968 roku Anders wraz z innymi astronautami Frankiem Bormanem i Jimem Lovellem jako pierwsi ludzie okrążyli Księżyc.

„Rodzina jest zdruzgotana” – powiedział Greg Anders. „Był świetnym pilotem i będzie nam go brakować”.

Według szeryfa hrabstwa San Juan, Erica Petera, samolot leciał na południe, kiedy rozbił się i zatonął u północnego krańca Jones Island, niezamieszkanej wysepki na zachód od Orcas. Krajowa Rada Bezpieczeństwa Transportu podała, że ​​w piątkowe popołudnie samolot został zlokalizowany.

Według podoficera Anniki Hirschler, rzeczniczki Straży Przybrzeżnej, po katastrofie stacje straży przybrzeżnej w Port Angeles, stacje straży przybrzeżnej Bellingham i stacja marynarki wojennej Whidbey Island przeprowadziły w piątek w sumie 14 poszukiwań na dystansie 215 mil morskich.

Hirschler powiedział w piątek wieczorem, że ciało pilota zostało odnalezione przez zespół nurków Departamentu Rybołówstwa i Dzikiej Przyrody stanu Waszyngton. Odmówiła podania dalszych szczegółów i nie udało nam się uzyskać komentarza od WDFW.

Federalna Administracja Lotnicza i NTSB prowadzą dochodzenie w sprawie katastrofy. NTSB podała, że ​​w piątkowe popołudnie do katastrofy doszło „w nieznanych okolicznościach”.

Po odzyskaniu samolotu NTSB go zbada. W ramach dochodzenia komisja zapozna się również z danymi dotyczącymi toru lotu, dokumentacją konserwacji statku powietrznego, komunikacją kontroli ruchu lotniczego, zeznaniami świadków i informacjami o pilocie.

NTSB spodziewa się opublikować wstępny raport w ciągu 30 dni. Raport końcowy, który będzie zawierał prawdopodobną przyczynę katastrofy, może zająć od roku do dwóch lat.

„Earthrise” – słynne zdjęcie Andersa wykonane podczas misji Apollo 8 było pierwszym kolorowym zdjęciem Ziemi z kosmosu. Jest to jedno z najważniejszych zdjęć we współczesnej historii ze względu na sposób, w jaki zmieniło sposób, w jaki ludzie postrzegali planetę. Zdjęciu przypisuje się inspirujący aktywizm na rzecz ochrony środowiska na całym świecie, pokazując, jak delikatna i odizolowana Ziemia pojawiła się z kosmosu.

Według Heritage Flight Museum, które para założyła w 1996 r. wokół myśliwca P-51 Mustang Val-Halla, Anders i jego żona Valerie przenieśli się na wyspę Orcas w 1993 r. Obecnie muzeum mieści się na regionalnym lotnisku Skagit w Burlington w hrabstwie Skagit. Jak podaje strona internetowa muzeum, para ma sześcioro dzieci i 13 wnuków.

Według serwisu Anders, Borman i Lovell zostali początkowo przydzieleni do misji Apollo 9, która odbywa się na średniej orbicie okołoziemskiej. Jak podaje strona, problemy rozwojowe związane z modułem księżycowym oraz presja wyścigu kosmicznego doprowadziły do ​​przeniesienia misji Apollo 8 na orbitę wokół Księżyca bez modułu księżycowego i zmiany pierwotnych załóg Apollo 8 i 9.

Administrator NASA Bill Nelson powiedział w piątek na platformie mediów społecznościowych X że podczas misji Apollo 8 „Anders ofiarował ludzkości jeden z najgłębszych darów, jakie może dać astronauta”.

„Podróżował do progu Księżyca i pomógł nam wszystkim zobaczyć coś innego: siebie. Ucieleśniał lekcje i cel eksploracji.

Anders powiedział w ustnym wywiadzie historycznym dla NASA w 1997 r., że Ziemia wygląda na kruchą i pozornie nieistotną fizycznie, a mimo to jest domem.

„Jechaliśmy do tyłu i do góry nogami, tak naprawdę nie widzieliśmy Ziemi ani Słońca” – powiedział – „a kiedy się przewróciliśmy i dotarliśmy i zobaczyliśmy pierwszy wschód Ziemi, był to z pewnością zdecydowanie najbardziej imponująca rzecz. Widok tej bardzo delikatnej, kolorowej kuli, która dla mnie wyglądała jak ozdoba na choinkę, wznoszącej się nad tym bardzo surowym, brzydkim księżycowym krajobrazem, naprawdę kontrastował.”

Anders powiedział, że pomimo ryzyka kontynuowanie misji ma ważne powody narodowe, patriotyczne i eksploracyjne.

„Miał doskonałe wyczucie, dlaczego jego rola w Apollo 8 jest ważna, ale miał też świetne wyczucie innych ról, jakie odegrał w naszym kraju” – powiedział Matt Hayes, dyrektor naczelny Museum of Flight w Seattle.

Anders od dawna związany jest z Muzeum Lotnictwa, którego był członkiem zarządu i w 2005 roku otrzymał od muzeum nagrodę Pathfinder. Został także wprowadzony do Narodowej Galerii Sław Lotnictwa.

Hayes powiedział, że jego kariera była tak szeroka i zróżnicowana, że ​​wykraczała poza te sześć dni w kosmosie. „Mam nadzieję, że ludzie to rozpoznają”.

Był także pilotem rezerwowym podczas lotów Gemini XI i Apollo. Od 1969 do 1973 Anders doradzał prezydentowi Richardowi Nixonowi w zakresie decyzji politycznych dotyczących systemów lotniczych i kosmicznych w Narodowej Radzie ds. Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej. W 1975 r. prezydent Gerald Ford mianował Andersa pierwszym przewodniczącym Komisji Dozoru Jądrowego, która była odpowiedzialna za bezpieczeństwo jądrowe i zgodność ze środowiskiem. Później został mianowany ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Norwegii.

W dalszej części swojej kariery Anders pracował jako wiceprezes i dyrektor generalny działu produktów nuklearnych General Electric oraz pełnił funkcję dyrektora generalnego i prezesa zarządu General Dynamics.

Pomimo wyróżnień, tytułów i uznania Anders był człowiekiem pokornym i łaskawym, jeśli chodzi o swoje czasy, według Hayesa, który stwierdził, że „nie miał nad sobą powagi”.

Na emeryturze latał zabytkowymi i nowoczesnymi myśliwcami na pokazach lotniczych w całym kraju. Haye powiedział, że Anders miał kilka samolotów, w tym Beechcraft T-34, który jest jednosilnikowym wojskowym samolotem szkolno-szkoleniowym z napędem śmigłowym. Dwóch jego synów często latało z nim i pracowało z nim w jego muzeum.

Jim Cameron, pilot rekreacyjny z hrabstwa Skagit, który znał Andersa ze społeczności lotniczej, powiedział, że Anders był „fantastycznym pilotem” i „wspaniałym facetem”.

Cameron powiedział, że Anders chętnie zadawał pytania na temat swojej misji Apollo 8 i zawsze znajdował czas, aby porozmawiać z synem Camerona o samolotach i kosmosie.

W pewnym momencie Cameron zapytał Andersa, czy żałuje, że nie mógł chodzić po Księżycu. Anders odpowiedział, że nie, nie żałuje, bo jego zadaniem było upewnienie się, że „wszystko poszło dobrze”.

„Był bardzo, bardzo pełen pasji” – powiedział Cameron. „Szczerze mówiąc, byłem pod wielkim wrażeniem”.

Badaczka aktualności Seattle Times, Miyoko Wolf i reporter Dominic Gates przyczynił się do powstania tego raportu, który zawiera materiały z archiwów The Times i Associated Press.