W ciągu ostatnich kilku tygodni stolica Ukrainy, Kijów, była wielokrotnie atakowana przez rakiety i drony. Większość ataków ma miejsce w nocy.

W centrum Kijowa Natalia Laszczenko straciła rachubę, ile razy dźwięk syren powietrznych, dronów i pocisków nie pozwalał jej zasnąć. Podczas jednego nocnego nalotu powiedziała, że ​​jasne światła na ciemnym niebie są „jak Gwiezdne Wojny”.

Takie strajki są coraz częstsze. Eksperci uważają, że Rosja zmienia swoją taktykę, próbując osłabić obronę powietrzną Ukrainy, ale podejrzewają również, że w pewnym stopniu atakuje ludność cywilną Ukrainy w odpowiedzi na niepowodzenia wojny.

BBC Verify przeanalizowało doniesienia lokalnych mediów, relacje naocznych świadków oraz oświadczenia lokalnych urzędników i ukraińskiego wojska, aby zbudować obraz wzrostu tych ataków powietrznych zarówno na Kijów, jak i w całym kraju od początku tego roku.

W styczniu tylko przez trzy dni Rosja przeprowadzała ataki powietrzne na cele na Ukrainie.

W maju liczba ta wzrosła do 21 dni. Były też ataki w pierwszych dwóch dniach czerwca.

Wydaje się, że oprócz nasilenia ataków Rosja zmieniła swoje główne cele.

Dara Massicot, starszy badacz polityki w Rand Corporation, mówi, że celem ataków jest zniszczenie ukraińskiej obrony powietrznej.

„Obecnie obserwujemy więcej ataków na duże skupiska ludności, co stawia Ukrainę w sytuacji, w której jest ona zmuszona do wykorzystania przechwytywaczy do obrony swoich miast” – mówi.

Interceptory to pociski ziemia-powietrze używane do zestrzeliwania atakujących dronów lub pocisków.

Ale może być też inny powód zwiększonej częstotliwości ataków, mówi pani Massicot.

„Myślę, że obserwujemy połączenie obu rzeczy: uświadomienie sobie, że muszą zniszczyć ukraińską obronę powietrzną i bicie się za niektóre z ich niepowodzeń” – mówi.

Rosja w coraz większym stopniu koncentruje swoje ataki na stolicy Kijowie.

Kijów był celem 17 z 21 zgłoszonych rosyjskich ataków na Ukrainę w maju, w porównaniu z dwoma z siedmiu ataków w kwietniu.

Odbiło się to psychicznie na mieszkańcach miasta. Polina Karabach mieszka na przedmieściach, około pięciu lub sześciu kilometrów od centrum Kijowa.

28 kwietnia obudziła się o godzinie 04:00 słysząc głośne dźwięki na zewnątrz.

„Czułam się bardzo niespokojna, ponieważ kanał informacyjny, który zwykle oglądam, nie działał, więc nie byłam w stanie uzyskać wielu szczegółów” – powiedziała BBC.

Nie wiedziała wtedy, że rosyjskie pociski manewrujące szybują po niebie, ostatecznie zniszczone przez ukraińską obronę powietrzną.

Lokalni urzędnicy twierdzą, że wszystkie pociski i drony wycelowane w Kijów zostały zestrzelone, a wszelkie uszkodzenia pochodzą od spadających gruzów.

Nie zostało to niezależnie zweryfikowane.

Greg Bagwell, prezes UK Air and Space Power Association i były dowódca RAF, powiedział BBC, że Kijów wydaje się być raczej celem „strategicznym” niż „wojskowym”.

„Kijów jest centrum władzy” – mówi. „To bardziej pasuje do idei, że Rosja naprawdę próbuje stworzyć totemiczne poczucie zwycięstwa. Chodzi bardziej o symbolikę niż rzeczywisty efekt militarny”.

Bez względu na motywację, jest bardzo niewiele zakątków Kijowa, które nie odczuły skutków ataków dronów i rakiet.

Nataliya Lyashchenko opowiedziała BBC o swoich doświadczeniach podczas jednego z takich nalotów, 4 maja.

„Zaczęło się od syren powietrznych w nocy, a prawie 15-20 minut później rozpoczęła się bitwa” – mówi.

Schroniła się na stacji metra niedaleko swojego domu, zabierając ze sobą tylko paszport i kota.

„To nie gra. To wojna”, mówi. „Straciliśmy pracę, domy, zdrowie. Przed nami wielkie wyzwania.

„Po naszym zwycięstwie powrót do zdrowia psychicznego zajmie 10, 20 – może nawet więcej – lat. Ale wierzę, że przetrwamy, bo Ukraińcy wykazali się determinacją, by przetrwać”.