Naukowcy po raz pierwszy stworzyli zintegrowany atlas sekwencjonowania RNA pojedynczych komórek (scRNAseq) ludzkiego przyzębia, czyli wyspecjalizowanych tkanek w jamie ustnej łączących zęby z leżącą pod nimi kością. Atlas ten pomoże zidentyfikować wyjątkowe środowiska, które wpływają na rozwój chorób dziąseł (zapalenia przyzębia), prowadząc do lepszych i bardziej precyzyjnych metod leczenia.

Miliony ludzi na całym świecie cierpią na choroby dziąseł (zapalenie przyzębia). Oprócz bólu i utraty zębów, choroba ta jest również powiązana z ponad 60 chorobami ogólnoustrojowymi, w tym chorobami układu krążenia, cukrzycą typu 2, chorobą Alzheimera i chorobami zapalnymi jelit.

Do chwili obecnej niewiele wiadomo na temat dokładnej kombinacji mikroorganizmów i typów komórek w ludzkiej jamie ustnej, które wpływają na odpowiedź immunologiczną organizmu i które przyczyniają się do rozwoju zapalenia przyzębia.

Międzynarodowy zespół badawczy, kierowany przez dr Kevina Byrda z American Dental Association i w skład którego wchodzi Inês Sequeira z Instytutu Stomatologii na Queen Mary University w Londynie, przeanalizował próbki pobrane z wcześniej opublikowanych projektów sekwencjonowania RNA pojedynczych komórek w celu stworzenia zintegrowanego leczenia zapalenia przyzębia atlas tkanek ludzkich.

Praca ta, opublikowana w Komunikacja przyrodniczaopiera się na wysiłkach dr Sequeiry i dr Byrda w tworzeniu kompleksowego atlasu komórek jamy ustnej, jako lidera i współzałożycieli biosieci jamy ustnej i twarzoczaszki Atlasu Komórek Ludzkich.

Badanie opisuje łącznie 17 i funkcjonalnie opisujących pięć nowych subpopulacji keratynocytów dziąseł w ludzkim nabłonku dziąseł na poziomie pojedynczych komórek. Co więcej, analiza międzygatunkowa potwierdza również niejednorodność mysich keratynocytów dziąseł. Niejednorodność tych subpopulacji keratynocytów została zmapowana w kontekście przestrzennym przy użyciu najnowocześniejszego obrazowania multipleksowego.

Naukowcy odkryli, że keratynocyty dziąsłowe (SK) skierowane do zębów i keratynocyty łączące zęby (JK) wykazywały zmienione stany różnicowania i większą aktywację białek niezbędnych do odpowiedzi immunologicznej (cytokin) w zapaleniu przyzębia.

Badania wykazały, że sposób, w jaki te komórki utrzymują barierę między bogatym w drobnoustroje środowiskiem w jamie ustnej a powierzchnią zębów, ma ogromny wpływ na reakcję organizmu na atak drobnoustrojów. Konieczne są dalsze badania, aby wesprzeć precyzyjne interwencje periodontologiczne w stanach przewlekłego zapalenia przyzębia.

Dr Sequeira powiedziała: „Badanie to uwydatnia złożone interakcje komórka-mikrobowiec oraz reakcje immunologiczne w niszy przyzębnej, torując drogę precyzyjnym interwencjom periodontologicznym w celu zwalczania przewlekłego stanu zapalnego”.