„Przepraszam – jesteś zły?”

To nic niepokojącego, kiedy Simon Calder, Niezależnyznamienitego korespondenta podróżniczego, mówi to w odpowiedzi na twoje plany wakacyjne. To człowiek, o którym wiadomo, że podróżował przez granicę turecką na tylnym siedzeniu pozbawionej okien furgonetki obcego mężczyzny. Człowiek, który na początku pandemii uziemiał samoloty na całym świecie, przejechał autostopem przez Bliski Wschód, aż dotarł na ostatni samolot do Jemenu. Człowiek, którego szalenie nieprawdopodobne historie z podróży regularnie zostawiają moją szczękę na podłodze, taki jest ich wielki dramat.

Kiedy Simon Calder kwestionuje rozsądek twojego planu podróży… Cóż, może czas się zatrzymać i pomyśleć o tym, co zrobiłeś.

Jego niedowierzanie dotyczyło mojej propozycji wyjazdu do południowej Hiszpanii, niedaleko miasta Algeciras, na ślub przyjaciela w maju. Dla większości osób taka podróż wiązałaby się z szybkim, tanim lotem do Malagi lub przez granicę w pobliskim Gibraltarze; bez bałaganu, bez zamieszania. Dla mnie to było o wiele bardziej skomplikowane.

Czytaj więcej na podróż pociągiem:

Nie wsiadam do samolotu od jesieni 2019 roku – niezwiązany z Covidem, postanowiłem spróbować podróżować bez lotów z powodu zagrożenia klimatycznego. Początkowo myślałem, że ten eksperyment będzie krótkotrwały, ale trzy i pół roku później jestem tutaj, wciąż decydując się pozostać na ziemi, aby zmniejszyć swój wpływ na planetę.

Przez większość czasu jedną z największych zachęt jest sama podróż i to, jak przyjemnie jest zdjąć nogę z gazu i cieszyć się powolną podróżą. Ale tym razem miałem ustaloną ilość urlopu wypoczynkowego i konkretną datę, w której musiałem gdzieś być: mianowicie, aby zobaczyć, jak moi przyjaciele w końcu biorą ślub 23 maja. I tak znalazłam się w prawie 48-godzinnej – dwie pełne noce, dwa pełne dni – autokarowej podróży z Londynu do Algeciras. Zrozumiałe, naprawdę, że Simon pytał, czy wszystko ze mną w porządku.

Tym, co po części skłoniło mnie do karnych planów transportowych, była cena. Przez większość czasu, kiedy mówię ludziom, że przysięgłem zrezygnować z latania, aby ograniczyć emisję dwutlenku węgla, mówią, że z chęcią zrobiliby to samo – ale jest to po prostu zbyt drogie. Trudno ich winić za taką postawę; analiza wg Który? na przykład w 2021 roku okazało się, że bilety kolejowe na popularnych trasach w Wielkiej Brytanii były o 50 procent droższe niż bilety lotnicze, mimo że podróże koleją powodują 80 procent mniej emisji CO2.

Podczas tej podróży byłem zdeterminowany, aby znaleźć tańszą alternatywę, jak również podróż koleją, a następnie porównać te dwie opcje. Tanie autokary w jedną stronę, droższe, ale wygodniejsze pociągi w drugą. Który by wygrał? Zapnij pasy i przekonajmy się…

Trener

Czas całkowity: 46 godzin

Trasa: Londyn-Bruksela-północna Hiszpania-Algeciras

Koszt: Od 112 funtów

Komfort: 4/10 (Londyn-Bruksela: 6/10)

Ta podróż była tą, która tak oszołomiła pana Caldera i nie bez powodu. Tylko szaleniec by tego spróbował. To moja wina: zdecydowałem się odbyć całą podróż za jednym niemal dosłownym posiedzeniem, nie przerywając jej ani nie spędzając gdzieś nocy. Zdumiewające było jednak to, że tak był możliwe – oczywiście wygodniej byłoby przenocować gdzieś w hotelu, ale nie Posiadać Do. Dobrodziejstwo dla podróżnika, który ma mało czasu (i pieniędzy).

Zdecydowałem się na Flixbusa, niemiecką firmę, która zyskała na popularności w ciągu ostatniej dekady dzięki rozległej sieci tanich, wydajnych autokarów międzymiastowych kursujących w całej Europie, a także w Ameryce Północnej i Brazylii. Stwierdziłem, że mogę wyruszyć w piątek wieczorem po pracy, złapać nocny autokar z Londynu do Brukseli i przesiąść się na dalsze połączenie do Hiszpanii.

Wtedy tego nie wiedziałem, ale ten pierwszy przejazd miał być najlepszą częścią podróży. Fotele były szerokie i wygodne, z miejscem na nogi, o którym pasażer linii lotniczych mógł tylko pomarzyć, był tam stolik, na którym można było położyć telefon podczas oglądania filmu i słodka radość! Toaleta działała. (Patrząc wstecz, ten ostatni punkt ustawił poprzeczkę niestety wysoko.)

Jedynym prawdziwym minusem trenera nr. W rzeczywistości nie miałem nic wspólnego z Flixbusem, a wszystko z Brexitem: kiedy dotarliśmy do Folkestone, żeby wsiąść do Eurotunelu, niedługo przed północą, byliśmy zmuszeni wszyscy wysiąść z autobusu nie raz, ale dwa razy, żeby mieć nasze paszporty indywidualnie sprawdzane i stemplowane. Huzzah za twardą granicę! Hurra za odzyskanie kontroli!

Na szczęście pozostało dobre sześć godzin na spanie, a przynajmniej próbę, zanim dotrzemy do stolicy Belgii. Tutaj najlepsza poduszka podróżna jest twoim przyjacielem – za radą kolegi wpadłem w panikę na Trtl, który ma specjalną konstrukcję, która utrzymuje głowę w górze. Bardzo dobrze wydane pieniądze.

Z Brukseli wsiadłem do innego autokaru aż do przystanku tajemniczo zwanego po prostu „International Interconnection Hub”, w nieujawnionym miejscu w północnej Hiszpanii. Ale nie wcześniej niż spędziłem cztery godziny na stacji kolejowej Bruxelles-North, przebierając się i myjąc zęby w toalecie, delektując się śniadaniowymi brioszkami przyniesionymi z domu i racząc się kawą z jedynego otwartego lokalu (McDonald’s).

Następny autokar był niedaleko za pełne 24 godziny: cały dzień, całą noc. Kiedy patrzę wstecz, wszystko jest trochę rozmazane. Czytałem, przeglądałem magazyny, jadłem przekąski, oglądałem ponownie trzy sezony Katastrofa, kontemplowałem moją nową sympatię, tęsknie wyglądając przez okno… W jakiś sposób podróż minęła przyjemnie i, co jeszcze bardziej zaskakujące, dość szybko. (PSA: podczas gdy wszystkie autokary miały działające gniazdka do ładowania urządzeń, żaden z nich nie miał Wi-Fi; pobierz przed odjazdem, jeśli chcesz, aby filmy i seriale były częścią rozrywki podczas podróży.) W przeciwieństwie do londyńskiego odcinka, ten autokar był t przynosząc coś specjalnego do stołu. To był zwykły pojazd: sprawny, czysty, umiarkowany. Ale bez dodatkowej przestrzeni na nogi; brak specjalnego oparcia; brak stolika. Mimo to udało mi się przespać kilka dobrych godzin.

Jedyna poważna przeszkoda nie będzie szokiem dla nikogo, kto spędził dużo czasu z autokarami, ale z pewnością mnie zaskoczyła, choćby ze względu na wszechogarniający charakter awarii. W toalecie na pokładzie nie było już mydła po mojej pierwszej wizycie. Można się było spodziewać, ktoś mógłby się spierać. Ale dość szybko obyło się też bez papieru toaletowego, wody, możliwości spłukiwania czy działającego światła. W tym momencie myślę, że nazywanie tego „toaletą” mogło być zbyt hojne. To powiedziawszy, przerwy na odpoczynek były obfite i regularne po każdym mniej więcej czterogodzinnym przejeździe.

Czułem się niemal jak cud, wjeżdżając do uświęconego międzynarodowego węzła przesiadkowego, którego dokładna lokalizacja jest nieznana, wczesnym niedzielnym rankiem, podczas gdy kierowca wykrzykiwał jakieś instrukcje po hiszpańsku, których ja i kilku innych pasażerów zupełnie nie rozumieliśmy, dawał każdemu tajemniczy kupon i wołał ostatecznie wywnioskowałem, że to nazwy miejsc. Należycie podniosłem rękę, słysząc „Algeciras” i otrzymałem coś, co wyglądało na los na loterię za moje kłopoty.

Okazało się, że nazwa International Interconnection Hub była trafna: wszystkie usługi Flixbusa podróżujące w tym regionie koordynują tam swoje działania, wypuszczają swoich pasażerów – którym częstuje się darmową kawą i rogalikiem na dobry początek dnia w jadalni – a następnie rozdzielają ich na różne autobusy zgodnie z ich następnym miejscem docelowym. Jedni jechali do Portugalii, inni do zachodniej Hiszpanii; Przeniosłem swój bagaż i siebie do autokaru jadącego na południe (w „bilecie na loterię” okazał się numer mojego dalszego autobusu).

trener nr. 3 czułem się po tym jak dziecinna igraszka; zaledwie 13 godzin, a wszystko to w cudownym świetle dnia. Jednak w tym momencie moje kostki spuchły do ​​rozmiaru, który zwykle kojarzony jest z kobietą w trzecim trymestrze ciąży. (Główna wskazówka: wykonaj energiczne rozciąganie i upewnij się, że chodzisz za każdym razem, gdy autokar zatrzymuje się na przerwę).

Mimo wszystko dotarliśmy do Algeciras punktualnie o 20:30, zaledwie 46 godzin i 15 minut po moim wyjeździe z Londynu. Byłam żywa. Nie wyglądałam na psychicznie zranioną. I nie musiałem sprzedawać nerki, żeby się tam dostać. Wynik!

Pociąg

Czas całkowity: 20 godzin (bez noclegu w Madrycie)

Trasa: Algeciras-Madryt-Barcelona-Paryż-Londyn

Koszt: Od 236 GBP

Komfort: 8/10

Użyłem bardzo popularnej aplikacji do zbierania pociągów The Trainline, aby zarezerwować bilety na znacznie krótszą podróż do domu. Tak, trzeba uiścić niewielką opłatę za rezerwację – ale osobiście uważam, że łatwość przechowywania wszystkich moich biletów kolejowych w jednym miejscu zamiast konieczności wysyłania pięciu pojedynczych e-maili jest warta zapłaty.

Teraz trzeba powiedzieć: chociaż wyraźnie wygodniej, podróż pociągiem na tej trasie wymaga gdzieś postoju, bez względu na to, jak go pokroisz. Nie było pociągów sypialnych, które pozwoliłyby mi jechać nocą; więc podróżujący musi wziąć pod uwagę dodatkową gotówkę za nocleg oraz dodatkowy czas pozostawania w bezruchu zamiast ciągłego przemieszczania się.

Zdecydowałem się na pierwszy etap, Algeciras do Madrytu (5h 37m), a następnie spędziłem dwie noce i cały dzień w stolicy Hiszpanii, aby jak najlepiej go wykorzystać – było to niezwykle przyjemne doświadczenie, które było warte dodania. Gdybym pominął element krótkiej wycieczki po mieście, całą podróż Algeciras-Londyn najszybciej udałoby mi się pokonać w 30:30, wliczając wymagany postój na noc – choć i tak byłoby to o ponad 15 godzin mniej niż moja trenerska odyseja. Rzeczywisty łączny czas spędzony w pociągach (i połączeniach) wyniósł około 20 godzin.

Cóż, chyba nikt nie będzie zszokowany, gdy usłyszy, że podróżowanie koleją jest znacznie wygodniejsze niż autokarem. Pociąg Algeciras-Madrid, obsługiwany przez hiszpańskiego operatora Renfe, miał obszerne siedzenia, szerokie stoliki, dużo miejsca na bagaż i klimatyzację o idealnej temperaturze. Jedyną rzeczą, na którą podróżni powinni zwrócić uwagę, jest to, że zaleca się wczesne przybycie; mimo że był to pociąg krajowy, bagaż musiał przejść przez skaner bezpieczeństwa, a paszporty błysnęły przy bramce.

Po mojej burzliwej wycieczce po Madrycie zdecydowałem się ukończyć resztę mojej trasy do domu w ciągu jednego, pełnego pociągów dnia trwającego 14 godzin i 25 minut. Zaczęło się wcześnie, o 7:05 pociągiem z Madrytu do Barcelony tanim operatorem Ouigo, który zawiózł mnie tam w zaledwie 2 godziny i 45 minut. Następnie skorzystałem z szybkiej usługi TGV INOUI, która przecina Hiszpanię i Francję aż do paryskiego dworca Gare de Lyon w 6 godzin i 48 minut. Było wystarczająco dużo czasu, aby przejść metrem do Gare du Nord, zanim mój Eurostar ze stolicy Francji do londyńskiej stacji St Pancras (przyzwoite 2 godziny i 17 minut).

Może miałem szczęście; nie tylko każdy etap podróży przebiegał punktualnie, ale wszystkie moje pociągi miały wygodne siedzenia, stoły, więcej niż wystarczającą ilość miejsca na nogi, gniazdka i darmowe Wi-Fi. W piętrowym pociągu Barcelona-Paryż przestronny wagon restauracyjny miał miejsca do siedzenia i odpowiednie, znośne jedzenie: włożyłem podgrzany quiche z autentycznie maślanym, chrupiącym ciastem – nie lada wyczyn przy prędkości do 286 mil na godzinę.

W rzeczywistości udało mi się nawet złapać ostatni pociąg łączący z St Pancras z powrotem do domu do Folkestone i już o 22:30 leżałem w łóżku. Nieźle jak na dzień pracy.

Konkluzja

Plusy i minusy, w zasadzie sprowadza się to do zimnej, twardej gotówki. Jeśli chcesz podróżować w większym komforcie i środowisku, w którym możesz pracować w ruchu – i masz ochotę przerwać podróż noclegiem w chłodnym miejscu – podróż koleją jest oczywistym wyborem. Ale wielu z nas podejmuje decyzje w oparciu o pieniądze lub ich brak; podróż autokarem była o 124 funty tańsza. Weź pod uwagę zakwaterowanie w Madrycie – około 65 funtów za hotel trzygwiazdkowy – a to oszczędność 189 funtów w jedną stronę. W przypadku podróży powrotnej jest to wcale niemałe 378 funtów.

Więc masz to: wiem, co bym wybrał, gdyby pieniądze nie były przedmiotem; ale pieniądze najwyraźniej są przedmiotem dla wszystkich oprócz najbogatszych podróżników. Bez względu na to, którą drogę wybierzesz, nadal gorąco polecam wybranie długiej drogi dookoła – jeśli nic więcej, jest to świetne przełamanie lodów na weselu.

Przeczytaj więcej naszych najlepsze recenzje hoteli w Hiszpanii