Aleksandar Vucić i Albin Kurti nigdy się nie dogadywali. A teraz prezydent Serbii i premier Kosowa wykorzystują brutalne sceny w większości serbskiej części północnego Kosowa do oskarżeń handlowych.

W transmitowanym przez telewizję przemówieniu do narodu Vucic powiedział, że „sam Albin Kurti jest odpowiedzialny” za zamieszki w mieście Zvecan, w których dziesiątki osób zostało rannych, w tym około 30 członków sił pokojowych KFOR NATO.

Wezwał ludzi do powstrzymania się od przemocy, która mogłaby spełnić „pragnienie przywódcy Kosowa doprowadzenia do konfliktu między Serbami a NATO”.

W zamian Kurti stwierdził, że protestujący w Zvecan byli „grupą ekstremistów pod kierownictwem oficjalnego Belgradu”.

Na wszelki wypadek prezydent Kosowa oskarżył o przemoc „gangi przestępcze… które wykonują rozkazy Vučicia, by zdestabilizować północ Kosowa”.

Gdzieś pośrodku słychać zgrzytanie zębami dyplomatów z Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych.

Większość minionego roku spędzili na próbach nakłonienia Belgradu i Prisztiny do zawarcia porozumienia normalizacyjnego.

W obecnym stanie rzeczy wyglądają normalnie tylko wtedy, gdy ktoś zajmuje szczególnie cyniczne stanowisko w sprawie stosunków serbsko-kosowskich.

Poniedziałkowe brzydkie sceny przynajmniej skupiły międzynarodową uwagę na nierozwiązanych kwestiach między serbską mniejszością w Kosowie a większością albańskiego rządu w Prisztinie.

Etniczni Serbowie i partie etnicznych Serbów odmówiły udziału w wyborach na burmistrza w czterech gminach w północnym Kosowie, które odbyły się w zeszłym miesiącu. To obniżyło frekwencję do zaledwie 3,5% – i ułatwiło wybór albańskich burmistrzów w miastach, w których zdecydowana większość ludności to Serbowie.

Pomimo bojkotu, międzynarodowi sojusznicy Kosowa poparli wybory. Ale zmienili zdanie, gdy stało się jasne, że nowi burmistrzowie nie mają mandatu, o którym mogliby mówić.

Za kulisami wezwali władze Kosowa do ostrożnego działania, aby uniknąć podsycania napięć na północy.

Ich rady padły na głuche uszy. W ubiegły piątek uzbrojona policja specjalna wtargnęła do budynków miejskich w trzech miastach, aby nowi burmistrzowie mogli osobiście objąć urząd. Usunęli także serbskie flagi i zastąpili je złoto-niebieskim standardem Kosowa.

Wywołało to wściekłą reakcję najbardziej zagorzałych zwolenników Kosowa.

UE i NATO wezwały pana Kurtiego do wycofania się z wyraźnie prowokacyjnego stanowiska. Ale najsurowsze oświadczenie ze wszystkich pochodzi od sekretarza stanu USA Antony’ego Blinkena.

Powiedział, że Stany Zjednoczone „zdecydowanie potępiają działania rządu Kosowa”, który „ostro i niepotrzebnie zaostrzył napięcia, podważając nasze wysiłki na rzecz normalizacji stosunków między Kosowem a Serbią”. Ostrzegł, że będą „konsekwencje dla naszych stosunków dwustronnych z Kosowem”.

Ale ta nagana miała niewielki wpływ na pana Kurtiego, który zignorował wezwania do deeskalacji i beztrosko stwierdził, że Kosowo nadal cieszy się międzynarodowym poparciem, podczas gdy napięcia kipiały w weekend.

Tymczasem w Serbii pan Vucic wysyłał wojska do granicy z Kosowem. Było to niewiele więcej niż pobrzękiwanie szabelką, ponieważ Serbia nie ma apetytu na współpracę z 4000 żołnierzy NATO, którzy gwarantują pokój w Kosowie.

Najwyraźniej ta sama opinia nie dotyczy ludzi, którzy zostali sfilmowani podczas ataku na włoskich i węgierskich żołnierzy sił pokojowych w Zvecan.

Miejscowi twierdzą, że siedzieli na ziemi w ramach pokojowego protestu. Rodzi to pytania o to, kogo reprezentowali muskularni, uzbrojeni w pałki mężczyźni ustawiający się wokół personelu KFOR i kosowskiej policji.

Napięcia nieco opadły, ponieważ burmistrzowie zgodzili się na razie nie wracać do swoich biur.

Ale emocje wciąż rosną, co ilustruje reakcja serbskiej gwiazdy tenisa Novaka Djokovicia na sytuację na mistrzostwach tenisa French Open.

Po wygraniu meczu pierwszej rundy napisał wiadomość na szybie przed kamerą na boisku. „Kosowo jest sercem Serbii” – czytamy. „Zatrzymaj przemoc”.

Ale dopóki Kosowo i Serbia nie skupią się na współpracy, a nie na wzajemnych oskarżeniach, jest mało prawdopodobne, aby napięcia były daleko od powierzchni.