W Bayernie Monachium zbliżający się okres zatrudnienia trenera to taki, w którym klub absolutnie nie może sobie pozwolić na kolejną porażkę.

Po rozpadzie relacji między głównym trenerem Hansim Flickiem i dyrektorem sportowym Hasanem Salihamidžiciem w sezonie 2020/21 Bayern Monachium nieustannie chwyta się słomek, przesadza i nie myśli o szerszej perspektywie.

Zatrudnienie Juliana Nagelsmanna po Flicku miało sens. Rodowity Bawarczyk, młody, pełen entuzjazmu, inteligentny i innowacyjny, wydawał się świetnym krokiem w kierunku przekazania pochodni przez pokolenie.

Nie wszystko jednak zadziałało.

Styl New Age Nagelsmanna nie zawsze komponował się z recepcją czy szatnią, a jego wizja pięcioletniego projektu została przerwana, gdy sprawy nie prezentowały się w taki sposób, jak tego oczekiwało połączenie front office, składające się z dyrektora generalnego Olivera Kahna i Salihamidžicia.

Duet C-Suite ostatecznie zwolnił Nagelsmanna po półtora roku i zatrudnił Thomasa Tuchela, ponieważ bali się, że stracą szansę na sprowadzenie Tuchela na Säbener Straße, jeśli spędzi więcej czasu na otwartym rynku.

Panika w najgorszym momencie… i nie powiodła się, ponieważ Tuchel potrzebował cudu w ostatniej minucie Jamala Musiali i upadku Borussii Dortmund, aby wygrać Bundesligę.

Te dwa ruchy – połączone – wprawiły Bayern Monachium w spiralę upadku, co zrujnowało strategiczną wizję klubu, spowodowało, że z organizacyjnego punktu widzenia trzy sezony były na minusie i zaowocowały wskaźnikiem sukcesów w zdobywaniu trofeów 1 do 7 w ciągu ostatnich dwóch kampanie.

Mówiąc najprościej, podjęte decyzje – zarówno dotyczące trenerów, jak i personelu – postawiły Bayern Monachium w sytuacji, w której potrzebuje stabilności i pewnego wyboru kolejnego trenera. Bayern Monachium nie może sobie pozwolić na przegapienie tego zatrudnienia w żadnych okolicznościach.

Z popiołów spadku Burnley wyłania się menadżer Vincent Kompany, który stał się jednym z faworytów do zdobycia kontraktu z Bayernem Monachium, pozornie znikąd (i po tym, jak co najmniej pół tuzina innych kandydatów odrzuciło klub lub których klub wykluczył) aktywnie).

Na pozór Kompany wydaje się mieć możliwość dowodzenia szatnią (i na pewno ma doświadczenie w grze, które gracze będą szanować), a także wydaje się mieć filozofię zgodną z ideologią organizacyjną Bayernu Monachium.

To wydaje się lubię to mógł praca.

Może.

Miejmy nadzieję?

Większe pytanie brzmi jednak, czy Bayern Monachium może sobie pozwolić na podjęcie ryzyka w przypadku stosunkowo niesprawdzonego towaru. Klub zaryzykował i pozyskał młodego, wschodzącego zawodnika, takiego jak Nagelsmann, ale to nie zadziałało (z jakiegoś powodu, który chcesz nazwać). Następnie sprawa skupiła się na bardzo niepewnym kandydacie, którym był inteligentny, a zarazem szorstki Tuchel, którego wyjątkowa umiejętność zwrócenia przeciwko niemu części szatni ponownie dała o sobie znać w Bawarii.

Przez trzy sezony ci dwaj mężczyźni nadzorowali zdobycie czterech z możliwych 12 trofeów (dwóch koron Bundesligi, dwóch Superpucharów DFL – i tak, to był pełen chwały mecz towarzyski). Dla Bayernu Monachium to po prostu za mało.

Czy Kompany to najlepszy kandydat, który zapewni stabilność, będzie kontrolował szatnię wymagającą częstego utrzymania i poradzi sobie z trudami rywalizacji w Bundeslidze, DFL-Pokal i Lidze Mistrzów? Po okresie spędzonym w Burnley, który zaowocował wieloma punktami za styl, ale niezbyt dużymi sukcesami na boisku, zadawanie tego pytania jest więcej niż uczciwe.

W pewnym momencie Bayern Monachium będzie musiał zatrudnić trenera, a Kompany może okazać się świetnym wyborem – lub po prostu ostatnim błędem. W przypadku tego wynajmu nie ma miejsca pomiędzy.

Czy czujesz się komfortowo, podejmując współpracę z Kompany?

Jak Bayern Monachium dotarł do tego punktu? Czy nadeszła era przekomarzania się? Właśnie o tym rozmawiamy w naszym najnowszym odcinku podcastu! Posłuchajcie poniżej lub na Spotify.

Jak zawsze jesteśmy wdzięczni za każde wsparcie!