Badania genetyczne mogą przyspieszyć rozpoznanie FAP w przypadku podejrzenia choroby
Przeprowadzenie badań genetycznych może pomóc w zdiagnozowaniu rodzinnej polineuropatii amyloidowej (FAP) u osób z polineuropatią czuciowo-ruchową – uszkodzeniem wielu nerwów odpowiedzialnych za czucie i zdolności motoryczne – oraz co najmniej dwoma objawami sugerującymi FAP.
Tak wynika z badania przeprowadzonego we Włoszech, w którym FAP stwierdzono u 10% z prawie 150 osób spełniających te kryteria i u ponad jednej trzeciej ich krewnych.
Warto zauważyć, że u osób, u których stwierdzono tę rzadką chorobę, częściej występowała niewyjaśniona utrata masy ciała, problemy żołądkowo-jelitowe oraz kardiomiopatia lub choroba mięśnia sercowego w rodzinie.
Wyniki badania podkreślają, że „skoncentrowane podejście do badań przesiewowych [FAP] może prowadzić do wcześniejszego rozpoznania i identyfikacji bezobjawowych nosicieli, którzy będą niezwłocznie leczeni po ścisłej obserwacji na początku choroby” – napisali naukowcy. Bezobjawowi nosiciele to ci, którzy są nosicielami mutacji powodujących FAP, ale nie wykazują jeszcze jawnych objawów.
Wczesne rozpoznanie FAP jest trudne, ponieważ objawy często zaczynają się w wieku dorosłym
Badania, „Badania genetyczne w kierunku dziedzicznej amyloidozy transtyretynowej z polineuropatią w zachodniej Sycylii: Dwa lata doświadczenia w klinice neurologicznej”, ukazało się w Europejski dziennik neurologii.
Zwana także dziedziczną amyloidozą transtyretynową z polineuropatią lub ATTRv-PN, FAP jest spowodowana mutacjami w genie TTR gen. Mutacje te prowadzą do powstawania nieprawidłowych zlepków białka transtyretyny, głównie w nerwach obwodowych, położonych poza mózgiem i rdzeniem kręgowym.
Nagromadzenie to powoduje objawy chorobowe, które obejmują utratę czucia, osłabienie kończyn i dysfunkcję autonomiczną lub trudności w kontrolowaniu funkcji organizmu, takich jak ciśnienie krwi, tętno i trawienie.
Objawy mogą ujawnić się dopiero w późnym okresie dorosłości, więc jeśli w rodzinie nie występowała choroba, wczesne rozpoznanie FAP może być trudne. Jednak niektóre sygnały ostrzegawcze mogą budzić podejrzenia.
Zespół naukowców z Sycylii przeprowadził genetyczne badania przesiewowe pod kątem mutacji powodujących FAP w komórkach TTR genu u dorosłych z polineuropatią czuciowo-ruchową i co najmniej dwiema innymi sygnałami ostrzegawczymi zwykle powiązanymi z FAP. Wszyscy byli widziani w klinice neurologicznej w zachodniej Sycylii.
Sygnały ostrzegawcze obejmowały zespół cieśni nadgarstka obu rąk, problemy żołądkowo-jelitowe o nieznanej przyczynie, niewyjaśnioną utratę masy ciała, dysfunkcję autonomiczną, kardiomiopatię (chorobę mięśnia sercowego), zaburzenie czynności nerek i/lub polineuropatię, kardiomiopatię lub FAP w wywiadzie rodzinnym.
Zespół cieśni nadgarstka jest częstym objawem FAP, który wpływa na nerwy w nadgarstku, powodując mrowienie i ból palców.
Niewyjaśniona utrata masy ciała i polineuropatia powinny budzić podejrzenia
Spośród 145 przebadanych osób u 14 (10%) zdiagnozowano FAP. Zidentyfikowano pięć różnych mutacji — Phe64Leu, Val122Ile, His90Asn, Val20Ala i Ser77Phe. Najpopularniejszym był Phe64Leu, znany z występowania w rodzinach sycylijskich. Naukowcy zauważyli, że po raz pierwszy na Sycylii zaobserwowano His90Asn, Val20Ala i Ser77Phe.
Pacjenci z FAP byli średnio o 7,1 roku starsi od osób bez tej choroby (71,6 w porównaniu z 64,5 lat) i znacznie częściej doświadczali niewyjaśnionej utraty masy ciała (64% w porównaniu z 27%).
W związku z tym „niewyjaśniona utrata masy ciała związana z… polineuropatią miała najwyższą wartość predykcyjną w przypadku podejrzeń klinicznych” – napisali naukowcy.
U osób z FAP częściej występowały także objawy żołądkowo-jelitowe (64% w porównaniu z 38%) i kardiomiopatia w rodzinie (57% w porównaniu z 31%), ale różnice te osiągnęły jedynie znaczenie niemal statystyczne.
Zespół cieśni nadgarstka obu rąk (10 pacjentów, 71%) „związany z niewyjaśnioną utratą masy ciała, zaburzeniami żołądkowo-jelitowymi i dysfunkcją układu autonomicznego (9 pacjentów, 64%) był najczęściej powtarzającym się „sygnałem ostrzegawczym” wśród TTR-mutowani pacjenci” – napisał zespół.
Anoreksja, zaburzenie odżywiania prowadzące do niskiej masy ciała, była najczęstszą błędną diagnozą wśród osób z FAP (29%), a następnie stwardnienie zanikowe boczne, choroba powodująca postępującą utratę komórek nerwowych kontrolujących ruch (21%) .
Badania genetyczne przeprowadzone u 84 krewnych pierwszego stopnia zidentyfikowały mutacje powodujące FAP u dodatkowych 33 osób (39,3%). Siedmiu miało objawy polineuropatii czuciowo-ruchowej i rozpoczęło leczenie, natomiast 26 nie miało żadnych objawów i rozpoczęło regularne kontrole.
„Rozpoznanie ATTRv-PN jest trudne, wiąże się z istotnymi opóźnieniami diagnostycznymi, błędną diagnozą i wysokimi kosztami dla społeczności, ale systematyczne badania przesiewowe pod kątem ATTRv-PN w warunkach neurologicznych mogą przyczynić się do znacznego zmniejszenia opóźnień diagnostycznych” – napisali naukowcy.