Nowe badanie przeprowadzone przez Department of Plant and Agroecosystem Sciences, University of Wisconsin szczegółowo opisuje mechanizmy genetyczne wpływające na kształt i objętość cebulek cebuli, a także wpływ długości dnia na proces cebulkowania. Badania te zapewniają znaczący postęp w nauce rolniczej, z potencjalnymi implikacjami dla poprawy upraw i bezpieczeństwa żywnościowego.

Badania opublikowano w czasopiśmie Czasopismo Amerykańskiego Towarzystwa Nauk Ogrodniczych.

W badaniu wykorzystano najnowocześniejsze techniki analizy genetycznej, aby rozwikłać złożoną interakcję między czynnikami genetycznymi a warunkami środowiskowymi, które determinują cechy cebuli. Cebula, podstawowy składnik kuchni światowej, różni się znacznie kształtem i rozmiarem, co jest cechą krytyczną zarówno dla preferencji konsumentów, jak i wydajności rolniczej.

Na formowanie się cebulek cebuli (A. cepa) wpływa długość nocy i temperatura; niemniej jednak plazma zarodkowa cebuli jest powszechnie klasyfikowana według długości światła dziennego, w przeciwieństwie do długości ciemności, wymaganej do formowania się cebulek. Cebule krótkiego dnia (SD) i długiego dnia (LD) inicjują formowanie się cebulek pod wpływem wydłużających się okresów światła wynoszących odpowiednio ∼12 i ≥14 h.

Odmiany o pośrednim dniu inicjują formowanie cebul pomiędzy długościami dnia cebuli SD i LD. Odmiany LD uprawiane w krótkich dniach mogą nigdy nie tworzyć cebul; cebule SD uprawiane w długich dniach inicjują formowanie cebul wcześnie i wytwarzają cebule zbyt małe, aby były akceptowalne komercyjnie. Oprócz długości dnia, formowanie cebul jest zależne od temperatury. W tym samym reżimie oświetlenia wyższe temperatury przyspieszają formowanie cebul i dojrzewanie roślin.

Badanie zidentyfikowało podstawy genetyczne cech morfologicznych cebul cebuli i podkreśliło krytyczną rolę fotoperiodu (długości dnia) w procesie cebulowania. Badanie dostarcza szczegółowych informacji na temat tego, w jaki sposób zróżnicowana długość dnia wyzwala przejście od wzrostu wegetatywnego do cebulowania. Zrozumienie tego mechanizmu jest ważne dla optymalizacji warunków wzrostu i poprawy plonów w różnych regionach geograficznych.

Wyniki oferują cenne ramy genetyczne do opracowywania odmian cebuli, które są bardziej odporne na stres środowiskowy i zdolne do produkowania wysokich plonów w różnych klimatach. Może to mieć znaczący wpływ na globalną produkcję cebuli, zapewniając stabilne dostawy i przyczyniając się do bezpieczeństwa żywnościowego.