Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Odkrywaj wszechświat dzięki aktualnościom na temat fascynujących odkryć, postępów naukowych i nie tylko.

CNN
—

Analiza cząsteczek zachowanych w skamieniałej płytce nazębnej wykazała, że ​​wodorosty i rośliny wodne, praktycznie nieobecne w większości współczesnej zachodniej diety, były niegdyś podstawowym pożywieniem starożytnych Europejczyków.

Jak wynika z badań opublikowanych we wtorek w czasopiśmie Nature Communications, dowody na ten dotychczas ukryty smak bogatych w składniki odżywcze roślin i alg były trudne do wykrycia w zapisach archeologicznych. Kiedy wcześniej badacze odkryli dowody istnienia wodorostów, wyjaśniali ich obecność jako paliwo, opakowanie żywności lub nawóz.

Sugerowały to wcześniejsze badania że wprowadzenie rolnictwa, które miało miejsce około 8 000 lat temu, spowodowało, że starożytni ludzie w dużej mierze zaprzestali jedzenia wodorostów. W Europie w XVIII wieku wodorosty uważano za pokarm głodowy lub nadający się wyłącznie na paszę dla zwierząt.

„To bardzo ekscytujące móc ostatecznie wykazać, że wodorosty i inne lokalne rośliny słodkowodne były spożywane przez długi okres w naszej europejskiej przeszłości” – stwierdziła w oświadczeniu autorka badania Karen Hardy, profesor archeologii prehistorycznej na Uniwersytecie w Glasgow. .

Hardy wraz z zespołem archeologów z uniwersytetów w Glasgow i Yorku w Wielkiej Brytanii zbadał zęby 74 wczesnych ludzi odkopanych na 28 stanowiskach archeologicznych w całej Europie, w tym na dalekiej północy Szkocji, południowej Hiszpanii i na Litwie.

Najstarsze stanowiska zbadane w ramach badania w Hiszpanii i na Litwie pochodzą sprzed ponad 8 000 lat, najnowsze zaś około 2000 lat.

Naukowcom udało się wykryć możliwe do zidentyfikowania markery chemiczne w kamieniu nazębnym – mazi bakteryjnej i resztkach jedzenia gromadzących się z biegiem czasu na zębach – w 37 próbkach pochodzących od 33 osób. Spośród nich 26 próbek wykazało, że w menu znajdowały się wodorosty lub rośliny wodne.

„Płytka nazębna… występuje bardzo często, a gdy już się pojawi, można ją usunąć jedynie poprzez zeskrobanie. Właśnie to obecnie robią dentyści w ramach procesu czyszczenia” – wyjaśnił Hardy w e-mailu.

„Ale w przeszłości po prostu się gromadził, szczególnie w małej szczelinie między zębem a dziąsłem. Występuje powszechnie w większości materiałów archeologicznych w przeszłości” – dodał Hardy. „Działa jak pułapka na materiał, który dostał się do jamy ustnej i przez nią przeszedł. Ponieważ znajduje się w jamie ustnej, cały znajdujący się w nim materiał jest jednoznacznie powiązany z połknięciem.”

Jak wynika z badania, wodorosty, algi słodkowodne i rośliny wodne charakteryzują się „odrębną, niezwykłą i złożoną chemią organiczną”, która pozwoliła na zachowanie i wykrycie „wysoce odpornych biomarkerów” z trzech typów związków organicznych – lipidów, aminokwasów i alkilopiroli.

„To szczególna kombinacja biomarkerów pozwala nam identyfikować wodorosty i rośliny wodne” – powiedział za pośrednictwem poczty elektronicznej współautor badania Stephen Buckley, pracownik naukowy na wydziale archeologii Uniwersytetu w Yorku.

„Inne rośliny mają swoje własne, charakterystyczne biomarkery, ale zwykle gorzej przeżywają w kontekstach archeologicznych w porównaniu na przykład z algami (np. wodorostami, makroalgami), więc możemy powiedzieć, że wodorosty i rośliny wodne zostały połknięte i w związku z tym skonsumowane, ale my niekoniecznie daje pełny obraz WSZYSTKICH spożywanych produktów spożywczych, co może zależeć od panujących warunków środowiskowych.

Analiza próbek wykazała, że ​​starożytni ludzie jedli, a przynajmniej żuli, czerwone, zielone i brązowe wodorosty oraz różnorodne słodkowodne rośliny wodne, takie jak gatunki rdestnicy i roślinność z tego samego rodzaju co lilia wodna.

„To zdecydowanie sugeruje, że wartości odżywcze wodorostów były wystarczająco dobrze rozumiane przez te starożytne populacje, że zachowały związek dietetyczny z morzem” – stwierdził Buckley.

Spośród zbadanych szczątków te znalezione w kopcach lub grobowcach z komorami na Orkadach, archipelagu wysp u wybrzeży Szkocji, również ujawniły biomolekularne dowody spożycia wodorostów, w tym kapustnych, najprawdopodobniej jarmużu morskiego.

Z badania wynika, że ​​nie tylko społeczności przybrzeżne jadły wodorosty. W La Corona, miejscu w południowo-wschodniej Hiszpanii zamieszkanym od 6059 r. p.n.e. do 5849 r. p.n.e., wodorosty stanowiły część diety, mimo że leży 80 km (49,7 mil) od wybrzeża.

Buckley dodał, że nie można mieć pewności, czy wodorosty ugotują się, czy zjedzą na surowo.

Stwierdził jednak, że rozsądne jest, aby wodorosty były podstawowym pożywieniem, biorąc pod uwagę ich wartości odżywcze i łatwość pozyskiwania ich z brzegu morza.

Nazywane „super pożywieniem”, obecnie spożywa się około 145 gatunków wodorostów, głównie w Azji, a wiadomo, że mają one wiele korzyści zdrowotnych.

Naukowcy wyrazili nadzieję, że ich badania uwydatnią potencjał włączenia większej liczby wodorostów i roślin słodkowodnych do współczesnej diety.