ANI |
Zaktualizowano: 17 lutego 2024 22:45 IST

San Paulo [Brazil]17 lutego (ANI): Brazylijscy badacze opisali przypadek dziewięcioletniego chłopca przyjętego do szpitala z wieloma objawami i nakładającymi się na siebie schorzeniami, które utrudniały postawienie diagnozy, takimi jak niski wzrost, cienkie szkliwo zębów (hipoplazja szkliwa zębów), umiarkowane zaburzenia psychiczne niedobór, opóźnienie mowy, astma, łagodne zmiany poziomu cukru we krwi i nawracające infekcje w dzieciństwie.
Artykuł ukazał się w czasopiśmie Journal of Pediatrics.
Naukowcy poszukiwali zmian genetycznych w GCK i BCL11B, stosując sekwencjonowanie egzomu, które analizuje jedynie region genomu kodujący białko. Odkryli je. W rezultacie cukrzycę monogenową i zespół nieprawidłowości limfocytów T uznano za rzadkie choroby. Identyfikacja rzeczywistej przyczyny problemu, a także wykrycie zmiany poziomu cukru we krwi miały istotny wpływ na decyzję dotyczącą leczenia.
Jest to jeden z sześciu przypadków syndromicznych zaburzeń wzrostu z wieloma diagnozami genetycznymi (dwie lub więcej odrębnych chorób genetycznych u tego samego pacjenta) opisanych w artykule, który dotyczy badania przeprowadzonego przez naukowców z Wydziału Medycznego Uniwersytetu w Sao Paulo (FM-USP ).
„Sekwencjonowanie egzomu to bardzo przydatna technologia, która pozwala ograniczyć to, co nazywamy odyseją diagnostyczną – długą podróż, jaką muszą pokonać pacjenci z rzadkimi lub złożonymi schorzeniami, zanim otrzymają właściwą diagnozę. Dziesięć lat temu prywatne laboratoria pobierały opłatę w wysokości 10 000 BRL. Obecnie cena spadła spadła do 4000 BRL [about USD 800]. To wciąż dużo pieniędzy za badanie, ale okazało się ono niezbędne do dokładnej diagnozy i leczenia tego rodzaju przypadków” – powiedział Alexander Augusto de Lima Jorge, ostatni autor artykułu.

Zespół zsekwencjonował egzomy 115 pacjentów z objawowymi zaburzeniami wzrostu o nieznanej dotąd przyczynie i na podstawie analizy genetycznej zdiagnozował 63 przypadki; U 9,5% z nich rozpoznano wiele chorób, czyli znacznie więcej niż w poprzednich badaniach.
„Przypadki dotyczyły dwóch lub więcej rzadkich chorób monogenowych u tego samego pacjenta. Takie przypadki są bardzo trudne do zdiagnozowania, szczególnie na podstawie samej oceny klinicznej. Badanie podkreśla potrzebę stosowania u tych pacjentów szerokich testów genetycznych, takich jak sekwencjonowanie całego egzomu lub całego genomu jako jedyny sposób identyfikacji rzadkich chorób wyjaśniających takie grupy schorzeń” – stwierdziła Lima Jorge.
Istnieje wiele chorób rzadkich, w tym zaburzenia wzrostu, dlatego naturalnie trudno jest zidentyfikować wiele z nich – dodał. Uważa się, że od 5% do 10% światowej populacji cierpi na rzadką chorobę.
Niski lub wysoki wzrost nie jest diagnozą, ale objawem klinicznym. „Niski wzrost może mieć przyczynę zewnętrzną, taką jak infekcja lub niedożywienie. Mimo to czynniki genetyczne zawsze będą ważne dla wzrostu. U zdrowych dzieci, których jedynym objawem jest niski lub wysoki wzrost, prawdopodobnie będzie to podłoże wielogenowe. [where stature is influenced by several genetic variants]ale w przypadku syndromicznych zaburzeń wzrostu, w których niskiemu lub wysokiemu wzrostowi towarzyszą inne objawy, takie jak upośledzenie umysłowe, głuchota, zaburzenia ze spektrum autyzmu lub wady rozwojowe, zmiana w jednym lub większej liczbie genów jest bardziej prawdopodobna jako uzasadnienie złożonego fenotypu, – powiedziała Lima Jorge.
W świetle wyników badacze opowiadają się za uznaniem wielu diagnoz genetycznych za możliwość w złożonych przypadkach zaburzeń wzrostu, otwierając nowe perspektywy leczenia i poradnictwa genetycznego dla takich pacjentów, zamiast typowego paradygmatu wzywającego do postawienia jednej diagnozy wyjaśnić wszystkie ustalenia.
W artykule naukowcy stwierdzają, że rozwój technik sekwencjonowania nowej generacji, takich jak sekwencjonowanie całego egzomu lub całego genomu, sprawił, że wybieranie pojedynczego genu jako kandydata do wyjaśnienia przypadku stało się niepotrzebne. Ta szczególna korzyść okazała się użyteczna w środowisku badawczym, ponieważ sprzyja odkrywaniu nowych genów związanych z chorobą, umożliwia dalsze badania nad schorzeniami o wysokim stopniu heterogeniczności genetycznej oraz pomaga w opiece nad pacjentami ze złożonymi schorzeniami syndromicznymi, w przypadku których nie można postawić diagnozy. uzyskiwanych tradycyjnymi metodami klinicznymi i genetycznymi.
Lima Jorge zauważyła kilka wyzwań, do których zalicza się wysoki koszt testów genetycznych oraz fakt, że sekwencjonowanie egzomu ma około 50% skuteczność w diagnozowaniu złożonych przypadków. Innymi słowy, około połowa pacjentów poddanych tego rodzaju analizie będzie musiała w dalszym ciągu szukać ostatecznej diagnozy. (ANI)