A nowe badanie potwierdziło, że pestycydy powszechnie stosowane na polach uprawnych w znacznym stopniu szkodzą trzmielom – najważniejszym dzikim zapylaczom w Irlandii. W ogromnym badaniu obejmującym 106 lokalizacji w ośmiu krajach europejskich naukowcy wykazali, że pomimo zaostrzonych przepisów dotyczących pestycydów pozostaje jeszcze wiele do zrobienia.

Chociaż rolnicze zastosowania insektycydów znalazły się w centrum uwagi ze względu na ich negatywny wpływ na pszczoły, nie wiadomo, w jaki sposób skutki wykraczają poza pojedyncze substancje na głównych polach.

W tym przypadku duży zespół badaczy odpowiedział na niedawne wezwania do bardziej realistycznej oceny zagrożeń stwarzanych przez mieszaniny powszechnie stosowanych pestycydów w skali krajobrazu.

Wyniki opublikowano [November 29] w wiodącym czasopiśmie Natura, pokazują, że pomimo najbardziej rygorystycznego na świecie procesu oceny ryzyka, stosowanie zatwierdzonych pestycydów w europejskich krajobrazach rolniczych Nadal negatywnie wpływa na organizmy inne niż docelowe – znacznie zmniejszając wydajność kolonii trzmieli, kluczowego zapylacza dzikiego i komercyjnego.

Chociaż nie było to może wielką niespodzianką, wyniki były jednak otrzeźwiające. W rodzinach trzmieli narażonych na działanie tych pestycydów doszło do znacznego zmniejszenia 1) całkowitej produkcji kolonii (liczby kokonów), 2) maksymalnej masy rodziny i 3) liczby nowych matek.

„Kiedy wychodzisz z laboratorium, wyzwaniem ekotoksykologii jest uchwycenie skutków rzeczywistych praktyk w skalach istotnych dla organizmu” powiedział dr Charlie Nicholson, współautor i postdoc na Uniwersytecie w Lund. „Przy największym eksperymentalnym rozmieszczeniu w terenie spośród wszystkich zapylaczy, widzimy, że trzmiele napotykają wiele pestycydów na terenach rolniczych, co skutkuje mniejszą liczbą potomstwa. Co więcej, pestycydy wyrządzają więcej szkód w krajobrazach o mniejszej liczbie siedlisk”.

Doktor Jessica Knapp, współautorka pracująca obecnie w Trinity College w Dublinie, powiedziała: „Dane pokazują nam również, jak radzą sobie trzmiele, gdy używamy mniej pestycydów. Te „zdrowsze” rodziny, w których ryzyko wystąpienia pestycydów jest mniejsze, pomagają nam wygenerować punkt odniesienia pokazujący, że 60% naszych rodzin trzmieli nie spełniłoby zaproponowanych celów w zakresie ochrony zapylaczy.

„Nasze ustalenia pokazują, że obecne założenie dotyczące przepisów dotyczących pestycydów – zgodnie z którym chemikalia indywidualnie przechodzą testy laboratoryjne i próby półpolowe i są uważane za łagodne dla środowiska – nie chroni pszczół i potencjalnie innych zapylaczy, które wspierają produkcję rolną i zapylanie dzikich roślin”.

Badanie stanowi kluczowy dorobek PoshBee – ogólnoeuropejskiego projektu mającego na celu monitorowanie i poprawę zdrowia pszczół.

„Skala tych prac zapewnia skokową zmianę w naszym rozumieniu wpływu agrochemikaliów na zdrowie zapylaczy. Było to możliwe dzięki dofinansowaniu UE, które wsparło projekt obejmujący 13 krajów. Trzmiele i inne zwierzęta nie uznają granic międzynarodowych i aby je chronić, musimy przyjąć podobnie międzynarodowe podejście” powiedział koordynator PoshBee, prof. Mark Brown z Royal Holloway University of London.

Prof. Jane Stout z Trinity College w Dublinie i koordynatorka paneuropejskiego eksperymentu terenowego dodała: „Ta praca była możliwa dzięki współpracy i zaangażowaniu transdyscyplinarnych zespołów terenowych w każdym kraju oraz partnerstwu z laboratoriami, które przeprowadziły wspólne analizy. Naukowcy, pszczelarze i rolnicy współpracowali nad wdrożeniem wspólnych protokołów gromadzenia tych unikalnych danych. Jeśli chcemy odwrócić sytuację i zapewnić znacznie lepszą ochronę, której potrzebują zapylacze, potrzebne będą podobne podejścia oparte na współpracy”.

Wyniki badania potwierdzają potrzebę wyznaczenia celów zrównoważonego rozwoju w celu ograniczenia stosowania i ryzyka stosowania pestycydów – najważniejszych wyzwań podkreślonych na posiedzeniu Konwencji o różnorodności biologicznej podczas COP 15 i stanowiących istotną część europejskiej strategii „od pola do stołu” – z przewidywanymi korzyściami dla pszczół i potencjalnie ich usługi zapylania.

Doktor Maj Rundlöf, starszy autor i badacz na Uniwersytecie w Lund, podsumował: „Nasza praca wspiera rozwój oceny ryzyka środowiskowego opartej na krajobrazie oraz monitorowanie narażenia pszczół na pestycydy i ich skutków po zatwierdzeniu. Nasze podejście jest w tym zakresie obiecujące, ale należy również lepiej zrozumieć, w jaki sposób szersza społeczność zapylaczy jest narażona na stosowanie pestycydów i na jaki potencjalny wpływ ma na nie.”

Irlandia już przoduje w ograniczaniu stosowania pestycydów i ryzyka związanego ze stosowaniem do 2050 r. Świadomość jednak, że pestycydy wyrządzają więcej szkód w krajobrazach o mniejszej liczbie siedlisk, potwierdza znaczenie ogólnoirlandzkiego planu dotyczącego zapylaczy dla poprawy siedlisk zapylaczy w całej Irlandii, co może w pewnym stopniu ograniczyć działanie pestycydów, na które narażone są nasze pszczoły.

Z badaniem można zapoznać się na stronie Nature.

Thomas Deane jest specjalistą ds. relacji z mediami w Trinity College w Dublinie. Thomas jest pisarzem i mówcą z pasją, pragnącym, aby badania specjalistyczne były dostępne dla każdego w sposób przystępny i wciągający. Obserwuj Thomasa na LinkedIn