Centrum Leczenia i Badań Anemii Sierpowatej Szkoły Medycznej Uniwersytetu Kolorado weszło w swoje 50-lecie z wielkim zwycięstwem badawczym: eksperymentalna terapia genowa okazała się skuteczna w leczeniu pacjenta z niedokrwistością sierpowatokrwinkową (SCD), która dotyka miliony ludzi na całym świecie .

To już drugi przypadek wyleczenia osoby z choroby dzięki ogólnokrajowej próbie infuzji komórek macierzystych i pierwszy w ośrodku na Kampusie Medycznym CU Anschutz. Do tej pory jedynym lekarstwem na SCD był przeszczep szpiku kostnego, który wymaga dobrze dobranego dawcy, aby odnieść sukces.

Christopher McKinney, MD, adiunkt na Wydziale Pediatrii w Szkole Medycznej CU, prowadził próbę terapii genowej w ośrodku.

„Niedokrwistość sierpowatokrwinkowa jest chorobą genetyczną, w której organizm wytwarza nieprawidłową hemoglobinę, białko przenoszące tlen znajdujące się w czerwonych krwinkach. Ta mutacja prowadzi do zwiększonego rozpadu czerwonych krwinek i zablokowania naczyń krwionośnych. – wyjaśnia McKinney. „Choroba powoduje epizody bólowe i może prowadzić do przedwczesnej śmierci pacjentów. Uszkodzone są inne narządy, takie jak nerki, wątroba i serce”.

Choroba jest wynikiem mutacji w łańcuchu beta hemoglobiny, co powoduje, że komórki krwi tworzą kształt przypominający sierp. Dotyka około 100 000 osób w Stanach Zjednoczonych, głównie kolorowych, oraz miliony ludzi na całym świecie, zwłaszcza w krajach rozwijających się w Afryce, na Bliskim Wschodzie iw Indiach.

Jeśli się powiedzie, to badanie może znacząco wpłynąć na przyszłość opieki nad pacjentami z SCD na całym świecie.

Podróż do sukcesu

Proces terapii genowej trwa blisko rok przygotowań.

„Pacjent jest badany, aby upewnić się, że jest wystarczająco zdrowy, aby przejść cały ten proces, w tym chemioterapię i pobranie komórek macierzystych” – mówi McKinney. „A następnie pozyskujemy komórki macierzyste od pacjenta, podając lek i pobierając komórki za pomocą maszyny do aferezy”.

W ciągu około trzech miesięcy może być wymagane pobranie wielu komórek macierzystych. Modyfikacja tych komórek za pomocą CRISPR, technologii umożliwiającej naukowcom edycję genów, zajmuje kolejne trzy miesiące. Po edycji tych genów w celu przywrócenia produkcji hemoglobiny płodowej, niesierpowatej postaci hemoglobiny, którą ludzie mają jako niemowlęta, ale wyłączają się po 3-6 miesiącach życia, są następnie wlewani z powrotem do organizmu.

„Po wstrzyknięciu komórek minie około miesiąca, zanim komórki urosną” – mówi McKinney. „Więc proces jest dość długi”.

McKinney określa wyniki u swojego obecnego pacjenta jako niezwykłe. Po infuzji jego pacjent nie musiał już przyjmować dużych dawek leków ani szukać opieki szpitalnej w celu opanowania bólu.

„Jakość życia tego pacjenta znacznie się poprawiła od czasu terapii” — mówi McKinney.

Do tej pory było tylko kilka dobrych opcji dla pacjentów z SCD, a badania są historycznie niedofinansowane.

„Przez wiele, wiele lat nie było wielu postępów w dziedzinie anemii sierpowatokrwinkowej” – mówi McKinney. „Przez ponad trzy dekady mieliśmy tylko jeden lek, którego mogliśmy użyć do leczenia anemii sierpowatokrwinkowej. Pozostawia wielu pacjentów niedosytem, ​​więc jest nadzieja, że ​​coś oprócz tego jednego leku może pomóc im żyć lepiej”.

Teraz McKinney będzie monitorował stan zdrowia pacjentów przez następne dwa lata, aby upewnić się, że pozostaną zdrowi. Przez kolejne 13 lat pacjent będzie monitorowany pod kątem nowotworów i innych powikłań terapii genowej.

Naukowcy zamierzają leczyć 40 kolejnych pacjentów z SCD, aby przekonać się, że jest to opłacalna terapia, zanim stanie się standardową opcją opieki poza badaniami klinicznymi.

Dziesięciolecia w przygotowaniu

Chociaż może minąć jeszcze kilka lat, zanim terapia genowa SCD zostanie uznana za powszechnie stosowaną, badanie jest kolejnym dowodem bogatej historii Sickle Cell Center w postępującej opiece nad pacjentami z SCD.

Centrum, założone w 1973 roku, pomogło wysunąć Kolorado na czoło badań i badań przesiewowych nad anemią sierpowatokrwinkową. Stan był drugim w kraju, który wprowadził badania przesiewowe wszystkich noworodków pod kątem tej choroby. W ośrodku przeprowadzono również kilka innych prób i badań związanych z SCD. Centrum współpracuje również z podstawowymi laboratoriami naukowymi w CU Anschutz i jest obecnie aktywnym uczestnikiem trwającego projektu CDC mającego na celu ustanowienie ogólnokrajowego nadzoru nad SCD.

„W ciągu ostatnich pięciu dekad nastąpiła stała ewolucja. Centrum Sickle Cell prowadzi wiele innych badań klinicznych i analizuje różne opcje leczenia, które mogłyby zapobiec problemom związanym z niedokrwistością sierpowatokrwinkową lub powstrzymać bolesne epizody, których doświadczają pacjenci ”- mówi McKinney.

Dla dyrektora ośrodka Kathryn Hassell, MD, profesora Wydziału Hematologii CU School of Medicine, praca McKinney jest kolejnym przykładem wpływu, jaki ośrodek może mieć na swoich pacjentów.

„Mamy pełne spektrum badań, od bardzo podstawowych problemów komórkowych, którym możemy przyjrzeć się w pojedynczej komórce w laboratorium, aż po spojrzenie na to, jak możemy poprawić życie i przebieg choroby dla osób żyjących z stanu zdrowia” — mówi Hassell, który pracuje w ośrodku od 1992 r., a od 2002 r. pełni funkcję dyrektora. „Chciałbym, abyśmy nadal rozszerzali rodzaje usług i wsparcia, które oferujemy osobom żyjącym z niedokrwistością sierpowatokrwinkową i ich rodziny”.