Badanie kombinacji wariantów genetycznych w celu odkrycia biomarkerów choroby Alzheimera
Rycina 1. Schematyczny diagram potencjalnego mechanizmu choroby Alzheimera (AD) związanego z APOE. Kredyt: Starzenie się (2022). DOI: 10.18632/starzenie.204384
Uchwycenie architektury genetycznej choroby Alzheimera (AD) jest trudne ze względu na złożone wzajemne oddziaływanie czynników genetycznych i niegenetycznych w jej etiologii. Sugerowano, że biomarkery AD mogą poprawić charakterystykę patologii AD i jej architekturę genetyczną. Większość badań koncentrowała się na powiązaniach poszczególnych wariantów genetycznych z biomarkerami AD, podczas gdy rola kombinacji wariantów genetycznych jest znacznie niedostatecznie zbadana.
W tym nowym badaniu dla Alzheimer’s Disease Neuroimaging Initiative naukowcy Alexander M. Kulminski, Ethan Jain-Washburn, Elena Loiko, Yury Loika, Fan Feng i Irina Culminskaya z Duke University i University of California zbadali powiązania APOE ε2 i Allele ε4 i profile poligeniczne obejmujące polimorfizmy rs429358 kodujące ε4, TOMM40 rs2075650 i APOC1 rs12721046 z biomarkerami płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) i amyloidu osocza β (Aβ40 i Aβ42) oraz tau.
„Tutaj badamy powiązania alleli APOE ε2 i ε4 oraz genotypów związków różnicujących ryzyko AD, obejmujących SNP rs429358, rs2075650 i rs12721046 z biomarkerami Aβ40, Aβ42 i tau AD mierzonymi w płynie mózgowo-rdzeniowym i osoczu przy użyciu danych z trzech badań : AD Neuroimaging Initiative (ADNI), badanie Atherosclerosis Risk in Communities (ARIC) oraz Framingham Heart Study (FHS)” – piszą naukowcy.
Wyniki tego badania potwierdzają powiązania alleli ε4 z Aβ42 i CSF zarówno w osoczu, jak i płynie mózgowo-rdzeniowym oraz allele ε2 z podstawowymi, ale nie podłużnymi pomiarami Aβ42 w płynie mózgowo-rdzeniowym. Naukowcy odkryli, że poligeniczne profile zawierające ε4, które wiążą się z wyższym i niższym ryzykiem AD, są różnie związane z tau, ale nie z Aβ42. Modulacja wpływu alleli ε4 przez warianty TOMM40 i APOC1 wskazuje na potencjalny mechanizm genetyczny zróżnicowanej roli Aβ i tau w patogenezie AD.
„Naszym głównym odkryciem jest to, że profile poligeniczne z ε4, które wiążą się z wyższym i niższym ryzykiem AD, są różnie związane z tau, ale nie z Aβ42. Innymi głównymi wynikami naszej pracy są charakterystyki powiązań alleli APOE ε2 i ε4 z Aβ40, Aβ42 i biomarkerów tau w ADNI-1, ADNI-2/GO, ARIC i trzech kohortach FHS”.
Alexander M. Kulminski i in., Associations of the APOE ε2 and ε4 allele and polygenic profiles obejmujące warianty APOE-TOMM40-APOC1 z biomarkerami choroby Alzheimera, Starzenie się (2022). DOI: 10.18632/starzenie.204384
Dostarczone przez Impact Journals
Cytat: Badanie kombinacji wariantów genetycznych w celu odkrycia biomarkerów choroby Alzheimera (2023, 3 stycznia) pobrane 3 stycznia 2023 z
Niniejszy dokument podlega prawu autorskiemu. Poza wszelkimi uczciwymi transakcjami do celów prywatnych studiów lub badań, żadna część nie może być powielana bez pisemnej zgody. Ta zawartość jest w jedynie w celach informacyjnych.
