Naukowcy zidentyfikowali nowe odmiany nerwiaka niedojrzałego, które mogą prowadzić do dokładniejszego rokowania i lepiej ukierunkowanych metod leczenia tego wyniszczającego nowotworu wieku dziecięcego.

Badanie opublikowane w Brytyjski Dziennik Raka ujawnia trzy nowe podgrupy najczęstszego typu nerwiaka niedojrzałego, każdą z nich charakteryzującą się innymi cechami genetycznymi, oczekiwanymi wynikami i cechami wyróżniającymi, które dostarczają wskazówek dotyczących najskuteczniejszego leczenia.

Dr Yihua Wang z Uniwersytetu w Southampton, starszy autor artykułu, powiedział: „Badanie to stanowi kluczowy postęp w naszej wiedzy na temat nerwiaków niedojrzałych bez amplifikacji MYCN. Wyniki są uderzające. Tego rodzaju nerwiaki niedojrzałe można podzielić na trzy różne podgrupy, z których każda wykazuje unikalne implikacje prognostyczne i różną podatność na eksperymentalne terapie”.

Każdego roku w Wielkiej Brytanii u około 100 dzieci diagnozuje się nerwiaka niedojrzałego, co stanowi 6–10% wszystkich nowotworów u dzieci. Neuroblastoma to nowotwór rozwijający się w komórce nerwowej zwanej neuroblastem. Może pojawić się w jamie brzusznej, klatce piersiowej, szyi lub miednicy i może rozprzestrzeniać się na inne części ciała.

Ogólne rokowanie w tej chorobie jest złe – zaledwie 20% pacjentów żyje nadal po 5 latach od diagnozy, ale prawdopodobieństwo wyleczenia raka jest bardzo zróżnicowane – niektóre nowotwory ulegają samoistnej regresji, a inne okazują się oporne na leczenie i postępują.

Jednym z kluczowych wskaźników ryzyka jest amplifikacja genu zwanego MYCN, w przypadku nowotworu zawierającego zbyt wiele genów tego typu. Dzieje się tak w około 20% przypadków i stanowi około 40% nerwiaków niedojrzałych wysokiego ryzyka.

Naukowcy z Uniwersytetu w Southampton i Chin chcieli dowiedzieć się więcej o przypadkach, w których gen MYCN nie ulega amplifikacji, aby lepiej zrozumieć różnorodność wyników w tych przypadkach. Korzystając z zaawansowanych technik analitycznych, zespół badawczy przeanalizował ponad 1500 próbek biopsyjnych z 16 różnych zbiorów danych pochodzących z Gene Expression Omnibus (GEO) i ArrayExpress.

Zespołowi udało się zidentyfikować trzy różne podtypy przypadków MYCN bez amplifikacji na podstawie ich sygnatur transkrypcyjnych — wzorców ekspresji genów, które mogą dostarczyć cennych informacji na temat procesów biologicznych.

Pierwsza podgrupa stanowi około połowy przypadków MYCN bez amplifikacji i ma najlepsze rokowanie, ze wskaźnikiem długoterminowego przeżycia wynoszącym ponad 85%, mimo że niektóre przypadki klinicznie sklasyfikowano jako wysokiego ryzyka.

Podgrupa 2, reprezentująca jedną czwartą przypadków MYCN bez amplifikacji, miała najgorsze wyniki, a wskaźnik przeżycia długoterminowego wynosił 50%. Co ciekawe, grupa ta miała podobny podpis genetyczny jak w przypadku amplifikacji MYCN.

Naukowcy odkryli, że ekspresja białka zwanego kinazą Aurora A (AURKA) była znacznie wyższa niż w pozostałych dwóch podgrupach. W dalszej analizie odkryli, że sam poziom mRNA AURKA może przewidzieć całkowite przeżycie. Sugeruje to, że pacjenci w tej podgrupie mogą odnieść korzyść z leczenia inhibitorami AURKA.

Tymczasem podgrupa 3, która stanowiła kolejną czwartą przypadków MYCN bez amplifikacji, charakteryzuje się sygnaturą genową „stanu zapalnego” i znacznie wyższym poziomem aktywności w komórkach odpornościowych. Dalsza analiza wskazuje, że przewidywano, że pacjenci w tej podgrupie będą lepiej reagować na immunoterapię.

Dr Wang dodał: „To badanie otwiera nowe możliwości medycyny spersonalizowanej w leczeniu nerwiaka niedojrzałego. Wykorzystując podtypy transkrypcji, jesteśmy teraz wyposażeni, aby oferować bardziej precyzyjne rokowanie i dostosowywać terapie odpowiednio do pacjentów z nerwiakami niedojrzałymi bez amplifikacji MYCN, potencjalnie poprawiając wyniki i jakość życia.”