ANI |
Zaktualizowano: 25 maja 2024 21:13 IST

Boston [US]25 maja (ANI): Badanie ujawniło znaczny postęp w identyfikacji i śledzeniu chorób nerek powiązanych z zespołem nerczycowym.
Wyniki badania opublikowano w New England Journal of Medicine i zaprezentowano na 61. Kongresie ERA w Sztokholmie w Szwecji.
Stosując metodologię hybrydową, naukowcy odkryli, że autoprzeciwciała przeciwko nefrynie służą jako niezawodny biomarker monitorujący postęp choroby, torując drogę dla bardziej zindywidualizowanych strategii terapeutycznych.
Zespół nerczycowy, definiowany na podstawie zwiększonego poziomu białka w moczu, jest powiązany z chorobami nerek, w tym nefropatią błoniastą (MN), pierwotnym ogniskowym segmentowym stwardnieniem kłębuszków nerkowych (FSGS) i chorobą minimalnych zmian (MCD). Uszkodzenie podocytów, komórek filtrujących nerki, jest główną przyczyną zespołu nerczycowego, ponieważ umożliwia przedostawanie się białka do moczu.
U dzieci, u których zdiagnozowano MCD lub FSGS, często diagnozuje się idiopatyczny zespół nerczycowy (INS), gdy przyczyna zespołu nerczycowego jest nieznana. Dzieje się tak często dlatego, że u dzieci z wysokim poziomem białka w moczu rzadko poddaje się biopsję nerki, w ten sposób zazwyczaj ustala się przyczynę.

Tradycyjnie diagnozowanie tych schorzeń stwarzało wyzwania ze względu na nakładające się cechy histologiczne i niechęć do wykonywania inwazyjnych biopsji nerek, szczególnie u dzieci. Chociaż u niektórych pacjentów z MCD i FSGS obserwowano występowanie autoprzeciwciał przeciwko nefrynie, ich dokładna rola w rozwoju tych chorób nie jest w pełni poznana.
W badaniu przeprowadzonym w Europie i USA wprowadzono nowatorskie podejście łączące immunoprecypitację z testem immunoenzymatycznym (ELISA) w celu niezawodnego wykrywania autoprzeciwciał przeciwko nefrynie.
Odkrycia wykazały, że autoprzeciwciała przeciwko nefrynie występowały u 69 procent dorosłych chorych na MCD i 90 procent dzieci z INS, które nie były leczone lekami immunosupresyjnymi. Co ważne, poziomy tych autoprzeciwciał korelowały z aktywnością choroby, co sugeruje ich potencjał jako biomarkera do monitorowania postępu choroby. Przeciwciała rzadko obserwowano także w innych badanych chorobach.
Aby dokładniej zbadać wpływ szczepienia nefryną na czynność i chorobę nerek, badacze podali myszom wytworzone w laboratorium białko nefryny, wywołując u myszy stan podobny do MCD. Immunizacja doprowadziła do fosforylacji nefryny i zauważalnych zmian w strukturze komórek, co wskazuje na udział przeciwciał skierowanych przeciwko nefrynie w nieprawidłowym funkcjonowaniu podocytów i zespole nerczycowym.
Co ciekawe, w przeciwieństwie do innych modeli wymagających wielokrotnych szczepień, model ten powodował szybką manifestację choroby już po pojedynczej immunizacji, nawet przy niskich stężeniach przeciwciał.
Dr Nicola M. Tomas, współautorka badania, skomentowała: „Identyfikacja autoprzeciwciał przeciwko nefrynie jako wiarygodnego biomarkera, w połączeniu z naszą techniką hybrydowej immunoprecypitacji, zwiększa nasze możliwości diagnostyczne i otwiera nowe możliwości dokładnego monitorowania postępu choroby nerek zaburzenia z zespołem nerczycowym.”
Profesor Tobias B. Huber, główny autor badania, dodał dalej: „Odkrycia te, dostarczając wglądu w podstawowe mechanizmy, stanowią podstawę dla spersonalizowanych interwencji i torują drogę nowej erze medycyny precyzyjnej w leczeniu tych złożonych schorzeń”. (ANI)