Badanie pilotażowe opisuje, w jaki sposób naukowcy z powodzeniem wdrożyli badania genetyczne noworodków w Osace w Japonii, aby jak najszybciej zidentyfikować niemowlęta z rdzeniowym zanikiem mięśni (SMA).

W około 23 000 próbek przebadanych w ramach badania nie wystąpiły wyniki fałszywie dodatnie; po wdrożeniu badania przesiewowe noworodków wykryły jedno niemowlę z przedobjawowym SMA, które natychmiast poddano leczeniu.

Naukowcy mają nadzieję, że te odkrycia pomogą w opracowaniu obowiązkowych programów badań przesiewowych SMA w Japonii.

Badanie pilotażowe „Badania przesiewowe noworodków pod kątem rdzeniowego zaniku mięśni w Osace – wyzwania w japońskim badaniu pilotażowym” ukazało się w czasopiśmie Mózg i rozwój.

rekomendowane lektury

The SMN1 gen zawiera instrukcje tworzenia SMN, białka niezbędnego do funkcjonowania neuronów ruchowych, które są wyspecjalizowanymi komórkami nerwowymi, które przekazują sygnały kontrolujące dobrowolne ruchy ciała.

Około 95% osób z SMA jest nosicielami mutacji w obu kopiach SMN1 gen, po jednym odziedziczonym od każdego z rodziców. W rezultacie wytwarzane jest niewiele lub brak białka SMN, co powoduje wystąpienie objawów, takich jak postępujące osłabienie mięśni i zanik (wyniszczenie).

U tych pacjentów wiek zachorowania i nasilenie choroby są w dużej mierze podyktowane liczbą kopii sekundy SMN2 gen, który może wytwarzać trochę SMN i częściowo kompensować SMN1 wady.

Obecnie zatwierdzone terapie SMA wydają się działać najlepiej u osób zdiagnozowanych wcześnie za pomocą analizy genetycznej, nawet przed wystąpieniem objawów. Dlatego obecnie zdecydowanie zaleca się programy badań przesiewowych noworodków w kierunku SMA (SMA-NBS).

Jednak chociaż programy SMA-NBS zostały uruchomione w różnych częściach Japonii, tylko około 20% noworodków jest obecnie poddawanych badaniom przesiewowym pod kątem SMA po urodzeniu, co „wciąż jest niewystarczające” – napisali naukowcy.

Analiza pilotażowa

Aby udoskonalić badania przesiewowe noworodków w kierunku SMA w Japonii, naukowcy ze Szpitala Kobiecego i Dziecięcego w Osace (OWCH) ​​ustanowili lokalnie program SMA-NBS i przeprowadzili pilotażową analizę swojego programu.

Ich przepływ pracy SMA-NBS rozpoczął się od pobrania wysuszonych plam krwi (DBS) od noworodków, 4-6 dni po urodzeniu, z testami przesiewowymi przeprowadzonymi w dniach 6-13. Z wynikiem pozytywnym (SMN1 stwierdzonych wad) powiadamiany jest neurolog dziecięcy, który jeszcze tego samego dnia kontaktuje się z rodzicami. Rozpoznanie SMA potwierdza drugi pozytywny test między 10 a 28 dniem.

Protokół został zweryfikowany przy użyciu próbek DBS od siedmiu zdiagnozowanych pacjentów z SMA, z których wszyscy uzyskali wynik pozytywny.

Spośród 23 799 noworodków kwalifikujących się do SMA-NBS, 22 951 (97,6%) zostało przebadanych od lutego do września 2021 r. Spośród 23 216 zebranych DBS 265 uznano za nieważne z powodu niewystarczającej objętości krwi lub z innych powodów. Próbki dotarły do ​​ośrodka badawczego 4–15 dni po urodzeniu, przy czym 97,8% próbek dotarło do dnia 9.

Wszystkie pobrane próbki DBS dały wynik negatywny SMN1 wady, bez cech testów fałszywie dodatnich — pozytywny wynik testu u noworodka bez SMA.

„Na podstawie tych wyników w Osace powstał program SMA-NBS” – napisał zespół. W związku z tym został dodany do opcjonalnych programów NBS w OWCH od października 2021 r.

Od tego czasu uzyskano 40 247 próbek DBS, z których jeden noworodek uzyskał wynik pozytywny 12 dni po urodzeniu. Dalsze testy potwierdzone SMN1 defekty wraz z trzema kopiami genu SMN2.

Wszystkie testy neurologiczne i mięśniowe były w normie, a u niemowlęcia zdiagnozowano przedobjawową SMA w 20. dniu. Chociaż początkowo rodzice byli zdezorientowani tą diagnozą u ich skądinąd zdrowego noworodka, zespół zauważył, że leczenie rozpoczęto przy wsparciu zespołu klinicznego .

Dziecko po raz pierwszy otrzymało Spinrazę (nusinersen) w dniu 21, zatwierdzoną terapię mającą na celu zwiększenie SMN2-pochodne białka SMN. W dniu 29 był leczony Zolgensmą (onasemnogene abeparvovec-xioi), zatwierdzoną terapią genową, która dostarcza roboczą kopię SMN1 do komórek.

Zdaniem naukowców niemowlę rozwijało się jak dotąd normalnie, bez negatywnych skutków terapii genowej.

Rokowanie

Jednak zespół zauważył, że chociaż to dziecko, „które posiadało 3 kopie SMN2 oczekuje się, że rokowanie będzie znacznie lepsze niż jego naturalny przebieg, leczenie w 21 dniu nie byłoby wystarczająco wcześnie dla dzieci z ciężkim SMA”.

„Powinniśmy spróbować skrócić czas leczenia dzieci z ciężkim SMA poprzez dalsze ulepszanie systemu SMA-NBS w Osace”, powiedzieli, dodając, że „rozpoczęcie leczenia w ciągu 2 tygodni od urodzenia może być realistycznym celem”.

Zespół ma nadzieję, że „opisanie wyników naszego opcjonalnego programu SMA-NBS doprowadzi do opracowania obowiązkowych programów SMA-NBS w Japonii”.