Naukowcy odkryli, że przełyk Barretta to genetyczna zmiana w błonie śluzowej przełyku, która może prowadzić do raka przełyku. Jeśli w tych zmianach tkankowych zostaną znalezione pewne biomarkery, znane jako miDNA, które są niezwykle krótkimi łańcuchami DNA, może to wskazywać, że ten wczesny etap raka przełyku prowadzi do raka. Rak przełyku jest ósmą najczęstszą chorobą nowotworową w świecie zachodnim. Podtyp, gruczolakorak, jest rodzajem raka o najsilniejszym względnym wzroście w ciągu ostatnich 10 lat, mianowicie około 600% u mężczyzn i do 380% u kobiet. Największym czynnikiem ryzyka raka przełyku jest zgaga, czyli cofanie się kwaśnej i kwaśnej treści żołądkowej do przełyku (refluks). Nieleczony refluks może prowadzić do zmian genetycznych w błonie śluzowej, a tym samym do wybuchu choroby w dłuższej perspektywie. Wstępnym stadium gruczolakoraka jest tak zwany przełyk Barretta, który wykazuje również mutacje w błonie śluzowej. Przełyk Barretta prowadzi do raka przełyku w 0,5% przypadków. Aby zapobiec rozwojowi nowotworu, lekarze zalecają usunięcie tej zmiany błony śluzowej.

Moduły kontroli rozwoju guza Ponieważ nie wszystkie przypadki przełyku Barretta stają się złośliwe, ważne jest, aby lekarz prowadzący wiedział, czy istnieją wiarygodne wskaźniki (tzw. biomarkery), które pozwalają ocenić rozwój guza w jeszcze łagodnej tkance. Sebastian Schoppmann z Uniwersyteckiej Kliniki Chirurgii na MedUni w Wiedniu i AKH w Wiedniu, szef CCC-GET i jeden z kierowników badania: „W tym projekcie zbadaliśmy rolę modułów kontroli molekularno-biologicznej dla tego guza miDNA w zaatakowanej tkance za pomocą testu genetycznego. Nasze wyniki pokazują, że profile miDNA raka przełyku są rzeczywiście różne od profili przełyku Barretta”.

Szacowanie ryzyka i oszczędna kontrola choroby Wyniki badania sugerują, że na podstawie istnienia specyficznego miDNA można oszacować, czy istniejąca zmiana w błonie śluzowej rozwinie się w chorobę nowotworową. Oszczędziłoby to pacjentom konieczności znoszenia usunięcia przełyku Barretta i zaoszczędziłoby kosztów związanych z kontrolami kontrolnymi choroby.

Najlepsza współpraca Wszystkich 300 pacjentów biorących udział w badaniu pochodziło z oddziału CCC-GET MedUni w Wiedniu i AKH w Wiedniu. Schoppmann: „Współpraca z National Institutes of Health i Johns Hopkins University, obie niezwykle renomowane placówki w USA, jest wielkim sukcesem. Współpraca pokazuje nie tylko wiedzę, którą rozwinęliśmy w ciągu ostatnich lat, ale także to, że jest uznany w kręgach międzynarodowych”.

Badanie było prowadzone przez Gastroesophageal Tumor Unit (CCC-GET) z Comprehensive Cancer Center (CCC) Vienna z MedUni Vienna i AKH Vienna we wspólnym badaniu z National Institutes of Health, USA i Johns Hopkins University, USA . (ANI)

(Ta historia nie została zredagowana przez personel Devdiscourse i jest generowana automatycznie z konsorcjalnego źródła.)