Nowe badanie wykazało, że niezwykle wyższy poziom istoty szarej u płodów w pierwszym trymestrze ciąży może sygnalizować ciężki autyzm, charakteryzujący się utrzymującymi się przez całe życie trudnościami w zakresie umiejętności społecznych i poznawczych oraz potencjalnie niemożnością mówienia. Naukowcy stwierdzili, że biologiczna podstawa różnicująca łagodny i ciężki (lub głęboki) autyzm u dzieci rozwija się w pierwszych tygodniach i miesiącach ich rozwoju embrionalnego, czyli bezpośrednio po zapłodnieniu. Według międzynarodowego zespołu badaczy pod przewodnictwem naukowców z Uniwersytetu Kalifornijskiego (UC) w San Diego, USA, najważniejsze objawy głębokiego i łagodnego autyzmu występują w obszarach społecznych, afektywnych i komunikacyjnych, ale w różnym stopniu nasilenia.

Do badań wykorzystali komórki macierzyste pochodzące z próbek krwi dziesięciorga dzieci autystycznych i sześciorga dzieci, aby stworzyć „mini mózgi” – modele laboratoryjne kory mózgowej przypominające te, które znajdowały się w embrionalnym stadium rozwoju dzieci.

Kora mózgowa jest zewnętrzną warstwą powierzchni mózgu. Komórki macierzyste to specjalne komórki ludzkie, które można przekształcić w różne typy, w tym komórki mózgowe.

Naukowcy odkryli, że minimózgi, zwane organoidami kory mózgowej (BCO), wyhodowane z komórek macierzystych dzieci autystycznych, urosły o około 40 procent w porównaniu z modelami stworzonymi z komórek macierzystych dzieci bez autyzmu.

„Im większy mózg, tym lepiej, niekoniecznie jest to prawdą” – stwierdziła Alysson Muotri z Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego i współautorka badania opublikowanego w czasopiśmie Molecular Autism.

„Odkryliśmy, że im większy rozmiar BCO zarodka, tym poważniejsze są późniejsze społeczne objawy autyzmu u dziecka” – powiedział główny badacz Eric Courchesne, współdyrektor Centrum Doskonałości Autyzmu na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Diego.

„U małych dzieci z głębokim autyzmem, który jest najcięższym typem autyzmu, doszło do największego przerostu BCO w trakcie rozwoju embrionalnego. U dzieci z łagodnymi objawami społecznymi autyzmu przerost był jedynie łagodny” – stwierdziła Courchesne.

Naukowcy odkryli również, że im większy przerost „minimózgu”, tym większy przerost obszarów społecznych w mózgu dziecka z ciężkim autyzmem i tym mniejsza uwaga dziecka na środowisko społeczne – co jest najważniejszym objawem głębokiego autyzmu.

Co więcej, modele laboratoryjne dzieci z ciężkim autyzmem rosły „zbyt szybko” i „zbyt duże” – twierdzą autorzy.

„Należy pilnie zrozumieć różnice w embrionalnym pochodzeniu tych dwóch podtypów autyzmu (głębokiego i łagodnego)” – stwierdziła Courchesne.

„Takie zrozumienie może wynikać jedynie z badań takich jak nasze, które ujawniają neurobiologiczne przyczyny leżące u podstaw wyzwań społecznych i moment ich rozpoczęcia” – stwierdziła Courchesne.