Zespół badawczy kierowany przez dr Youngwona Kima, adiunkta kinezjologii w Szkole Zdrowia Publicznego na Wydziale Lekarskim Li Ka Shing Uniwersytetu w Hongkongu (HKU), we współpracy z Jednostką Epidemiologii MRC na Uniwersytecie w Cambridge School of Clinical Medicine przeprowadziła zakrojone na szeroką skalę badanie epidemiologiczne w celu zbadania potencjalnych korzyści zdrowotnych wynikających z zastąpienia czasu aktywności fizycznej siedzącym (np. siedzącym) w zapobieganiu chorobie niedokrwiennej serca przy różnych poziomach ryzyka genetycznego.

Badanie wykazało, że zastąpienie siedzącego trybu życia, takiego jak siedzenie, równoważną ilością czasu aktywnego fizycznie wiąże się z niższym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca, niezależnie od genetycznych predyspozycji do tej choroby. W szczególności osoby z wyższym ryzykiem genetycznym choroby niedokrwiennej serca mogą doświadczyć bardziej znaczącego zmniejszenia bezwzględnego ryzyka rozwoju tej choroby w porównaniu z osobami z niższym ryzykiem genetycznym, jeśli zastępują siedzący tryb życia aktywnością fizyczną. Ustalenia te zostały opublikowane w czasopiśmie „ Journal of Internal Medicine.

Wytyczne Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) podkreślają znaczenie minimalizacji siedzącego trybu życia dla osiągnięcia optymalnego zdrowia układu sercowo-naczyniowego. Chociaż nadmierny siedzący tryb życia uznawany jest za modyfikowalny czynnik ryzyka, nie jest jasne, czy zastąpienie siedzącego trybu życia równoważną ilością czasu poświęconego na aktywność fizyczną wiąże się z niższym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca przy różnym poziomie genetycznego ryzyka choroby niedokrwiennej serca.

W badaniu tym wykorzystano obszerne dane dotyczące genotypu i fenotypu, w tym dane dotyczące urządzeń noszonych na nadgarstku, pochodzące z brytyjskiego badania Biobank, które jest trwającym prospektywnym badaniem kohorty w Wielkiej Brytanii obejmującym ponad 500 000 dorosłych.

Do analizy włączono 77 500 białych brytyjskich uczestników (57% kobiet) bez częstych zdarzeń sercowo-naczyniowych i posiadających ważne dane dotyczące akcelerometrii noszonej na nadgarstku. Ryzyko genetyczne choroby niedokrwiennej serca u każdej osoby oceniano przy użyciu wielogenowych wskaźników ryzyka opartych na 300 wariantach genetycznych. Siedzący tryb życia, aktywność fizyczna o niewielkiej intensywności oraz aktywność fizyczna o średniej lub dużej intensywności oceniano ilościowo na podstawie danych z urządzenia do noszenia na nadgarstku.

Trzy główne ustalenia obejmują:

• Dłuższy czas siedzenia w pozycji siedzącej mierzony za pomocą urządzenia przenośnego wiąże się ze zwiększonym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca, niezależnie od genetycznego ryzyka choroby niedokrwiennej serca.
• Zastąpienie 60 minut siedzącego trybu życia odpowiednią ilością umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej wiąże się z o około 9% niższym względnym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca. Warto zauważyć, że nawet zastąpienie zaledwie jednej minuty dziennie siedzącego trybu życia tą samą minutą dziennie umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej wiąże się z niższym o mniej niż 1% względnym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca na wszystkich poziomach uwarunkowań genetycznych. ryzyko.
• Zastąpienie siedzącego trybu życia taką samą ilością umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej może w większym stopniu zmniejszyć bezwzględne ryzyko rozwoju choroby niedokrwiennej serca u osób z wysokim ryzykiem genetycznym niż u osób z niskim ryzykiem genetycznym.

„Nasze badanie dostarcza unikalnych informacji na temat roli, jaką zastąpienie siedzącego trybu życia (np. siedzenia) równoważną ilością czasu poświęconego na aktywność fizyczną mogłoby odegrać w zapobieganiu chorobie niedokrwiennej serca u osób o różnym poziomie genetycznego ryzyka choroby niedokrwiennej serca” – stwierdziła dr Youngwon Kim, adiunkt kinezjologii, Szkoła Zdrowia Publicznego, HKUMed.

„Nasze odkrycia potwierdzają aktualne zalecenia WHO dotyczące siedzącego trybu życia i aktywności fizycznej, ale sugerują, że w porównaniu z osobami o niskim genetycznym ryzyku choroby niedokrwiennej serca, osoby z wysokim ryzykiem genetycznym mogą wykazywać większe zmniejszenie bezwzględnego ryzyka rozwoju choroby niedokrwiennej serca poprzez zastąpienie aktywność fizyczna w czasie siedzącego trybu życia.”

„Jest więcej do odkrycia na temat interakcji między genetyką a aktywnością fizyczną, a to badanie ustanawia ramy dla dalszego badania tego zagadnienia” – dodała dr Haeyoon Jang. kandydat, Szkoła Zdrowia Publicznego, HKUMed.

„Nasze badanie pokazuje, w jaki sposób populacje wysokiego ryzyka mogą osiągnąć większą redukcję ryzyka, zastępując długotrwałe siedzenie aktywnością fizyczną. Te spostrzeżenia mogą ukształtować przyszłe wytyczne WHO dotyczące aktywności fizycznej, podkreślając siłę interwencji związanych ze stylem życia w promowaniu zdrowia układu krążenia” – stwierdził dr Qiaoxin Shi. D. kandydat, Szkoła Zdrowia Publicznego, HKUMed

„Aby ocenić możliwość uogólnienia wyników na mieszkańców Azji Wschodniej, warto powtórzyć badanie z wykorzystaniem dużych biobanków z Azji Wschodniej” – stwierdziła dr Shiu Lun Au Yeung, adiunkt ds. epidemiologii i biostatystyki w Szkole Zdrowia Publicznego HKUMed.

„Wykorzystanie genetyki człowieka może poszerzyć naszą wiedzę na temat skomplikowanych wzajemnych zależności między interakcjami genów i środowiska wpływającymi na zdrowie” – stwierdziła dr Shan Luo, adiunkt ds. badań w zakresie epidemiologii i biostatystyki w Szkole Zdrowia Publicznego HKUMed.