W niedawnym badaniu opublikowanym w czasopiśmie Odżywianie, Naukowcy z Uniwersytetu Northumbria w Wielkiej Brytanii zbadali związek między przestrzeganiem diety ketogennej a różnymi aspektami zdrowia psychicznego, takimi jak spokój, zadowolenie, czujność i dobre samopoczucie emocjonalne, w ogólnej zdrowej populacji.

Badanie: Dieta ketogeniczna ma pozytywny związek z dobrostanem psychicznym i emocjonalnym w populacji ogólnej. Źródło obrazu: Chinnapong

Tło

Dieta ketogenna, bogata w tłuszcze i uboga w węglowodany, przesuwa metabolizm z glikolizy na utlenianie kwasów tłuszczowych, dostarczając alternatywnych substratów energetycznych dla organizmu i mózgu. Historycznie stosowany w leczeniu padaczki i badany w schorzeniach neurodegeneracyjnych i neurorozwojowych, jego wpływ na populację ogólną jest mniej zbadany. Konieczne są dalsze badania, aby jasno zrozumieć długoterminowe skutki psychologiczne diety ketogennej w różnych populacjach i warunkach.

O badaniu

W niniejszym badaniu wzięły udział dwie kohorty, każda wybrana w drodze losowania próbek na platformach mediów społecznościowych, zgodnie ze standardami etycznymi określonymi przez Uniwersytet Northumbria i Deklarację Helsińską. Wszyscy uczestnicy wyrazili świadomą zgodę przed rozpoczęciem gromadzenia danych.

Do kohorty 1 osoby rekrutowano od lutego do października 2021 r. Uczestnicy tej grupy wypełnili dwa narzędzia oceny online: Skalę Postrzeganego Stresu (PSS-10) i wizualną skalę analogową Bonda-Ladera (BL-VAS). Skala PSS-10 oceniała ogólne postrzeganie stresu, przyznając punkty od 0 do 40, odzwierciedlające różne poziomy stresu. Skala BL-VAS mierzyła nastrój za pomocą 16 przeciwstawnych par nastrojów, dostarczając oceny czujności, zadowolenia i spokoju, używając ruchomej skali od 0 do 100.

Kohortę 2 utworzono w okresie od stycznia do lipca 2022 r. i korzystano z różnych narzędzi oceny psychologicznej: Skali Stresu Depresyjnego i Lękowego (DASS-21) oraz 3-punktowej skali samotności. Skala DASS-21 obejmuje trzy podskale depresji, lęku i stresu, każda oceniana w skali nasilenia od 0 do 3. Skala samotności, oceniana od 1 do 3, pomogła określić poziom samotności wśród uczestników.

Obie kohorty korzystały z platformy internetowej, aby udostępnić te same metody gromadzenia danych demograficznych, społeczno-ekonomicznych i dietetycznych. Uczestnicy zgłaszali szereg zmiennych, w tym nawyki żywieniowe oceniane za pomocą krótkiego kwestionariusza częstotliwości spożywania posiłków. Umożliwiło to porównanie wzorców żywieniowych osób na diecie ketogenicznej i innych diet, biorąc pod uwagę częstotliwość spożywania produktów spożywczych przyjaznych i nieketogennych. Dane analizowano pod kątem różnych wskaźników psychologicznych i dietetycznych, badając różnice i korelacje w obrębie grup i pomiędzy grupami.

Wyniki badań

Do badania kohorta 1 początkowo zrekrutowała 361 uczestników, choć wykluczono je z różnych powodów, w tym z powodu braku zgody i niekompletnych danych, w wyniku czego 260 uczestników wypełniło PSS-10. Dalsza redukcja nastąpiła podczas przejścia między platformami ankietowymi, w wyniku czego 147 uczestników ukończyło BL-VAS. W tej kohorcie zbadano odczuwany stres i różnice w nastroju między osobami na diecie ketogennej i osobami na innych dietach.

Kohorta 2 rozpoczęła się od 399 uczestników i po podobnych wykluczeniach została zmniejszona do 276. W tej kohorcie do oceny dobrostanu psychicznego wykorzystano kwestionariusz DASS-21 i 3-punktową skalę samotności.

Jeśli chodzi o dane demograficzne i czynniki społeczno-ekonomiczne, w kohorcie 1 stwierdzono istotne różnice w zakresie wieku i wskaźnika masy ciała (BMI) pomiędzy grupami stosującymi dietę ketogeniczną i innymi grupami stosującymi dietę. Uczestnicy ketogeniczni byli na ogół starsi i mieli wyższe BMI. Godne uwagi odkrycia obejmują częstsze przypadki wysokiego ciśnienia krwi wśród uczestników diety ketogennej. Wzorce żywieniowe wykazały, że osoby na diecie ketogenicznej spożywały żywność „przyjazną ketogeniczności” częściej, a żywność „nieketogenną” rzadziej niż ich odpowiedniki.

Kohorta 2 wykazała podobne różnice pod względem wieku i stanu zdrowia, przy czym uczestnicy ketogeniczni ponownie byli starsi, ale bez znaczących różnic w BMI między grupami. Oceny stanu zdrowia i nawyki żywieniowe wykazywały podobne wzorce jak w Kohorcie 1, przy czym uczestnicy ketogeniczni zgłaszali lepszy subiektywny stan zdrowia i ściślej przestrzegali wytycznych dotyczących żywności ketogenicznej.

Z psychologicznego punktu widzenia wyniki Kohorty 1 wykazały, że uczestnicy stosujący dietę ketogenną zgłaszali lepszy nastrój i niższy poziom stresu w porównaniu z osobami niestosującymi diety, przy czym występowały znaczące różnice w zakresie czujności, zadowolenia i spokoju. Różnice te utrzymywały się nawet po uwzględnieniu współzmiennych demograficznych i zdrowotnych.

Kohorta 2 wykazała również, że uczestnicy diety ketogennej zgłaszali niższy poziom depresji, lęku, stresu i samotności. Jednakże poprawa w zakresie samotności nie była statystycznie istotna po uwzględnieniu współzmiennych.

Dodatkowo długość przestrzegania diety ketogennej wykazała dodatnią korelację z korzyściami psychologicznymi w obu kohortach. Jednakże rzeczywisty zmierzony poziom ketozy nie korelował istotnie z wynikami psychologicznymi, co sugeruje, że czas trwania konsystencji diety może mieć większy wpływ niż bezpośredni stan metaboliczny.

Wnioski

Podsumowując, w badaniu postawiono hipotezę, że dieta ketogenna poprawi dobrostan psychiczny, co zostało potwierdzone wynikami. Uczestnicy diety zgłaszali znacznie lepszy spokój, zadowolenie, czujność oraz zmniejszony stres, depresję i lęk. Chociaż poprawa w zakresie samotności była nieznaczna po uwzględnieniu danych demograficznych, długość diety korelowała ze zwiększonymi korzyściami. Co więcej, badanie sugeruje, że dieta ketogenna może poprawić zdrowie psychiczne dzięki mechanizmom podobnym do leków przeciwlękowych.