Dane z retrospektywnego badania obserwacyjnego przeprowadzonego z wykorzystaniem elektronicznej karty zdrowia w klinice w Cleveland pokazują, że rzeczywista utrata masy ciała może wiązać się ze zmniejszonym ryzykiem nowotworów związanych z otyłością.

Wyniki zaprezentowano w formie plakatu przełomowego na 84. Sesji Naukowej Amerykańskiego Stowarzyszenia Diabetologicznego (ADA) w Orlando na Florydzie.

Ogółem 78% osób chorych na cukrzycę ma otyłość kliniczną. Otyłość wiąże się z większym ryzykiem wystąpienia co najmniej 13 rodzajów nowotworów ze względu na nadmiar estrogenu i podwyższony poziom insuliny, w tym raka piersi, nerek, jajnika, wątroby i trzustki.

Istnieje coraz większa potrzeba lepszego zrozumienia związku między cukrzycą, otyłością i rakiem a odpowiednimi metodami leczenia.

Do badania włączono łącznie 172 pacjentów, w tym 100 143 w grupie kontrolnej i 5 329 przypadków.
Mediana wskaźnika masy ciała (BMI w momencie cenzurowania (kg/m2)) wyniosła 34,2 w przypadku przypadków i 34,5 w grupie kontrolnej, u których według Centrów Kontroli i Zapobiegania Chorobom (CDC) występuje otyłość.

Za pomocą modeli regresji logistycznej oceniono związek między procentową zmianą wskaźnika masy ciała (BMI) w odstępach trzech, pięciu i dziesięciu lat przed rozpoznaniem nowotworu (w przypadku przypadków) w porównaniu z grupą kontrolną dla każdego punktu końcowego dotyczącego nowotworu.

Pierwszorzędowy punkt końcowy tego badania obejmuje wykrycie 13 nowotworów związanych z otyłością.

Drugorzędowy punkt końcowy tego badania podkreślono występowaniem 16 innych typów nowotworów, w tym czerniaka i innych nowotworów złośliwych skóry, a także nowotworów dróg moczowych, tkanek krwiotwórczych i limfatycznych, narządów oddechowych i klatki piersiowej, męskich narządów płciowych, żeńskich narządów płciowych , oko, mózg i inne części centralnego układu nerwowego oraz narządy trawienne.

Z tego badania wynika, że ​​utrata masy ciała w rzeczywistym świecie wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem nowotworów związanych z otyłością.

Wyniki wskazują na zmniejszone ryzyko zachorowania na nowotwory związane z otyłością w przypadku utraty masy ciała po trzech latach (OR 0,99, 95% CI [0.984, 0.996]) i pięć lat (OR 0,989,95% CI [0.983-0.995]) oraz dla pozostałych typów nowotworów dla wszystkich przedziałów czasowych (ORs<1, P<0,001).

Ryzyko było zmniejszone w przypadku raka nerkowokomórkowego (3 lata), szpiczaka mnogiego (10 lat) i raka endometrium (3 i 5 lat) wśród głównych punktów końcowych związanych z nowotworem (P <0,05).

„To badanie potwierdza, jak istotne jest leczenie otyłości jako choroby przewlekłej” – stwierdziła Kenda Alkwatli, lekarz medycyny, specjalistka kliniczna w Cleveland Clinic i autorka badania. „Mamy nadzieję, że te wyniki pomogą nam lepiej zrozumieć, w jaki sposób możemy wykorzystać utratę wagi do leczenia chorób współistniejących, w tym raka, u pacjentów z otyłością”.

Badanie to stanowi przykład tego, dlaczego potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia, czy na ryzyko raka wpływa ilość, tempo i metoda utraty wagi. Przyszłe badania skupią się na tym i sprawdzą, czy określone leki przeciw otyłości mogą zmniejszać ryzyko raka.