aż do Ligi Wyścigów Autonomicznych w Abu Zabi

Obecny mistrz MotoGP Pecco Bagnaia ukończył dublet w Mugello, dominując w stosunkowo procesyjnym 23-okrążeniowym Grand Prix Włoch.

Bagnaia prowadziła 1:2 dla fabrycznych motocykli Ducati, jeżdżąc w specjalnych niebieskich barwach na cześć włoskiej drużyny narodowej zamiast zwykłych czerwonych barw, podczas gdy lider mistrzostw Jorge Martin pozwolił, aby drugie miejsce wymknęło się na ostatnim zakręcie.

Kara na starcie za utrudnianie Alexowi Marquezowi w piątek spowodowała, że ​​Bagnaia spadła z pierwszego rzędu, ale nie miało to żadnego wpływu na jego wyścig. Po starcie był trzeci w San Donato, wyprzedził koleżankę z zespołu Eneę Bastianini na wyjściu z zakrętu, a następnie rzucił się w głąb lidera Martina.

Od tego momentu Bagnaia nie była już w stanie pokonać Bagnaii, chociaż jego przewaga nigdy nie wzrosła szczególnie mocno – i tak naprawdę pozwolił na krótki moment napięcia w końcówce, gdy Martin ponownie się zbliżył.

Utrzymując się w zasięgu Bagnaii, Martin wyprzedził Bagnaię zaledwie dwie dziesiąte sekundy, gdy mistrz przejechał niechlujne okrążenie na 21 z 23, ale Bagnaia natychmiast zareagował, potwierdzając swoją dominację.

Wydawało się, że Martin pogodził się tam z porażką, ale być może nie spodziewał się, że przed flagą w szachownicę będzie miał na głowie kolejną bitwę.

Przez większą część wyścigu prowadził kwartet, a Bastianini i Marc Marquez ukrywali się za czołowym duetem, ale nie mogli zrobić większego wrażenia.

Marquez, którego Gresini Ducati w specyfikacji na rok 2023 wydzielał trochę dymu z tyłu, gdy włączył urządzenie regulujące wysokość jazdy, wjeżdżając na główną prostą, w końcu minął Bastianiniego dość odważnym wypadem w pierwszym zakręcie.

Jednak jego tempo natychmiast spadło i Bastianini wyprzedził go w Scarperii na przedostatnim okrążeniu.

Co ciekawe, miał jeszcze wystarczająco dużo czasu, aby dogonić Martina, a Martin, biegnąc szeroko w ostatnim zakręcie, Bucine, otworzył Bastianinim drzwi do zdobycia drugiego miejsca, a czołowa trójka zajęła miejsce w ciągu sekundy.

Marquez zadowolił się czwartym miejscem i kolejną sekundą straty. Do Martina traci 35 punktów, a Bagnaia traci do niego 18 punktów.

Pedro Acosta na wczesnych etapach starał się dotrzymać kroku kwartetowi Ducati, ale po prostu nie miał tempa. Zrezygnował z samotnego wyścigu na piątym miejscu, jako zdecydowanie najlepszy z biegaczy KTM RC16 na swojej maszynie z oznaczeniem Gas Gas, napędzanej Tech3.

Franco Morbidelli zajął szóste miejsce dla Pramac Ducati, kończąc zdecydowanie swój najlepszy weekend od czasu dołączenia do zespołu, podczas gdy Fabio Di Giannantonio (VR46 Ducati) o mało nie pozbawił go miejsca po szarży w końcówce.

W piękny beżowy dzień dla Aprilii Maverick Vinales był jedynym zawodnikiem w stawce, który rzucił kostką na średnią tylną oponę – a nie miękką tylną – i spędził większość Grand Prix za Morbidellim.

Następnie jego tempo spadło i został wyprzedzony przez Di Giannantonio, zanim zajął ósme miejsce.

Alex Marquez umieścił siedem Ducati w pierwszej dziewiątce, a jedynie Marco Bezzecchi, ósmy zawodnik Ducati, spadł na 13. miejsce.

Brad Binder (KTM) pokonał Aleixa Espargaro (Aprilia) i uratował pierwszą dziesiątkę po wyraźnie niezbyt imponującym weekendzie, choć wciąż lepszym od wyniku kolegi z zespołu Jacka Millera, który zajął 16. miejsce, walcząc z dziką kartą KTM Polem Espargaro na ostatnim okrążeniu .

Obietnica Yamahy złożona na początku weekendu nie przekraczała jednego punktu, zdobytego przez Alexa Rinsa na 15. miejscu.

Ale to i tak znacznie więcej, niż Honda nawet śmiała marzyć, ponieważ kierowca fabryczny Joan Mir i zawodnik LCR Takaki Nakagami zderzyli się, a czołowym zawodnikiem był Johann Zarco (LCR), który zajął 19. miejsce, ze stratą ponad pół minuty do Bagnaii.

Jedynym innym zawodnikiem, który przeszedł na emeryturę oprócz dwóch Hond, był Augusto Fernandez, który musiał zaparkować swojego KTM ze plakietką Gas Gas w boksie z oczywistym problemem.