Igrzyska Śmierci: Ballada o ptakach śpiewających i wężach kończy się złą obietnicą.

Oglądamy, jak Coriolanus Snow (Tom Blyth) odbywa swego rodzaju zwycięską podróż po tym, jak właśnie wrócił do Kapitolu z Dwunastego Dystryktu. Zapewnia sobie nową, elegancką pozycję organizatora gier u doktora Volumnia Gaul (Viola Davis), zatruwa swojego wroga Deana Cascę Highbottoma (Peter Dinklage) i odzyskuje swój dom rodzinny. W ostatnich chwilach filmu z determinacją spogląda na lśniący posąg Kapitolu, jakby już oceniał prezydenturę Panem.

Już po tym jednym spojrzeniu komunikat jest jasny: śnieg może i spadł na górę, ale robiąc to, stał się potworem, który będzie terroryzował dzielnice przez wiele lat. To mrożące krew w żyłach przypomnienie tego, co będzie dalej w Panem, i skuteczne zakończenie Ballada o ptakach śpiewających i wężach.

A potem film idzie i wszystko to podważa.

Gdy ekran robi się czarny, słyszymy znajomy głos wypowiadający znajome słowa. Donald Sutherland, pierwotny Prezydent Snow, powraca głosem z lektora i mówi: „To rzeczy, które kochamy najbardziej, niszczą nas”. Posłuchaj ode mnie ogromnego przewrócenia oczami.

Jest kilka rzeczy nie tak z tą końcową chwilą, a pierwszą jest to, że ten lektor po prostu nie jest konieczny. Ballada o ptakach śpiewających i wężach przez cały czas trwania skupia się na młodym prezydencie Snowie, po co więc pochopnie ograniczać się do wersji Sutherlanda w ostatnich sekundach filmu? Tego rodzaju zachowania spodziewałbym się zobaczyć w zwiastunie, mającym na celu dokuczenie temu, kim zostanie Snow, ale nie po samej premierze kinowej. I zgadnij co? Cytat ten faktycznie zamyka pierwszy zwiastun filmu, przez co jego umieszczenie w tym miejscu wydaje się tym bardziej zbędne. (Według wywiadu udzielonego dla Entertainment Weekly z reżyserem Francisem Lawrence’em, użycie cytatu w zwiastunie doprowadziło do tego, że użył go w filmie).

Rachel Zegler i Tom Blyth w „Balladzie o ptakach śpiewających i wężach”.
Źródło: Murray Close

Głos lektora sprawia wrażenie desperackiej próby przypomnienia nam o tym Ballada o ptakach śpiewających i wężach Akcja rozgrywa się w tym samym świecie co Igrzyska Śmiercichoć nie sposób myśleć inaczej. Nawet jeśli zapomnisz o samych Igrzyskach Śmierci i Kapitolu, nadal podążamy za postaciami, których Igrzyska Śmierci przyszłość, którą znamy, jak Coriolan i jego kuzyn Tygrys (Hunter Schafer). Poznajemy także pochodzenie kilku podstawowych elementów serii, takich jak kosogłosy i piosenka „Hanging Tree”. Jasne, niektóre odniesienia skłaniają się ku niezręcznej obsłudze fanów, jak Lucy Gray Baird (Rachel Zegler) wyjaśniająca, czym jest katniss roślinny. Ale nawet to nie jest porównywalne z uderzeniem w głowę cytatem zaczerpniętym bezpośrednio z Kosogłos: Część I.

Skreśl to, to nie tylko cytat. To dokładnie ten sam dźwięk, który pobrano ze sceny pomiędzy Katniss i Snowem. Ten dźwięk wydaje się szalenie nie na miejscu w kontekście reszty Ballada o ptakach śpiewających i wężachktóry sam w sobie jest estetycznie odrębny od drugiego Igrzyska Śmierci filmy. Lawrence stworzył retrofuturystyczną wizję przeszłości Panem, która niesie w sobie zalążki tego, czym stanie się ten świat, ale która w razie potrzeby może również przetrwać. Zaskakujący głos Snowa to burzy, zmuszając do tworzenia większej ilości tkanki łącznej pomiędzy wszystkimi Igrzyska Śmierci filmów, których po prostu nie potrzebowaliśmy. Pomyśl, jak rozczarowujące byłoby to, gdyby Suzanne Collins zmieniła ostatnią linijkę Ballada o ptakach śpiewających i wężach od „Śnieg ląduje na górze” do „Śnieg ląduje na górze… aż Katniss Everdeen przybyła, by go powalić”. W zasadzie to właśnie się tutaj dzieje, tylko w formie filmowej.

Nawet tematycznie włączenie jest niezgrabne. Cytat, pierwotnie opowiadający o Katniss i Peecie, rzeczywiście mówi o niefortunnej miłości Coriolanusa do Lucy Gray. Może wierzyć, że miłość do niej prawie go zniszczyła, sprowadzając na siebie hańbę i wygnanie po Igrzyskach Śmierci. Ale w rzeczywistości to jego decyzja, by zwrócić się przeciwko niej i swojemu przyjacielowi Sejanusowi (Josh Andrés Rivera), spycha go na mroczniejszą ścieżkę. Być może nie wierzy, że ta ścieżka prowadzi do zniszczenia, biorąc pod uwagę, że zapewnia mu większą moc, ale w rezultacie mieszkańcy Panem będą cierpieć.

Rzecz w tym, że dzięki temu wszystkiemu mamy silne zrozumienie Ballada o ptakach śpiewających i wężach” ostatnie chwile — nawet bez lektora! Do czasu przybycia Sutherlanda panuje silne poczucie lęku przed przyszłością Snowa i bólem, jaki sprawi narodowi. Ale gdy tylko usłyszymy ten cytat, pozostaje nam to uczucie zatapiania się Ballada o ptakach śpiewających i wężach nie ufa nam w budowaniu powiązań między sobą a innym Igrzyska Śmierci filmy. To, i zostaliśmy oszukani jako przynęta na nostalgię.

Ballada o ptakach śpiewających i wężach jest teraz w kinach.