CNN
—

Barbara Walters, pionierka dziennikarstwa telewizyjnego, której umiejętności prowadzenia wywiadów uczyniły z niej jedną z najwybitniejszych postaci w branży telewizyjnej, zmarła, jak potwierdził jej rzecznik w rozmowie z CNN. Miała 93 lata.

„Barbara Walters odeszła spokojnie w swoim domu w otoczeniu bliskich. Żyła bez żalu. Była pionierką nie tylko dla dziennikarek, ale dla wszystkich kobiet” – powiedziała CNN rzeczniczka Walters, Cindi Berger.

Walters rozpoczęła swoją krajową karierę w telewizji w 1961 roku jako reporterka, pisarka i członkini panelu w programie NBC „Today”, zanim awansowała na współtwórcę hdst w 1974 roku. W 1976 roku Walters dołączyła do ABC News jako pierwsza kobieta prowadząca wieczorny program informacyjny.

W tej sieci Walters uruchomiła „The Barbara Walters Specials” i „10 Most Fascinating People”, zanim została współgospodarzem i korespondentem „20/20” ABC News w 1984 roku. Po drodze przeprowadziła wywiady z każdym prezydentem USA i pierwszą dama od czasów Richarda i Pata Nixona.

Przez ponad pięćdziesiąt lat Walters była marką, z którą należało się liczyć, czy to w rozmowach ze światowymi liderami w programach informacyjnych, w domach celebrytów podczas jej regularnych programów „Barbara Walters Specials”, czy w „The View”, dziennym talk show, w którym różnorodna Panel kobiet omawia najnowsze nagłówki.

Jej programy, z których część wyprodukowała, należały do ​​najwyżej ocenianych w swoim rodzaju i zrodziły wielu naśladowców. Rzeczywiście, „The View” – który zadebiutował w 1997 roku – utorował drogę amerykańskim talk-show „The Talk” i „The Chew”, a także takim wpisom, jak brytyjski „Loose Women” i norweski „Studio5”.

Walters opuścił „The View” w 2014 roku, ale przez dwa lata pozostał współpracownikiem ABC News w niepełnym wymiarze godzin.

„Wiedziałem, że nadszedł czas” – powiedział Walters Chrisowi Cuomo z CNN. „Podobają mi się wszystkie uroczystości, to wspaniałe, ale w głębi serca pomyślałem:„ Chcę odejść, póki wciąż wykonuję dobrą robotę ”. Więc zrobię to.

Patrząc na liczne kobiety, które podziwiały ją przez całą karierę, Walters powiedział, że są jej dziedzictwem.

„Jak pożegnać się z czymś takim jak 50 lat w telewizji?” powiedziała na zakończenie. „Jaka jestem dumna, kiedy widzę wszystkie młode kobiety, które tworzą i relacjonują wiadomości. Jeśli zrobiłem cokolwiek, aby tak się stało, to jest to moja spuścizna. Z całego serca, wszystkim z którymi pracowałem, którzy mnie obserwowali i byli u mojego boku, mogę powiedzieć: „Dziękuję”. “

Walters był czterokrotnie żonaty, z dyrektorem biznesowym Robertem Katzem, producentem Lee Guberem i dwukrotnie z potentatem rozrywkowym Mervem Adelsonem. Drugie małżeństwo z Adelsonem zakończyło się w 1992 roku. Pozostawiła córkę Jackie, którą ona i Guber adoptowali w 1968 roku.

Walters urodził się 25 września 1929 roku w Bostonie. Jej ojciec, Lou, był właścicielem klubu nocnego i impresario teatralnym, a młoda Barbara dorastała wśród celebrytów – między innymi dlatego wywiady z nimi nigdy nie wydawały się speszone.

Walters uzyskała dyplom ukończenia college’u w Sarah Lawrence College w 1953 roku.

Notorycznie rywalizująca, Walters była zawzięta w pogoni za dużymi wywiadami, do tego stopnia, że ​​​​od dawna pojawiały się doniesienia o rywalizacji między nią a inną gwiazdą wiadomości ABC, taką jak Diane Sawyer, która dołączyła do sieci w 1989 roku. obejmował ostatnio dżokeje, aby uzyskać pierwszy wywiad z Caitlyn Jenner, który Sawyer przeprowadził w 2015 roku.

Walters nie była jednak leniwa, jeśli chodzi o udzielanie ważnych wywiadów, w tym prezydentom, światowym przywódcom i prawie każdej możliwej do wyobrażenia celebrytce, z zasłużoną reputacją doprowadzania swoich poddanych do łez. Do najważniejszych należał jej wywiad z Moniką Lewinsky z 1999 roku – który oglądało średnio 48,5 miliona widzów – oraz historyczne wspólne spotkanie z 1977 roku z egipskim Anwarem Sadatem i izraelskim Menachemem Beginem.

Pierwsza praca Waltera na antenie miała miejsce w programie NBC „Today” w latach 60., gdzie relacjonowała to, co wówczas postrzegano jako „kobiece historie”. W 1974 roku została oficjalnie współprowadzącą programu. Dwa lata później stała się przez pewien czas najbardziej znaną osobą w telewizji, kiedy odeszła z „Today”, by dołączyć do ABC jako pierwsza kobieta współprowadząca wieczorny program informacyjny sieci, podpisując kontrakt za zdumiewający wówczas milion dolarów rocznie.

Chociaż jej kadencja na tym stanowisku była krótkotrwała – współprowadzący Harry Reasoner nigdy jej nie polubił – śmiała się ostatnia, pozostając w sieci przez prawie cztery dekady i współprowadząc program magazynu „20/20” (wraz z nią stary kolega z „Today”, Hugh Downs), „The View” i niezliczone promocje.

Została zarówno bezlitośnie sparodiowana – we wczesnym „Saturday Night Live” Gilda Radner kpiła z niej, jak czasami papkowata „BabaWawa” – i bogato uhonorowana wieloma nagrodami Emmy, Peabody i gwiazdą w Hollywood Walk of Fame.

Czasami postrzegana jako zuchwała, zwykle przez mężczyzn kwestionujących jej szczerość, mogła tylko wzruszyć ramionami na krytykę.

„Jeśli to kobieta, jest żrąca; jeśli to mężczyzna, jest autorytatywny. Jeśli to kobieta, jest zbyt nachalna, jeśli to mężczyzna, jest agresywna w najlepszym tego słowa znaczeniu” – zauważyła kiedyś.