Obraz uprzejmości

„Potęga małych dziewczynek” od 1959 roku jest motorem światowego sukcesu, ale debiut na dużym ekranie był powolny

Czy przedawkowałeś uwagę mediów w związku z premierą „Barbie” WB 21 lipca? To zrozumiałe, ale trzeba dać jej trochę luzu: Mattel i Barbie czekali na ten moment od dziesięcioleci.

Wiele lat temu Glenn Ross, dyrektor generalny Universal homevideo, powiedział Różnorodność że U i Mattel myśleli o filmach już w 2001 roku: „Wiedzieliśmy, że powinniśmy zrobić z Barbie gwiazdę filmową. To musi być to samo, co czułbyś, oglądając film z Meryl Streep”.

Mówił w 2007 roku o filmach animowanych. Filmy bezpośrednio na DVD zadebiutowały w 2001 roku, a sześć lat później ukończono dziewięć tytułów, z których każdy sprzedał się w ponad milionie egzemplarzy.

Producent wykonawczy firmy Mattel, Rob Hudnut, dodał wówczas: „Wielko wierzymy w siłę małych dziewczynek”.

Tak jak powinni. Barbie jest maszynką do robienia pieniędzy dla firmy Mattel od czasu swojego debiutu w 1959 roku.

Ale film fabularny – wyreżyserowany przez Gretę Gerwig, napisany przez nią i Noaha Baumbacha, z Margot Robbie i Ryanem Goslingiem w rolach głównych – jest przeznaczony dla szerszej publiczności niż tylko dla małych dziewczynek.

W 2007, Różnorodność stworzył pakiet opowiadań pod wspólnym nagłówkiem „Barbie: marka za miliardy dolarów”.

Pisarka Susanne Ault wspomniała o filmie fabularnym, w którym występują naśladowcy / konkurenci Bratz, linia modnych lalek. Ale Universal i Mattel nie spieszyli się z własnym filmem aktorskim, jak napisano w artykule, „chcą chronić markę Barbie i są wybredni w projektach lalek”.

Starszy dyrektor ds. dystrybucji i marketingu firmy Mattel, Barry Waldo, powiedział, że pracuje w firmie od dziewięciu lat i „odebraliśmy więcej telefonów od producentów, którzy chcą nakręcić pełnometrażowy film Barbie, niż mogę zliczyć. Jeśli uznamy, że to właściwy moment, rozważymy to”.

Variety wspomniało o lalce już 19 października 1960 roku, kiedy kompozytor Eliot Daniel przygotowywał album z piosenkami Barbie.

Przez lata pojawiały się przypadkowe wzmianki, w tym dwie historie z 1996 roku: Mattel stworzył oddział Barbie zaprojektowany specjalnie dla dorosłych, przebierając ją za Marię z „Dźwięków muzyki” i inne postacie filmowe. Była też opowieść o oryginalnym „Toy Story”; Pixar i Mattel nie mogli dojść do porozumienia w sprawie propozycji, by Barbie uratowała Woody’ego. (Barbie siedziała w tym filmie, ale ona i Ken pojawiają się w „Toy Story 3”).

Różnorodność Pakiet z 2007 roku szczegółowo opisywał rozwój lalki w mini-konglomerat.

Historia brzmiała: „Podobnie jak antropolodzy, Mattel bada i obserwuje, jak spędzają dni… Firma wykorzystuje następnie te informacje, aby dowiedzieć się, jak najlepiej włączyć Barbie w życie dziewcząt, czy to za pomocą samej lalki, strony internetowej czy filmu”.

Oprócz animowanych filmów wyprodukowanych na zamówienie, był animowany serial telewizyjny, a także partnerstwa z Armani, Citizens for Humanity i kosmetyki MAC (skierowane do dorosłych kobiet).

Pakiet zawierał takie samorodki, jak fakt, że amerykańskie dziewczynki w wieku od trzech do dziesięciu lat posiadały średnio 12 lalek Barbie; że Barbie miała 1000 licencjobiorców (tylko 85 z nich w USA) w 150 krajach. I że Vivienne Westwood może być jedyną projektantką, która ubrała zarówno Barbie, jak i Sida Viciousa.

Reporter Ault dodał: „Ale Mattel ma w zanadrzu mnóstwo świeżych koncepcji Barbie”. Tak, z pewnością.