W następstwie nieudanej rebelii w Rosji, przywódca Czeczenii Ramzan Kadyrow pozycjonuje się jako watażka gotowa do walki za Władimira Putina.

Ale w przeciwieństwie do paramilitarnej grupy Wagnera, którą Moskwa stara się teraz rozwiązać, czeczeńskie siły specjalne zyskały reputację „bojowników TikToka”, bardziej przejętych swoim wyglądem w mediach społecznościowych niż sukcesami na polu bitwy.

Po buncie rywala Jewgienija Prigożyna Kadyrow starał się podkreślić swoje bliskie związki z Putinem, publikując w środę selfie z rosyjskim prezydentem na swoim kanale Telegram i przechwalając się spotkaniem dzień wcześniej. Jednak historia jego prywatnej armii rodzi pytania o to, czy czeczeńscy bojownicy będą w stanie zapewnić rosyjskiej armii wsparcie równe wsparciu Wagnera.

Kilka godzin po marszu Prigożyna na Moskwę batalion Kadyrowa opublikował na Telegramie wideo, na którym widać, jak jego siły w dramatyczny sposób patrolują opuszczony most, ubrane od stóp do głów w kamuflaż i uzbrojone w karabiny maszynowe.

„Kimkolwiek oni są, kimkolwiek są, pogrzebiemy tych zdrajców ojczyzny i wykonamy każde zadanie, które nam przydzielono” – grzmiał jeden z bojowników Kadyrowa, unosząc kciuk do kamery.

Był jednak jeden problem z materiałem filmowym: wydaje się, że został nakręcony podczas zachodu słońca w Moskwie w sobotę – po zakończeniu powstania Prigożyna – oraz w Kostromie – mieście, do którego bojownicy Wagnera nigdy nie zbliżyli się podczas powstania.

Kadyrow rządzi niespokojną Czeczenią od 2007 roku, a jego bojownicy działają już na Ukrainie. Odkąd dołączył do walczących tam w lutym 2022 r., Kadyrow, jeden z pierwszych użytkowników Instagrama, i jego towarzysze bojownicy są płodni w swoich postach w mediach społecznościowych w stylu teledysków, które zwykle są fotomontażami bojowników paradujących w strojach wojskowych – często z niewielkimi znakami jakiejkolwiek strzelaniny.

Rzeczywiste sukcesy militarne bojowników były znacznie mniej liczne.

„Siły czeczeńskie przedstawiają obraz, że są bardzo silne, paradując bardzo groźnie ze swoim zestawem i wyposażeniem” – powiedział Alex Kokcharov, analityk ryzyka zajmujący się Rosją. „Na polu bitwy na Ukrainie nie widzieliśmy, aby siły czeczeńskie wywierały znaczący wpływ, szczególnie na linii frontu”.

Powiedział, że siły czeczeńskie były najbardziej widoczne w częściach Ukrainy, które były już pod rosyjską kontrolą. Dla kontrastu, myśliwce Wagnera Prigożyna osiągnęły pewne realne korzyści militarne podczas pobytu na ziemi, pomagając na przykład w zdobyciu przez Rosję miasta Bachmut, dodał.

Nie zawsze tak było. Kiedy Rosja rozpoczęła wojnę na pełną skalę na Ukrainie w lutym 2022 r., Kadyrow wysłał wiele czeczeńskich jednostek wojskowych na linię frontu, gdzie miały odegrać kluczową rolę w ostatecznie nieudanym planie Moskwy przejęcia Kijowa.

Jednak jednostki poniosły ciężkie straty wkrótce po rozpoczęciu wojny, co skłoniło Kadyrowa do ponownego przemyślenia zaangażowania swoich sił, powiedział Emil Aslan, specjalista ds. Kaukazu i profesor nauk o bezpieczeństwie na Uniwersytecie Karola w Pradze.

„Rozumiał, że straci wielu swoich ludzi. I nie może sobie na to pozwolić” – powiedział Aslan, dodając, że Kadyrow polegał na swoich legionach doświadczonych bojowników, aby zachować swoją pozycję polityczną w kraju.

„Aby przetrwać, Kadyrow potrzebuje dwóch rzeczy: poparcia Putina i wytrwałości jego osobistej armii. Od tego momentu jakby manewrował między pokazaniem, że rozmieszcza siły, które zamierza poświęcić dla dobra narodowego przywódcy Władimira Putina. . . az drugiej strony próba ratowania życia najbardziej doświadczonych Kadyrowców” – powiedział Asłan, odnosząc się do elitarnych bojowników, którzy tworzą osobistą armię Kadyrowa.

Tęgi i brodaty przywódca utrzymał władzę w Czeczenii w dużej mierze dzięki bliskiemu sojuszowi politycznemu z Putinem, który hojnie obdarzył region funduszami federalnymi i pomógł Kadyrowowi utrzymać jego wieloletnie rządy.

Relacje te pozwoliły też Kadyrowowi na zbudowanie własnej, prywatnej armii najemników, oskarżonych o zbrodnie wojenne na Ukrainie oraz torturowanie i mordowanie krajowych przeciwników i krytyków Kadyrowa.

W stosunkach z Putinem Kadyrow był bezkonkurencyjny — aż do pojawienia się Prigożyna i jego własnych, konkurujących ze sobą prywatnych sił najemników. Podczas gdy Kadyrow opowiadał się po stronie Prigożyna w niektórych krytykach rosyjskich dowódców wojskowych, obaj kłócili się także w mediach społecznościowych, wielokrotnie wymierzając sobie nawzajem ciosy.

W sobotę, gdy bunt Prigożyna się rozwijał, Kadyrow udał się do Telegramu, aby potępić przywódcę Wagnera, oskarżając Prigożyna o „nikczemną zdradę”.

„Wielokrotnie ostrzegałem, że wojna to nie czas na wyrażanie osobistych pretensji” – powiedział Kadyrow. „Mamy naczelnego wodza, wybranego przez lud, który zna całą sytuację w najdrobniejszych szczegółach lepiej niż jakikolwiek strateg”.

Apti Alaudinov, dowódca batalionu Achmat Kadyrowa, powiedział, że jego bojownicy zostali wysłani do Rostowa w celu stłumienia buntu i zbliżyli się na odległość od 500 do 700 metrów od bojowników Wagnera.

Alaudinov powiedział, że wielu czeczeńskich bojowników nie pojechało do Rostowa, ponieważ byli „odpowiedzialni” za utrzymanie linii frontu na Ukrainie. Twierdził, że rosyjskie ministerstwo obrony specjalnie zwróciło się do sił czeczeńskich, aby „nie angażowały się w żadne walki, ponieważ istnieje nadzieja na pokojowe rozwiązanie wszystkiego”.

Jednak niektórzy analitycy wojskowi pozostają sceptyczni. „Wydaje się [Kadyrov’s forces] czekali na swój czas, aby zobaczyć, co będzie dalej” – powiedział Samuel Bendett, adiunkt w Center for a New American Security.

„Nikt tak naprawdę nie chciał stanąć przed siłami Prigożyna w zeszły weekend, z wyjątkiem kilku zestrzelonych samolotów i helikopterów”.