Dzięki uprzejmości Prime Video

Przez pierwsze trzy i pół odcinka – lub połowę czasu trwania limitowanej serii – „Rój” wydaje się słabo zawoalowaną sesją odpowietrzania.

Stworzony przez weteranów „Atlanty”, Donalda Glovera i Janine Nabers, horror-satyra koncentruje się na Dre (Dominque Fishback), fanie mającym obsesję na punkcie światowej supergwiazdy muzyki pop, Ni’Jah. Dre spędza dnie „broniąc” artystki w mediach społecznościowych, a noce słucha muzyki Ni’jah, tańczy do muzyki Ni’Jah lub w inny sposób pozwala muzyce Ni’Jah oderwać się od trudów życia. Fandom Dre ją definiuje, ponieważ ona chce, żeby ją definiował; nie jest zainteresowana zdrową debatą ani odkrywaniem innych możliwości. Podobnie jak akolici religijni lub wszyscy, którzy studiowali na Harvardzie, poczucie własnej wartości Dre jest całkowicie określone przez jedną rzecz.

Na początku wydaje się, że „Rój” jest podobnie jednonutowy. Ekstremalny fandom Dre prowadzi ją na ciemną ścieżkę, stwarzając powtarzające się problemy skutkujące tym samym rozwiązaniem: Dre podejmuje działania „dla” Na’Jah i kończy się, no cóż, zamordowaniem kogoś. Jej wzorzec zachowania raz po raz podkreśla, jak niebezpieczna może być ekstremistyczna ideologia — zwłaszcza w odniesieniu do postaci rozrywkowych, które na ogół mają zapewniać zabawną rozrywkę, a nie wszechogarniające oddanie.

Donald Glover jest oczywiście postacią rozrywkową: gwiazdą telewizyjną, pisarzem, twórcą i znanym artystą rapowym (kiedy przechodzi przez Childish Gambino). Biorąc pod uwagę jego okazjonalną irytację tym, jak ludzie reagują na jego twórczość (nie wspominając o jego czasami dzikim poczuciu humoru), nie wydaje się naiwne sądzić, że ma opinie na temat współczesnego fandomu — uczucia, które można by wyrazić w serii opisanej jako „jego pomysł”, który a) odnosi się do obaw charakterystycznych dla słynnego wykonawcy (jak zabójca działający w twoim imieniu), podczas gdy b) nadal dokonuje wypaczonej zemsty na kanapowych krytykach, którzy po prostu nie rozumieją sztuki.

Ale w czwartym odcinku „Rój” zmienia tryb i metodę ataku. Bez wchodzenia w spoilery, tylna połowa zagłębia się w osobistą historię Dre i okoliczności, które doprowadziły ją na tę pokręconą ścieżkę. Serial prowadzony przez Nabersa staje się krytyką wpływu prawdziwej zbrodni, a także empatycznym studium postaci, co jest trudnym zwrotem od czarnej jak smoła satyry społecznej. „Rój” wciąż oddaje się ponurym troskom gatunku, ale pod koniec jest bardziej tak, jakby twórcy zastawili pułapkę, niż mieć ciastko i je zjeść.

Poznaj Dre. Pochodząca z Houston pracuje na stoisku z koszulkami w centrum handlowym i mieszka ze swoją najlepszą przyjaciółką Marissą (Chloe Bailey). Ale zalega z czynszem i nadwyręża swój najbardziej ukochany związek. Cóż, jej drugi najbardziej ceniony związek. Oddanie Dre Ni’Jah jest całkowite i niekwestionowane. Jej ulubionym pytaniem dla nieznajomych jest: „Kto jest twoim ulubionym artystą?” a jeśli nieświadomy sok zareaguje nieprawidłowo, Dre wyliczy wszystkie powody, dla których są głupi, nieskomplikowani i w błędzie – dyskredytując ich ulubionego muzyka („on jest pedofilem”), jednocześnie reklamując, o ile więcej Grammys Ni’Jah ma niż, pozornie , ktoś jeszcze.

Chociaż nigdy nie jest nieszkodliwy, fiksacja Dre rośnie tylko wtedy, gdy dochodzi do tragedii. Odtrącona przez przyjaciół i rodzinę wyrusza w drogę, napędzana zarówno potrzebą ucieczki, jak i nietrafioną zemstą. Widzisz, będąc dzieckiem internetu, Dre spędza dużo czasu na swoim telefonie. Prowadzi konto fanów na Twitterze, dzieląc się filmami, wiadomościami i wskazówkami dotyczącymi biletów — między innymi Ni’Jah — a ponieważ jest to Twitter, napotkała wiele wirtualnych starć z trollami. Kiedy więc opuszcza Houston, Dre postanawia poszukać prawdziwych ludzi stojących za hejterami, bez względu na to, czy są to przypadkowi hejterzy, czy influencerzy, którzy toczą bójki, by zyskać rozgłos.

Oto, gdzie „Rój” staje się trochę trudny. Według Nabersa każdy odcinek jest inspirowany „prawdziwymi wiadomościami […] czy internetowe plotki” związane z ekstremalnymi działaniami opętanych fanów. Większość odcinków zaczyna się od przesłania w stylu „Fargo”: „To nie jest fikcja. Wszelkie podobieństwo do rzeczywistych osób, żyjących lub zmarłych, lub rzeczywistych wydarzeń jest zamierzone” (chociaż napisy końcowe zawierają obowiązkowy język prawniczy stwierdzający coś przeciwnego). Wycieczka Dre obejmuje ponad dwa lata, od kwietnia 2016 do czerwca 2018, a każde miasto, które odwiedza, otrzymuje miesiąc i rok w tym przedziale czasowym, który odnosi się do prawdziwej lub rzekomej zbrodni, która ją zainspirowała. Fani muzyki i plotkarze prawdopodobnie z łatwością nawiążą powiązania, a przez kilka pierwszych odcinków wydaje się, że o to właśnie chodzi w „Roju”: odtworzyć wydarzenia, które naprawdę się wydarzyły lub ludzie wierzyli, że były możliwe, a wszystko po to, aby podkreślić, jak toksyczna Ameryka stała się kultura stanu.

Dominique Fishback w „Roju”

Dzięki uprzejmości Prime Video

Pierwsza wskazówka jest również najbardziej oczywista: „Rój” rozpadłby się bez poświęcenia i uczciwości, jakie przyniósł Dre Dominique Fishback. Od samego początku nie spieszy się, by zdradzić bardziej ekstremalne impulsy postaci i pozwala zobaczyć, jak Dre radził sobie w tym świecie, aż do teraz. Ale kiedy zaczyna się zabijanie, Fishback jest w stanie odgrywać horror bez oddzielania się od tożsamości Dre. (Reżyseria Glover w pilocie często tworzy klatki w ciasnej klatce 4:3, często zbudowanej w celu podkreślenia uderzających obrazów skupionych na Dre i jej występkach). przypadku, biorąc pod uwagę inspiracje pisarzy dla każdej zbrodni). Dre jest emocjonalnie skarłowaciała, ale nigdy nieprzenikniona, a sposób, w jaki Fishback ucieleśnia jej motywacje, tworzy potężny występ.

Jest to również klucz do szerszego przesłania „Roju” o tym, jak traktujemy ludzi, jak nas uczono traktować ludzi i jak zachęca się nas do traktowania ludzi, aby poczuć się lepiej. Seria Glovera i Nabersa nigdy nie usprawiedliwia działań Dre, ale odmawia umieszczenia ich w schludnym małym pudełku. Dre nigdy nie staje się rodzajem seryjnego mordercy, który jest tak oderwany od rzeczywistości, że łatwo go zapisać jako dzieło kompletnej fikcji, nawet gdy serial odsuwa użycie prostych „szlochających historii”, aby wyjaśnić, jak ludzie stają się „potworami”. (Tutaj nie ma traumatycznego porno!)

„Rój” ma swoje wady: siedem odcinków to może o jeden więcej, niż potrzebowaliśmy, a finał traci impet. Odcinek 6, „Fallin Through the Cracks”, z pewnością będzie miał swoich fanów, chociaż jego luźna konstrukcja wymagała dalszego udoskonalenia, aby lepiej uzasadnić tak dosadne (ale skuteczne!) wybory. Mimo to, z Fishbackiem, stałym, przykuwającym uwagę, dobrze wykorzystanym humorem szubienicowym i czymś więcej niż na pierwszy rzut oka, szum wokół „Roju” jest wart wysłuchania.

Ocena: B+

„Rój” miał swoją premierę na festiwalu SXSW w 2023 roku. Prime Video wyemituje wszystkie siedem odcinków w piątek, 17 marca.