Izraelski urzędnik przyznał w czwartek, że wojsko użyło niewłaściwej amunicji podczas ataku na obóz dla uchodźców w Maghazi, w którym na początku tygodnia zginęło co najmniej 90 osób.

Urzędnik powiedział, że izraelskie wojsko zbada, co się stało. Chociaż niewiele wiadomo na temat konkretnej amunicji używanej w Maghazi, nie jest to pierwszy przypadek, gdy armia izraelska spotkała się z krytyką w związku z rzekomym lub potwierdzonym użyciem kontrowersyjnej broni w wojnie w Gazie.

Izrael oświadczył, że jego celem jest „całkowite wyeliminowanie” Hamasu, który 7 października zaatakował południowy Izrael, ale rzeczywistość w praktyce była eliminacją pokoleń Palestyńczyków i całych ich dzielnic. W wyniku wojny izraelskiej w Gazie zginęło ponad 21 300 Palestyńczyków, w tym co najmniej 8 200 dzieci. Kolejnych 7 000 osób jest zaginionych, prawdopodobnie pochowanych pod gruzami ponad 313 000 domów, które zawaliły się w wyniku izraelskiej wojny.

Al Jazeera przygląda się niektórym rodzajom broni użytej podczas „masowego” bombardowania Strefy Gazy przez Izrael:

Głupie bomby

Termin „głupie bomby” odnosi się do amunicji, która nie jest naprowadzana, ale może swobodnie spaść i zniszczyć gdziekolwiek wyląduje.

Na początku tego miesiąca CNN poinformowało, że prawie połowa izraelskiej amunicji użytej w Strefie Gazy to „głupie bomby”, powołując się na badania przeprowadzone przez Biuro Dyrektora Wywiadu Narodowego Stanów Zjednoczonych.

Około 40–45 procent amunicji, którą Izrael zrzucił na Gazę, to amunicja niekierowana, ale amunicja ta jest mniej celna i niesie ze sobą większe ryzyko spowodowania ofiar wśród ludności cywilnej.

Marc Garlasco, były śledczy ONZ ds. zbrodni wojennych, zwany ocena wywiadu USA „szokująca”.

„Odkrycie [that] prawie połowa wszystkich bomb zrzuconych przez Izrael na Gazę to niekierowane, głupie bomby, co całkowicie podważa ich twierdzenie o minimalizowaniu szkód wśród ludności cywilnej” – napisał Garlasco w mediach społecznościowych.

Inne raporty mówią, że Izrael regularnie używał potężnych bomb w gęsto zaludnionym Strefie, pomimo zwiększonego ryzyka ofiar wśród ludności cywilnej.

Bomby niszczące bunkry

Bomby BLU-109, hojnie dostarczone Izraelowi na wojnę z Gazą przez jego przyjaciela, Stany Zjednoczone, są zaprojektowane tak, aby przed eksplozją penetrować utwardzane konstrukcje.

Bomby mogą przenosić głowicę bojową o masie ponad 900 kg (1984 funtów) i były już używane przez Stany Zjednoczone w konfliktach, w tym w wojnie w Afganistanie.

„Wiele osób kwestionuje obecnie w Kongresie, czy dalsze rozdawanie „bomb bunkrowych” jest dobrym pomysłem, a także wzywa do większej przejrzystości” – powiedziała Heidi Zhou-Castro z Al Jazeery.

Ten poziom uzbrojenia był już wcześniej używany przez USA, ale głównie na terenach otwartych. Działania takie na gęsto zaludnionym obszarze mogą prowadzić tylko do jednego – wysokich ofiar.

Od początku wojny amerykańska broń dla Izraela obejmowała także 15 000 bomb i 57 000 pocisków artyleryjskich (155 mm).

A jest tego więcej: 5000 bomb niekierowanych MK-82, ponad 5400 bomb MK-84 i około 1000 bomb o małej średnicy GBU-39.

JDAM-y

Istnieje również około 3000 amunicji wspólnego ataku bezpośredniego, w skrócie JDAM – zestawu naprowadzania, który wykorzystuje GPS do przekształcania bomb niekierowanych w amunicję precyzyjnie naprowadzaną, skutecznie czyniąc głupie bomby „inteligentnymi”. Ich skuteczność zależy jednak od jakości otrzymanych informacji wywiadowczych.

„Jeśli wywiad jest wadliwy, nawet najcelniejsza broń trafi w niewłaściwy cel” – powiedział Al Jazeerze Elijah Magnier, analityk wojskowy zajmujący się konfliktami na Bliskim Wschodzie.

Śledztwo Amnesty International wydany na początku tego miesiąca okazało się, że izraelskie wojsko użyło wyprodukowanych w USA JDAMów do zbombardowania dwóch domów w Gazie w październiku, zabijając 43 członków dwóch rodzin.

W innych przypadkach funkcjonalność broni również ma kluczowe znaczenie, ponieważ awarie techniczne mogą spowodować, że inteligentne bomby nie trafią w cel, a błąd ludzki podczas procesu namierzania może prowadzić do błędnej identyfikacji śladów.

„W przypadku różnych konfliktów pojawiały się doniesienia o wtórnych uderzeniach, które miały miejsce wkrótce po pierwszym uderzeniu, uderzając w ratowników i ludność cywilną spieszącą na pomoc rannym, znacznie zwiększając liczbę ofiar wśród ludności cywilnej” – powiedział Magnier.

Na początku wojny Izrael użył inteligentnych bomb w Gazie w ramach szerszej strategii wojskowej „mającej na celu dokładne wycelowanie w infrastrukturę bojowników w celu osiągnięcia celów wojskowych” – powiedział Magnier, ale „bez prób ograniczenia ofiar cywilnych i szkód w infrastrukturze”.

„Skuteczność tej broni w osiąganiu celów strategicznych bez powodowania nieproporcjonalnych szkód jest niemożliwa” – dodał Magnier.

„Zasada rozróżnienia, kamień węgielny [international humanitarian] prawo, wymaga, aby najeżdżająca armia izraelska zawsze rozróżniała pomiędzy kombatantami i celami wojskowymi z jednej strony, a ludnością cywilną i obiektami cywilnymi z drugiej, i skupiała się wyłącznie na tych pierwszych.”

Biały fosfor

Użycie bezbarwnej broni chemicznej jest ograniczone na mocy międzynarodowego prawa humanitarnego pod warunkiem, że nie wolno z niej nigdy strzelać w kierunku zaludnionego obszaru cywilnego lub infrastruktury cywilnej ani w jej pobliżu.

Jednakże dowody jego użycia przez Izrael w wojnie w Gazie zostały zgłoszone przez Human Rights Watch (HRW) na początku konfliktu.

Produkt wysoce łatwopalny, może powodować szybkie rozprzestrzenianie się pożaru i dymu.

„Wystrzelony w powietrze biały fosfor rozprzestrzenia substancję na dużym obszarze, w zależności od wysokości wybuchu, i naraża więcej cywilów i infrastruktury niż lokalny wybuch naziemny” – powiedział Al Ahmed Benchemsi, dyrektor ds. komunikacji oddziału HRW na Bliski Wschód i Afrykę Północną. Jazeera.

W zeszłym miesiącu lekarz ze szpitala al-Shifa powiedział „Toronto Star”, że widział pacjentów z głębokimi ranami, „oparzeniami trzeciego i czwartego stopnia, a tkanka skórna jest impregnowana czarnymi cząsteczkami, a większość grubości skóry i wszystkie warstwy pod nią są spalone do szpiku kości”.

Dr Ahmed Mokhallalati powiedział, że nie były to oparzenia fosforem, „ale połączenie jakiejś fali bomb zapalających i innych składników”, co potwierdza twierdzenia, że ​​Izrael wykorzystuje wojnę również do testowania nieznanej broni.

Ale tym, co czyni biały fosfor jeszcze bardziej niebezpiecznym, stwierdziła Nada Majdalani, dyrektor ds. Palestyny ​​w EcoPeace Middle East z siedzibą w Ramallah, jest obecność deszczu w powietrzu.

„Gdy w Gazie wkracza pora deszczowa, spodziewamy się, że deszcz będzie padał w postaci kwaśnych deszczy zanieczyszczonych białym fosforem” – powiedział Majdalani. Jej zdaniem szczególnie zagrożone mogą być osoby, które w sytuacji niedoboru wody pitnej zbierają wodę deszczową do bezpośredniego spożycia w plastikowych prześcieradłach.

Głód

W tym miesiącu HRW stwierdziła w oświadczeniu, że Izrael celowo pozbawiał Palestyńczyków dostępu do żywności, wody i innych podstawowych artykułów pierwszej potrzeby.

Zgodnie z międzynarodowym prawem humanitarnym wywołanie sytuacji głodu z zamiarem wymierzenia w ludność cywilną jest zbrodnią wojenną.

Omar Shakir, dyrektor HRW ds. Izraela i Palestyny, powiedział: „Izrael pozbawia ludność Gazy żywności i wody, co jest polityką zainspirowaną lub popieraną przez wysokich rangą urzędników izraelskich i odzwierciedlającą zamiar zagłodzenia cywilów jako metodę prowadzenia wojny.

„Światowi przywódcy powinni wypowiadać się przeciwko tej odrażającej zbrodni wojennej, która ma niszczycielski wpływ na ludność Gazy” – dodał.

Zaledwie miesiąc po rozpoczęciu wojny wszystkie piekarnie w północnej Gazie zostały zamknięte z powodu braku zapasów, takich jak mąka i paliwo, jak podała ONZ 8 listopada.

Według raportu Integrated Food Security Phase Classification (IPC), organu oceniającego ryzyko głodu, na początku lutego, jeśli wojna będzie kontynuowana, w Strefie Gazy może panować głód.