BHAIYYA JI opiera się na przyzwoitej pierwszej połowie i świetnym występie Manoja Bajpayee, ale film nie robi wrażenia

Dyrektor: Apoorv Singh Karki

Streszczenie filmu Bhaiyya Ji:

BHAIYYA JI to historia szalejącego mężczyzny. Ram Charan (Manoj Bajpayee) to zamożny mężczyzna mieszkający w miasteczku w Bihar wraz z matką (Bhagirathi Bai) i bratem Vedantem (Akash Makhija). Jest gotowy na ślub z Mitali (Zoja Hussain). Vedant jest w Delhi i wraca następnego dnia. Jest w stałym kontakcie z Ramem Charanem, aż do chwili, gdy dociera na stację kolejową w Delhi. Nagle przestaje odbierać połączenie. Kiedy następnego dnia Ram Charan nie może się z nim skontaktować, zaczyna się martwić. Otrzymuje telefon od policjanta z Delhi, Magana (Vipin Sharma), informującego go, że Vedant miał wypadek. Ram Charan natychmiast leci do Delhi i dowiaduje się, że Vedanta już nie ma. Magan twierdzi, że Vedant był mocno pijany i nagle znalazł się na środku drogi. To właśnie wtedy został potrącony przez samochód. Ram Charan nie chce wierzyć w tę historię, ponieważ wie, że Vedant nie był alkoholikiem. I okazuje się, że miał rację, gdy spotyka przyjaciół Vedanta, którzy potwierdzają, że Vedant został zabity przez Abhimanyu (Jatin Goswami), syna bardzo wpływowej osoby, Chandrabhana Singha (Suvinder Vicky). Ram Charan jest zdruzgotany, ponieważ Vedant był dla niego całym światem. Matka Ram Charana namawia go, aby wykończył tych, którzy zabili Vedanta. Wtedy wychodzi na jaw, że Ram Charan był w pewnym momencie osobą bardzo agresywną. Zrezygnował z niego za namową umierającego ojca. Jednak ze względu na okoliczności jest zmuszony ponownie chwycić za broń i walczyć z Abhimanyu i Chandrabhanem Singhiem. To, co dzieje się później, stanowi resztę filmu.

Recenzja filmu Bhaiyya Ji:

Historia Deepaka Kingrani jest rutynowa. W scenariuszu Deepaka Kingraniego początkowo pojawiają się przebłyski nowości. Jednak szybko okazuje się, że jest wadliwy. Dialogi Deepaka Kingraniego są w porządku, ale w kilku scenach są godne podziwu.

Kierunek Apoorva Singha Karkiego jest przeciętny. Trzeba przyznać, że w pierwszej połowie było kilka momentów, które zapierały dech w piersiach. Człowiek czuje ból i złość, gdy świat Ram Charana się wali. Sposób, w jaki Ram Charan podnosi łopatę, jest masywny i ekscytujący. Użycie symbolu „Bhaiyya Ji” jest wyjątkowe i dodaje zabawy. Nawet konfrontacja Ram Charana i Chandrabhana Singha jest niezapomniana.

Jednak w drugiej połowie sytuacja się pogarsza. Pierwsza połowa przedstawia Ram Charana jako człowieka cieszącego się szaloną rzeszą zwolenników w swoim rodzinnym mieście. Jednak Ram Charan zostaje sam, gdy zostaje postrzelony i potajemnie zostaje poddany leczeniu. Można argumentować, że Ram Charanowi trudno było uzyskać pomoc, odkąd doznał kontuzji w okolicy Chandrabhana. Ale jak w takim razie wytłumaczyć, że w kulminacyjnym momencie złoczyńca infiltruje Haveli Ram Charana i porywa jego matkę? Dlaczego armia Bhaiyya Ji nie zaatakowała złoczyńcy, wiedząc, że ma on wielu zagorzałych zwolenników, liczonych w tysiącach? Sceny akcji też nie są dobrze zmontowane.

Bhaiyya Ji (zwiastun) Manoj Bajpayee, Zoya Hussain | Apoorv Singh Karki

Występy filmowe Bhaiyya Ji:

Manoj Bajpayee jest jednak w doskonałej formie. Po raz pierwszy wszedł do strefy masowej, a mimo to wyszedł śpiewająco. Zoya Hussain na początku nie ma wiele do zrobienia, ale później zostawia ślad. Jatin Goswami i Suvinder Vicky radzą sobie dobrze jako antagoniści. Bhagirathi Bai jest nieco przesadny. Vipin Sharma wywołuje śmiech. Akash Makhija zapewnia kompetentne wsparcie. Jai Hind (Pandit) jest przyzwoity. Anand Acharya (Bhola) i Amrendra Sharma (Niyaz) czują się dobrze.

Muzyka Bhaiyya Ji i inne aspekty techniczne:

Piosenki się nie rejestrują, czy to „Chakka Jaam’ Lub ’Baagh Ka Kareja’ Lub ’Pan’ Lub ’Bhai Ke Biyoga’. Jednak wynik Sandeepa Chowty jest porywający

Zdjęcia Arjuna Kukretiego są schludne. Działanie S Vijayana Mastera ma klimat południowy i działa. Scenografia Boishali Sinha i Rajat Poddar jest zadowalająca. Kostiumy Hari Singha Nakkai i Avani Pratap Gumber są realistyczne. Redakcja Sumeeta Kotiana nie jest na najwyższym poziomie. Sceny akcji wydają się miejscami chaotyczne. Poza tym redaktor mógł zrezygnować ze sceny matki zanurzającej kij Vedanta, aby narracja była szybsza.

Podsumowanie filmu Bhaiyya Ji:

Ogólnie rzecz biorąc, BHAIYYA JI opiera się na przyzwoitej pierwszej połowie i świetnym występie Manoja Bajpayee. Jednak film nie robi wrażenia ze względu na wadliwy scenariusz i kiepski montaż.