Tokio — Prezydent Biden był w Japonii w czwartek, aby dołączyć do innych przywódców G7 w Hiroszimie na piątkowy szczyt, na którym największe światowe potęgi gospodarcze zmierzą się z globalnymi problemami, w tym Ogromna rozbudowa wojskowa Chin na Pacyfiku.

Japonia, największy sojusznik Ameryki w regionie, już to zrobiła zobowiązała się do podwojenia budżetu na obronę narodową. To spotkało się z uznaniem ze strony Stanów Zjednoczonych i oznaczało poważne odejście od ponad 75 lat polityki zagranicznej.

Konstytucja Japonii została napisana w 1945 roku przez amerykańskie władze okupacyjne po II wojnie światowej specjalnie po to, aby kraj nigdy więcej nie poszedł na wojnę. Artykuł 9 tej konstytucji zakazuje Japonii rozstrzygania sporów międzynarodowych siłą. Ta postawa znajduje odzwierciedlenie w formalnej nazwie japońskiej armii, która nadal nazywa się Siłami Samoobrony. Siły te mogą bronić kraju, ale nie mogą angażować się w działania ofensywne.

Ostatnio jednak coraz bardziej agresywna postawa Chin i rozbudowa militarna, a także zaniepokojenie intencjami Chin Reżim Kim Dzong Una w Korei Północnejzmieniły kontekst i nastrój.

W sierpniu ubiegłego roku podczas wielkie gry wojenne wokół Tajwanu, Chiny wystrzeliły próbnie pięć pocisków, które wylądowały na wodach Japonii. Następnie w grudniu wypłynęły Chiny jego jedynym lotniskowcem między dwoma południowymi wyspami Japonii.

W rezultacie w Japonii istnieje obecnie szerokie poparcie dla bardziej umięśnionej armii.

Naurushiga Michishita, profesor polityki obronnej w Tokio, powiedział CBS News, że decyzja o radykalnym zwiększeniu wydatków na obronność Japonii „mogłaby być znacznie bardziej kontrowersyjna, gdyby nie masowe gromadzenie sił zbrojnych Chin, ich przymusowe, a czasem nawet agresywne działania, które podejmują. Morzu Południowochińskim”.

Wiosną tego roku Japonia była gospodarzem pokazu obrony i bezpieczeństwa, który przyciągnął producentów wszelkiego rodzaju sprzętu wojskowego – od robotów rozpoznawczych po samoloty bojowe i najnowsze pociski. Wydarzenie to byłoby nie do pomyślenia w pacyfistycznej Japonii jeszcze dziesięć lat temu.

Ron Tryfus, który przewodził izraelskiej delegacji podczas pokazu, powiedział CBS News, że producenci obronni w jego kraju postrzegają Japonię jako „rynek o wielkim potencjale”.

Potencjał ten tkwi w ogromnym przewidywanym wzroście japońskich wydatków na obronę, który ma się podwoić do 2027 r.

„To jest poważna, poważna zmiana” – powiedział Tryfus. „Ta wystawa tutaj, teraz w tym wydarzeniu tutaj, myślę, że odzwierciedla zmianę”.

Podwojenie wydatków zapewni Japonii trzeci co do wielkości budżet na obronę narodową na świecie, a miliardy dolarów przepłyną do amerykańskich firm na broń, taką jak pociski Tomahawk i myśliwce F-35.

„Teraz ludzie rozumieją, jak poważna jest to sprawa”, powiedział Michishita, dodając, że „potencjalnie kontrowersyjna zmiana w japońskiej polityce obronnej została jak dotąd w dużej mierze zaakceptowana przez japońską opinię publiczną”.

Ale to ogromna zmiana kulturowa.

Do tej pory Japońskie Siły Samoobrony (SDF) były bardziej znane z usług poszukiwawczo-ratowniczych niż z walki. Personel wojskowy również nie był zbyt dobrze opłacany. Kariera w SDF nie ma też dużego statusu społecznego w Japonii.

Siły Samoobrony inwestują w pełne akcji filmy promocyjne, aby zwabić młodych rekrutów, więc ogromnym inwestycjom w broń towarzyszy wzrost dobrze wyszkolonego personelu.

Ale pomimo podwyżki płac, kampania nie przekonała młodych Japończyków do masowego zaciągania się. Ostatnia akcja rekrutacyjna miała na celu zarejestrowanie 10 000 nowych członków służby. Minął cel o połowę.