Postać dziś już legendarnego Teddy’ego – pięściarza, trenera, nauczyciela wychowania fizycznego, żołnierza Wojska Polskiego, jednego z pierwszych więźniów niemieckiego obozu KL Auschwitz – przypomniał zebranym Dominik Abłamowicz z Instytutu Pamięci Narodowej w Katowicach. Córka Pietrzykowskiego Eleonora Szafran opowiadała, jakim był ojcem, a Bogdan Dubiel, były uczeń Pietrzykowskiego, mówił o nim jako nauczycielu i wychowawcy. Zebrani mogli obejrzeć wystawę przypominającą życie i twórczość Teddy’ego, bowiem – o czym nie wszyscy wiedzą – Pietrzykowski był człowiekiem o wielu talentach. Był twardym pięściarzem i równocześnie wrażliwym malarzem.

Tablicę uroczyście odsłonili dyrektor IPN w Katowicach Andrzej Sznajder, Eleonora Szafran, dyrektor IPN we Wrocławiu Marcin Marczak i wicedyrektorka SP nr 33 Lucyna Wawro.

W uroczystości liczny udział wzięli dawni znajomi Tadeusza Pietrzykowskiego jego uczniowie i rodzina. Wszyscy ciepło wspominali jego postać. Nie zabrakło też oficjalnych gości. Parlament reprezentowali senator Agnieszka Gorgoń-Komor i poseł Przemysław Drabek, a samorząd Bielska-Białej przewodnicząca Rady Miejskiej Dorota Piegzik-Izydorczyk oraz radni Piotr Kochowski, Maksymilian Pryga i Janusz Okrzesik.

Tadeusz Pietrzykowski Teddy (ur. 8 kwietnia 1917 r. w Warszawie, zm. 18 kwietnia 1991 r. w Bielsku-Białej) – pięściarz, trener, nauczyciel wychowania fizycznego, żołnierz Wojska Polskiego, jeden z pierwszych więźniów niemieckiego obozu KL Auschwitz (nr obozowy 77). Edukację rozpoczął w Państwowym Gimnazjum im. S. Staszica w Warszawie, gdzie wstąpił także do 16. Warszawskiej Drużyny Harcerskiej im. Zawiszy Czarnego.

W 1939 r. zdał maturę. Karierę pięściarską rozpoczął jako gimnazjalista, trenując między innymi pod okiem słynnego Feliksa Stamma w warszawskiej Legii. Był przedwojennym wicemistrzem Polski Wschodniej i mistrzem Warszawy w wadze koguciej, reprezentantem Polski. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r.

Aresztowany podczas próby przedostania się do Francji, celem wstąpienia do formującego się tam wojska polskiego, 14 czerwca 1940 r. trafił z pierwszym transportem więźniów do obozu KL Auschwitz. Jako więzień T. Pietrzykowski utrzymywał bliski kontakt z rotmistrzem Witoldem Pileckim i został członkiem obozowego ruchu oporu. W marcu 1941 r. wygrał obozową walkę pięściarską z niemieckim kapo Walterem Dunningiem, przedwojennym wicemistrzem Niemiec w wadze średniej.

Po stoczeniu około 50 pojedynków w KL Auschwitz był deportowany do innych obozów: KL Neuengamme i KL BergenBelsen, gdzie staczał kolejne zwycięskie pojedynki. Po wyzwoleniu obozu KL Bergen-Belsen (15 kwietnia 1945 r.), wstąpił do 1 Dywizji Pancernej gen. S. Maczka. Do Polski wrócił w 1946 r. i ostatecznie zamieszkał w Bielsku-Białej.