Michael Green, biolog komórkowy i molekularny, zmarł niespodziewanie 10 lutego w wieku 69 lat. Jego praca nad mechanizmami regulacji genów w RNA, w szczególności splicingu pre-mRNA, oraz ich zastosowania w chorobach takich jak rak, położyła wiele podstawy tego, co wiadomo o początku choroby z poziomu molekularnego.

Green urodził się 20 stycznia 1954 roku w Filadelfii w Pensylwanii. Kiedy był małym dzieckiem, rodzina przeniosła się do Missouri, ponieważ jego ojciec, wirusolog, Maurice Green, podjął pracę jako profesor w St. Louis University School of Medicine. Jego matka, Marilyn Glick Green, była gospodynią domową. Ta wczesna ekspozycja na badania naukowe zainspirowała Michaela i dwójkę jego rodzeństwa do rozpoczęcia własnej kariery naukowej: jego siostra Wendy została pediatrą, a jego brat Eric jest dyrektorem Narodowego Instytutu Badań nad Genomem Człowieka w Narodowym Instytucie Zdrowia (NIH) . Kariera naukowa Michaela rozpoczęła się, gdy jako nastolatek pracował w laboratorium swojego ojca.

Green przebywał na Środkowym Zachodzie przez lata studiów licencjackich, uzyskując stopień biochemii na Uniwersytecie Wisconsin w 1974 roku. Uczęszczał na Uniwersytet Waszyngtoński w St. Louis na studia podyplomowe, które koncentrowały się na genomice adenowirusów w nowotworach. W 1981 uzyskał stopień doktora biochemii oraz tytuł doktora nauk medycznych.

Następnie przeniósł się na wschodnie wybrzeże, gdzie przez dwa lata odbywał staż podoktorski na Uniwersytecie Harvarda, zanim został członkiem wydziału w 1984 roku. Tam skupił się na transkrypcji w środowisku guza, ostatecznie skupiając się na splicingu pre-mRNA przez wiele lat. Ten splicing usuwa introny z RNA przed translacją i dyktuje sposób ekspresji genu. Ta elastyczna forma ekspresji pomaga organizmom eukariotycznym uzyskać większy zwrot z każdej zainwestowanej złotówki w odniesieniu do ilości informacji upchniętych w ich genomie, ale jest również powiązana z niektórymi chorobami.

Zobacz „Małe niepowodzenie RNAi”

Green opuścił Harvard w 1990 roku, aby zostać profesorem na pobliskim Uniwersytecie Massachusetts (UMass) Chan Medical School, zgodnie z hołdem szkoły złożonym Greenowi. Cztery lata później został badaczem w Howard Hughes Medical Institute i rozpoczął szereg kierowniczych ról w UMass, w tym dyrektora programu MD / PhD, przewodniczącego Wydziału Biologii Molekularnej, Komórkowej i Raka oraz współdyrektora Li Weibo Institute for Rare Diseases Research, zgodnie z biografią dostarczoną przez UMass Naukowiec. Green ustąpił z HHMI w 2018 roku, aby zostać wiceprezesem ds. Strategicznych inicjatyw badawczych na UMass.

„Michael był jednym z najbardziej wytrwałych i skupionych na laserze ludzi, jakich kiedykolwiek znałem” — mówi Eric Green Naukowiec. „Kiedy interesował się czymś (naukowym lub innym), wchodził na całość, studiując to i/lub ciesząc się tym. Ta cecha uczyniła go tak wybitnym i utalentowanym badaczem biomedycznym, a później w swojej karierze liderem instytucjonalnym”.

Oprócz swoich zajęć w środowisku akademickim, konsultował się również z prywatnymi firmami biotechnologicznymi. Zgłosił 15 patentów związanych z nowymi terapiami i był współzałożycielem trzech firm farmaceutycznych zajmujących się leczeniem rzadkich chorób genetycznych.

Green otrzymał wiele wyróżnień w całej swojej karierze, wśród nich przede wszystkim wybór do National Academy of Sciences (2014), National Academy of Medicine (2015) i American Academy of Arts and Sciences (2018).

Poza pracą naukową Green lubił łowić ryby i grać w szachy. Pozostawił żonę i rodzeństwo.