Czy dłuższy czas wyłącznego karmienia piersią wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem nowotworów u dzieci?

Według badania opublikowanego w czasopiśmie JAMA Network Open wyłączne karmienie piersią przez co najmniej 3 miesiące wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem nowotworów hematologicznych u dzieci, w szczególności ostrej białaczki limfoblastycznej z prekursorowych limfocytów B, ale nie wiąże się z ryzykiem rozwoju ośrodkowego układu nerwowego ani guzów litych .

Pomimo rzadkości występowania w porównaniu z nowotworami u dorosłych, nowotwory wieku dziecięcego pozostają poważnym problemem, a różne typy nowotworów dotykają młode osoby. Do najczęściej występujących postaci należą białaczka, guzy mózgu, chłoniaki i nerwiaki niedojrzałe. Według światowych statystyk każdego roku u około 300 000 dzieci poniżej 15 roku życia diagnozuje się nowotwór.

Poprzednie badania sugerowały, że karmienie piersią wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem nowotworów u dzieci, takich jak ostra białaczka limfoblastyczna (ALL), najczęstszy nowotwór wieku dziecięcego. Metaanalizy i zbiorcze badania wykazały, że u dzieci karmionych piersią przez co najmniej 6 miesięcy ryzyko rozwoju ALL lub białaczki w ogóle było o około 20% niższe w porównaniu z dziećmi karmionymi piersią krócej lub wcale.

W badaniu naukowcy wykorzystali dane administracyjne dotyczące czasu trwania wyłącznego karmienia piersią z duńskiego Krajowego Rejestru Zdrowia Dziecka. Uwzględniono wszystkie dzieci urodzone w Danii w okresie od stycznia 2005 r. do grudnia 2018 r., dla których dostępne były informacje na temat czasu trwania wyłącznego karmienia piersią. Dzieci obserwowano od 1. roku życia do diagnozy raka w dzieciństwie, utraty obserwacji lub emigracji, śmierci, wieku 15 lat lub 31 grudnia 2020 r. Dane analizowano od marca do października 2023 r.

Wyniki wykazały, że spośród 3 09 473 dzieci objętych badaniem u 332 dzieci (0,1%) zdiagnozowano nowotwór w wieku od 1 do 14 lat. Spośród nich u 124 (37,3%) zdiagnozowano nowotwory hematologiczne (81 [65.3%] była ostra białaczka limfoblastyczna, 74 [91.4%] z których były prekursorami komórek B. W porównaniu z wyłącznym karmieniem piersią trwającym krócej niż 3 miesiące, wyłączne karmienie piersią przez 3 miesiące lub dłużej wiązało się ze zmniejszonym ryzykiem nowotworów hematologicznych, co w dużej mierze można przypisać zmniejszonemu ryzyku BCP-ALL, ale nie ryzyku nowotworów ośrodkowego układu nerwowego lub guzy lite.

Odkrycia sugerują, że związek między karmieniem piersią a ryzykiem BCP-ALL w dzieciństwie, jeśli zostanie uznany za przyczynowy, może być pośredniczony poprzez zapobieganie rozregulowaniu układu immunologicznego. W szczególności karmienie piersią zapewnia bierną ochronę przed infekcjami i stanami zapalnymi poprzez przenoszenie przeciwciał i właściwości przeciwzapalne, a także bezpośrednio wpływa na kształtowanie mikrobiomu jelitowego niemowlęcia, ważnego dla dojrzewania układu odpornościowego.

Referencje: dr Signe Holst Søegaard; Mie Mølgaard Andersen, licencjat; mgr Klaus Rostgaard; i in.; Długość wyłącznego karmienia piersią i ryzyko nowotworów u dzieci; Czasopismo: JAMA Network Open; doi:10.1001/jamanetworkopen.2024.3115

W jaki sposób spożycie sodu wiąże się ze śmiertelnością?

Według badań opublikowanych w czasopiśmie JAMA Network Open przekroczenie spożycia sodu powyżej zalecanej dziennej dawki wiąże się z od 10% do 30% śmiertelności z powodu chorób układu krążenia.

Sód jest składnikiem odżywczym niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania fizjologicznego, ale jego nadmierne spożycie wiąże się z niekorzystnymi skutkami zdrowotnymi. W celu promocji zdrowia i zapobiegania chorobom w wytycznych żywieniowych na lata 2020–2025 zaleca się spożywanie mniej niż 2300 mg sodu dziennie.

Nadmierne spożycie sodu wiąże się z podwyższonym ciśnieniem krwi, głównym czynnikiem ryzyka chorób układu krążenia (CVD), i może bezpośrednio wpływać na wiele docelowych narządów i tkanek, w tym mózg, serce, nerki i kości, przyczyniając się do zwiększonego ryzyka śmiertelności. Raport z badania National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) wykazał o 46% wyższą śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych wśród osób stosujących dietę wysokosodową.

Do badania kohortowego w latach 2002–2009 rekrutowano uczestników w wieku od 40 do 79 lat z kohorty społeczności południowej. Analizy przeprowadzono w okresie od marca 2022 r. do czerwca 2023 r. Wyjściowe spożycie sodu w diecie oceniano za pomocą zwalidowanego kwestionariusza częstotliwości spożywania posiłków. Do oszacowania współczynników ryzyka dla wyników dotyczących śmiertelności, tj. chorób sercowo-naczyniowych niezależnie od przyczyny, zastosowano regresję skorygowaną o wiele zmiennych [CVD]choroba niedokrwienna serca [CHD]udar, niewydolność serca, nowotwory i inne, związane ze spożyciem sodu.

Wyniki wykazały, że w porównaniu z zalecanym poziomem mniejszym niż 2300 mg/d, wyższe spożycie sodu wiązało się ze zwiększoną śmiertelnością. Zwiększenie dziennego spożycia sodu o 1000 mg wiązało się z 3% większym ryzykiem śmierci z dowolnej przyczyny, 7% większym ryzykiem całkowitej choroby układu krążenia i 8% większym ryzykiem choroby niedokrwiennej serca. Nie zaobserwowano istotnego związku dawka-odpowiedź dla jakichkolwiek innych wyników w zakresie śmiertelności.

Odkrycia sugerują, że wysokie spożycie sodu może sprzyjać stresowi oksydacyjnemu, dysfunkcji śródbłonka i zwiększonej sztywności tętnic, a ponadto prowadzić do braku równowagi w homeostazie układu odpornościowego i utrzymującego się stanu prozapalnego, a wszystkie te czynniki są istotnymi czynnikami predykcyjnymi chorób układu krążenia i nadciśnienia.

Co ważniejsze, w celu promowania zdrowia pilnie potrzebne jest opracowanie skutecznych strategii modyfikacji diety dostosowanych do populacji.

Referencje: dr Hyung-Suk Yoon, MPH; Qiuyin Cai, lekarz medycyny, doktor; Jae Jeong Yang, doktor, MPH; i in.; Spożycie sodu i śmiertelność zależna od przyczyny wśród czarnoskórych i białych mieszkańców USA, przeważnie o niskich dochodach; Czasopismo: JAMA Network Open; doi:10.1001/jamanetworkopen.2024.3802

Badania wykazały, że ćwiczenia 2-3 razy w tygodniu zmniejszają ryzyko bezsenności

Badanie opublikowane w czasopiśmie BMJ Open sugeruje, że konsekwentne ćwiczenia 2-3 razy w tygodniu przez dłuższą metę wiążą się z niższym obecnym ryzykiem bezsenności, a także możliwością wydłużenia zalecanych 6-9 godzin snu każdej nocy.

Naukowcy zauważyli, że regularne ćwiczenia wiążą się z lepszym ogólnym stanem zdrowia, a kilka badań sugeruje, że aktywność fizyczna poprawia jakość snu i może złagodzić objawy przewlekłej bezsenności.

Aby dokładniej zbadać tę kwestię, naukowcy ocenili częstotliwość, czas trwania i intensywność cotygodniowej aktywności fizycznej oraz objawy bezsenności, zwiększonego snu w nocy i senności w ciągu dnia wśród dorosłych w średnim wieku z 21 ośrodków w dziewięciu krajach europejskich. W badaniu wzięło udział 4399 uczestników badania European Community Respiratory Health Survey, którzy odpowiedzieli na pytania dotyczące częstotliwości i czasu trwania aktywności fizycznej na początku badania oraz aktywności fizycznej, objawów bezsenności, czasu trwania snu i senności w ciągu dnia.

Wyniki wykazały, że w ciągu 10 lat 37% uczestników było trwale nieaktywnych; 18% podjęło aktywność fizyczną; 20% stało się nieaktywnych; a 25% było stale aktywnych. Osoby stale aktywne częściej byli mężczyznami, byli młodsi i ważyli nieco mniej. Rzadziej byli także palaczami, a częściej pracowali. Po uwzględnieniu wieku, płci, masy ciała (BMI), historii palenia i ośrodka badawczego, w przypadku osób stale aktywnych znacznie (42%) rzadziej występowały trudności z zasypianiem, a o 22% rzadziej występowały jakiekolwiek objawy bezsenności i 40% rzadziej zgłasza (37% rzadziej) objawy bezsenności.

Wyniki sugerują, że u osób stale aktywnych znacznie (55%) częściej śpią normalnie, rzadziej (29%) śpią krótko (6 godzin lub mniej), a o 52% rzadziej śpią długo (9 godzin). albo więcej). A ci, którzy stali się aktywni, byli o 21% bardziej skłonni do normalnego snu niż ci, którzy byli stale nieaktywni. Jeśli chodzi o całkowitą liczbę godzin snu w nocy i senność w ciągu dnia, po dostosowaniu danych demograficznych, osoby stale aktywne najprawdopodobniej to osoby śpiące normalnie, podczas gdy osoby trwale nieaktywne najrzadziej należały do ​​tej kategorii.

„Nasze wyniki są zgodne z wcześniejszymi badaniami, które wykazały korzystny wpływ [physical activity] na objawy bezsenności, ale obecne badanie dodatkowo pokazuje, jak ważna jest konsekwentność ćwiczeń w czasie, ponieważ powiązanie zostało utracone w przypadku początkowo aktywnych osób, które stały się nieaktywne” – podsumowali badacze.

Odniesienie: Związek między aktywnością fizyczną w okresie 10 lat a obecnymi objawami bezsenności, czasem trwania snu i sennością w ciągu dnia: europejskie badanie populacyjne; Czasopismo: BMJ Open; DOI: 10.1136/bmjopen-2022-067197